Γιατί η Πάργα δεν τελειώνει στα τραπεζάκια της παραλίας.
Γιατί η Πάργα δεν είναι μόνο τουριστικός προορισμός.
Γιατί η Πάργα έχει χωριά, καλλιέργειες, προϊόντα.
Γιατί η Πάργα έχει ιστορία, παράδοση και πολιτισμό.
Γιατί η Πάργα είναι σε τόπο εξαίρετου φυσικού κάλλους με πλούσια χλωρίδα και πανίδα.
Γιατί η Πάργα έχει μπροστά της τον ανοιχτό ορίζοντα …
Γιατί η Πάργα έχει ανθρώπους με ανοιχτούς ορίζοντες!

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

Κυβερνούν τον κόσμο 147 εταιρείες!



Γιώργος Δελαστίκ
Ποιος κυβερνά τον κόσμο; Το κλασικό και σχεδόν γραφικό αυτό ερώτημα, που σε κάθε εποχή δέχεται διαφορετικές απαντήσεις, έχει την απάντησή του και στις μέρες μας: μόλις 147 επιχειρήσεις! Μπορείτε να απαντήσετε και 737 επιχειρήσεις, καθώς οι 147 πρώτες ελέγχουν το 40% της παγκόσμιας οικονομίας, ενώ οι 737 (στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι 147) ελέγχουν το 80% της οικονομίας του πλανήτη! Είναι απίστευτη πραγματικά η συγκέντρωση του κεφαλαίου και η αλληλοδιασύνδεση των κολοσσιαίων επιχειρήσεων που κυριαρχούν στην υδρόγειο.
Οι πάντες υπέθεταν ισχυρότατη συγκέντρωση ελέγχου, αλλά τέτοιο πράγμα, μερικές εκατοντάδες επιχειρήσεις αλληλοδιαπλεκόμενες να έχουν συμμετοχή σε εταιρείες που εκπροσωπούν το 80% της παγκόσμιας οικονομίας από πλευράς κύκλου εργασιών, κανένας δεν το φανταζόταν. Γι' αυτό και έχει προκαλέσει παγκόσμιο σάλο, αίσθηση και συζητήσεις η πρωτοποριακή μελέτη τριών Ελβετών ερευνητών του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης, που αποκάλυψε τα στοιχεία αυτά.

Ο Τζέιμς Γκλάτφελντερ, ο Στέφανο Μπατιστόν και η Στεφανία Βιτάλι, ειδικοί στα σύνθετα δίκτυα, ανέλαβαν ένα εξαιρετικής σημασίας και τεράστιου όγκου δουλειάς έργο. Αντλησαν τα στοιχεία της βάσης δεδομένων του ΟΟΣΑ για τις επιχειρήσεις (Οτβίς) για το έτος 2007, το οποίο τότε περιλάμβανε στοιχεία για 37 εκατομμύρια επιχειρήσεις σε όλον τον κόσμο (σήμερα περιλαμβάνει 44 εκατομμύρια εταιρείες).
Από αυτά τα 37.000.000 ξεχώρισαν 43.060 επιχειρήσεις, οι οποίες ανταποκρίνονται στα κριτήρια που θέτει ο ΟΟΣΑ για να οριστούν ως πολυεθνικές. Από εκεί και πέρα άρχισε η κοπιαστική και πρωτότυπη δουλειά των ερευνητών: ερεύνησαν τι ποσοστό συμμετοχής έχει η καθεμιά από τις μεγάλες αυτές επιχειρήσεις παγκόσμιας κλίμακας σε άλλες επιχειρήσεις, μικρές ή μεγάλες.
Εκπληκτοι διαπίστωσαν ότι κάθε μία από αυτές τις 43.000 επιχειρήσεις είχε κατά μέσο όρο πακέτα μετοχών (όχι πλειοψηφικά, εννοείται) σε άλλες 20 επιχειρήσεις αυτής της κατηγορίας! Η αλληλοδιαπλοκή μεταξύ τους δηλαδή ήταν τεράστιας έκτασης, πέρα φυσικά από τις μετοχές εταιρειών μικρότερου μεγέθους που κατείχαν και οι οποίες αποκάλυψαν ένα δίκτυο 600.000 αλληλεξαρτώμενων εταιρειών.
Η περαιτέρω επεξεργασία των στοιχείων αυτών έφερε στο φως τις 147 προαναφερθείσες επιχειρήσεις (τα τρία τέταρτα των οποίων ανήκουν στον χρηματοπιστωτικό τομέα, με πρώτη στον κόσμο τη βρετανική τράπεζα Μπάρκλεϊς) που εκπροσωπούν το 40% της παγκόσμιας οικονομίας. Διαπιστώνεται έτσι η ύπαρξη «μιας οικονομικής υπερ-οντότητας στο παγκόσμιο δίκτυο των μεγάλων εταιρειών», όπως επισημαίνουν οι Ελβετοί ερευνητές.
Η αλληλοδιασύνδεση αυτών των πανίσχυρων επιχειρήσεων ενισχύεται ακόμη περισσότερο από δάνεια που χορηγούν η μία στην άλλη, από ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) και από άλλα υψηλού κινδύνου χρηματοοικονομικά προϊόντα εντελώς αδιαφανή.
Το πολύ σημαντικό όμως στοιχείο επίσης είναι ότι αυτή η στενότατη αλληλοδιασύνδεση αυξάνει τρομερά τους κινδύνους μετάδοσης σε περιόδους οικονομικών κρίσεων, γιατί «σε άσχημες εποχές οι επιχειρήσεις εμφανίζουν ταυτόχρονα προβλήματα» και έτσι δρουν άκρως αποσταθεροποιητικά για το σύστημα.
Αυτό αποδείχτηκε περίτρανα το φθινόπωρο του 2008 με την κατάρρευση της επενδυτικής τράπεζας Λίμαν Μπράδερς. Ετσι εξηγείται γιατί η χρεοκοπία μίας και μόνης τράπεζας (34ης στη λίστα των Ελβετών ερευνητών το 2007) πυροδότησε μια παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση - ακριβώς λόγω της ισχυρότατης αλληλοδιασύνδεσης αυτών των γιγαντιαίων επιχειρήσεων.
Η μελέτη των ερευνητών του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης δεν μετράει φυσικά την τρομερή πολιτική ισχύ που δίνει σε αυτές τις 147 εταιρείες η κολοσσιαία οικονομική τους δύναμη. «Στις ΗΠΑ κατόρθωσαν πάνω απ' όλα οι πρώην συνεργάτες της τράπεζας Γκόλντμαν Σαξ που βρίσκονται στην αμερικανική κυβέρνηση και στο Κογκρέσο καθώς και οι λομπίστες της Γουόλ Στριτ να εμποδίσουν κάθε πραγματικό έλεγχο του χρηματοπιστωτικού τομέα... Επίσης στην Αγγλία, στην Ελβετία ή στη Γερμανία πολύ λίγα έχουν γίνει στο θέμα αυτό», έγραφε η συντηρητική γερμανική εφημερίδα «Ντι Βελτ».
Σκάνδαλο
Αντί για φόρους επιδοτήσεις
Ισχύς χωρίς οικονομικά ανταλλάγματα δεν σημαίνει τίποτα στην εποχή μας. Γι' αυτό και οι κολοσσιαίες επιχειρήσεις που προαναφέραμε δεν πληρώνουν ουσιαστικά φόρους. Οπως γράφουν οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης», η Τζένεραλ Ελέκτρικ για παράδειγμα, με κέρδη μέσα στις ΗΠΑ το 2010 ύψους 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, όχι μόνο δεν πλήρωσε ούτε ένα δολάριο φόρο, αλλά πήρε κι από πάνω προνομιακές επιδοτήσεις τριών δισεκατομμυρίων δολαρίων! Σκανδαλώδες, αλλά συνηθισμένο πλέον. Αρκεί να φανταστεί κανείς ότι στις ΗΠΑ της δεκαετίας του 1950, το κράτος εισέπραττε από τις επιχειρήσεις το 30% των εσόδων του, ενώ το 2009 εισέπραξε μόλις το... 6,6%! Τώρα τα κράτη «γδέρνουν» φορολογικά τους πολίτες τους. Οι εταιρείες κάνουν πάρτι.
ethnos.gr

Εξοχικές κατοικίες στις εκβολές του Αχέροντα


Αποξηραίνουν τον υγρότοπο

για να τον μετατρέψουν σε χωράφια και οικόπεδα

Με ολοκληρωτική καταστροφή απειλείται ο προστατευόμενος υγρότοπος στις εκβολές του ποταμού Αχέροντα στο νομό Θεσπρωτίας, εξαιτίας των έργων αποξήρανσης που ολοκληρώνονται προκειμένου η περιοχή να μετατραπεί σε χωράφια και οικόπεδα για εξοχικές κατοικίες. Οι επιστήμονες κάνουν λόγο για οικολογικό έγκλημα και κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου διαβεβαιώνοντας πως η αποξήρανση που δρομολογεί η Περιφέρεια Ηπείρου θα καταστρέψει το φυσικό περιβάλλον και θα εξαφανίσει τα εξαιρετικά σπάνια είδη πουλιών και ψαριών που ζουν εκεί, αλλοιώνοντας ριζικά το τοπίο.

Ωστόσο, όπως αναφέρει η Realnews, οι ίδιοι οι κάτοικοι θεωρούν πως η περιοχή τους θα αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο αν γίνει η αποξήρανση του υγροτόπου. «Δεν θα αλλοιωθεί το περιβάλλον», υποστηρίζει ο δήμαρχος Πάργας, Θανάσης Λιόλιος. «Το φυσικό περιβάλλον είναι για τον άνθρωπο και πρέπει να προσαρμόζεται στις ανθρώπινες ανάγκες. Οι κάτοικοι ζητούν εδώ και χρόνια να γίνει αποστράγγιση του βάλτου για να καλλιεργήσουν τη γη. Τα εγγειοβελτιωτικά έργα έχουν σχεδόν ολοκληρωθεί και σύντομα θα αρχίσει η αποξήρανση», συμπληρώνει ο δήμαρχος.

http://www.newsbeast.gr/environment/arthro/295099/exohikes-katoikies-stis-ekvoles-tou-aheroda/

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

Υπάρχει κόκκινη γραμμή για τον ελληνικό λαό;

Τις τελευταίες ημέρες τρώμε τη μία καρπαζιά μετά την άλλη όπως ο αείμνηστος Αλέκος Τζανετάκος στις ταινίες της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου. Κι όμως υπήρξαν φορές σε εκείνα τα έργα που ο καρπαζοεισπράκτορας εξανίστατο θέτοντας ένα τέλος στις φάπες.

Εμείς βέβαια καθόμαστε και τις τρώμε…

Και βέβαια όσο παρατηρεί κανείς πως είσαι ανεκτικός στις φάπες, τόσο σου ρίχνει περισσότερες.

Βλέπουμε λοιπόν πως μολονότι πήραμε όλα τα μέτρα που μας υπέδειξαν και τίποτε δεν έγινε, τώρα μας ζητούν:

- να τους παραδώσουμε και επίσημα τη διακυβέρνηση της χώρας, λες και δεν το έχουμε πράξει ήδη

- να υποθηκεύσουμε τα εθνικά μας δίκαια παραιτούμενοι πχ μελλοντικών μας εσόδων από την Ακρόπολη ή τα πετρέλαιά μας

- να περικόψουμε τις αποδοχές μας στον ιδιωτικό τομέα για να μας δώσουν ένα δάνειο το οποίο δεν προορίζεται για ανάπτυξη και επενδύσεις αλλά για να επιστραφεί σε αυτούς. Ταυτόχρονα οι εργοδότες μας, αυτοί που δε θέλουν να κόψουν το δώρο, σιγοψιθυρίζουν -και τους ακούμε- με αγανάκτηση το πότε επιτέλους θα κοπούν δώρα, επιδόματα κτλ, να ησυχάσουν! Άλλωστε αυτοί δεν υπέδειξαν στην τρόικα όπως λένε οι κακές γλώσσες αυτές τις προτάσεις; Κι εσύ μετά πρέπει να βρεις καρδιά να υφίστασαι τον καθημερινό Γολγοθά σου.

- να αυξήσουμε με έμεσους τρόπους τα χαράτσια όντας νοικάρηδες στα σπίτια μας

- να βγάλουμε τα ρούχα μας και να γονατίσουμε στα τέσσερα. Πλάκα κάνω (;).

Την ίδια στιγμή τα πολιτικά κόμματα παλινδρομούν και πελαγοδρομούν. Πόσο περισσότερο θα μπορέσουν να κρατηθούν στο προσκήνιο, πόσο παρακάτω θα πάνε τις εκλογές θεωρώντας ότι εμείς τα κορόιδα θα ξεχάσουμε, πόσο περισσότερο θα εκμεταλλευτούν τη δυστυχία μας για να ανέλθουν στην εξουσία.

Όλοι λοιπόν κοιτούν την πάρτη τους και μιλούν για τα συμφέροντά τους. Κανείς όμως δεν κάνει λόγο για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Κανείς δεν εμπνέει. Κανείς δεν έρχεται να παρουσιάσει ένα πλάνο, έστω και δύσκολο. Κανείς όπως στις ταινίες καταστροφής δε διαθέτει μια εναλλακτική έστω και τρελή πρόταση που θα μας γλυτώσει από το τέλος.

Η χώρα μας ομοιάζει με υπερωκεάνιο που πλέει full ahead για να πέσει σε ξέρα. Οι αξιωματικοί του πλοίου ενδιαφέρονται μόνο για τα γαλόνια του πλοιάρχου δίχως να είναι σε θέση να κυβερνήσουν το σκάφος. Και εμείς οι επιβάτες παρακολουθούμε. Παρακολουθούμε από τα κατώτερα καταστρώματα που μας στοίβαξαν και δεν τους πετάμε στη θάλασσα.

Έρχονται να μας πετσοκόψουν ακόμη πιο βαθιά και δεν αντιδράμε. Σε λίγο καιρό, και να θέλουμε, δε θα μπορούμε γιατί πολύ απλά δε θα υπάρχουμε.

Κι αν για τον διορισμένο πρωθυπουργό μας κόκκινη γραμμή αποτελεί η σωτηρία της χώρας, για τους Έλληνες και τη σωτηρία τους τι οριοθετεί την κόκκινη γραμμή; Ποιο είναι το σημείο αντίδρασης; Υπάρχει; Αποκάμαμε με τα φάρμακα που μας ψεκάζουν ή τόσο πολύ μας έχουν αναισθητοποιήσει με το δόγμα του σοκ που εφαρμόζουν;

Κι όλα αυτά γίνονται για να διασωθούμε… Συγγνώμη, για να διασωθούμε ή για να περισυλλεγούμε ως πτώματα από το ναυάγιο αφού πρώτα μας ξεσκίσουν οι καρχαρίες;

Την ίδια ώρα ο αντιπρόεδρος του CDU της Μέρκελ, κος Φουκς όντας στο δικό του κομμένο και ραμμένο κόσμο του κοινού νομίσματος δηλώνει πως είναι δύσκολο να μείνουμε στο ευρώ.

Ξέρετε κάτι κε Φουκς; Στα @@ μας!

http://freepen.gr/epikairotita/2179

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

Στην δεκάδα η Συφ-Ιλιάδα & Αφρ-Οδύσσεια στο 4ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Σάτιρας Ερασιτεχνικών Θιάσων

Στην Πάτρα θα διεξαχθεί το 4ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Σάτιρας Ερασιτεχνικών Θιάσων, Μωμος ο Πατρευς, από Παρασκευή 3 έως και Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012. Ακολουθεί μέρος της προκήρυξης.

Ομάδες απ’ όλη την Ελλάδα κλήθηκαν να λάβουν μέρος στην προκριματική διαδικασία, καταθέτοντας ένα δραματοποιημένο θεατρικό δεκάλεπτο (μαγνητοσκοπημένο) βασιζόμενο σε γνωστό, ή πρωτότυπο κείμενο, ελεύθερης θεματολογίας. Τα 10 επικρατέστερα, που προέκυψαν με ευθύνη της Επιτροπής Επιλογής, θα συνθέσουν μια σπονδυλωτή και …πιπεράτη παράσταση. Τον «Μώμο» του 2012.


ΤΕΛΙΚΗ ΔΕΚΑΔΑ «ΜΩΜΟΥ ΤΟΥ ΠΑΤΡΕΑ» 2012

1. Πολιτιστικός σύλλογος "Ο Φάρος" Ν. ΜΟΥΔΑΝΙΑ Χαλκιδικής
«Class of ‘85» Σ. Παγώνα ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ
2. Θεατρική πορεία "Ανοιχτά πανιά" ΛΑΓΟΝΗΣΙ Δ. Σαρωνικού Αττικής
«Πίνω για να μη βλέπω καθαρά» Γ. Μακρή ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ
3. Θεατρικό Εργαστήρι Δημοτικής Κοινότητας ΠΑΛΑΙΑΣ ΦΩΚΑΙΑΣ Αττικής
«Το κατσαβίδι» (Αγνώστου) ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ
4. Θεατρικό Εργαστήρι "Η Αυλαία" ΠΑΡΓΑ
«Συφ-Ιλιάδα & Αφρ-Οδύσσεια Σ. Πιτσαρού ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ
5. "Τριφυλιακό Ερασιτεχνικό Θέατρο" ΦΙΛΙΑΤΡΑ Μεσσηνίας
«Γκόλφω FOREVER» Ν. Σπυρόπουλου (Απόσπασμα)
6. Μορφωτικός Σύλλογος "Ο Καποδίστριας" ΑΙΓΙΝΑ
«Το πέτρινο καράβι» (Γ. Μαρίνου) ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ
7. Θεατρική Ομάδα Πολιτιστικού Συλλόγου ΠΟΛΥΓΥΡΟΣ Χαλκιδικής
«Το στραβόξυλο» Δ.. Ψαθά (Απόσπασμα)
8. Θεατρική Ομάδα "Γκαργκάνια" Πολιτιστικού Συλλόγου «Κλειγένης» ΙΕΡΙΣΣΟΣ Χαλκιδικής
«Πλούτος» Αριστοφάνη (Απόσπασμα)
9. Θεατρική Ομάδα "Διάφανο Θέατρο" ΠΑΤΡΑ
«Της Μουνουχίας το κάγκελο» Ι. Σιδηρόπουλου ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ
10. Θεατρική Ομάδα "Υποκριτές" ΠΑΤΡΑ

«Καμία σχέση» Α. Δήμου- Σ. Δούβρη (Διασκευή Σ. Δούβρη)

ΕΠΙΛΑΧΟΥΣΕΣ ΟΜΑΔΕΣ
11. Πειραματική Σκηνή "Θέσπις" Δημοτική Ενότητα ΚΕΡΑΤΕΑ
«Ιδανικά με δανεικά» Κείμενο της Ομάδας ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ
12. Θεατρική Ομάδα "Σουσαρίων" ΜΕΓΑΡΑ Αττικής
«Η αυλή των θαυμάτων» Ι. Καμπανέλλη (Απόσπασμα)
13. Θεατρική Ομάδα Πολ. Κέντρου Εργαζομένων Ο.Τ.Ε. ΠΑΤΡΑ
«Από μικρό κι από τρελό…» Κείμενο της Ομάδας ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ( 5 ισότιμοι ψήφοι )
1. 2 εκπρόσωποι του Συλλόγου Αποφοίτων Τμήματος Θεατρικών Σπουδών Πάτρας
(Πετρουλή Νικολίτσα, Χριστοφή Νικολέτα)
2. Κουρμπανά Μαρία (Καλλιτεχνική διευθύντρια Πατρινού Καρναβαλιού)
3. Βασιλόπουλος Περικλής (Ηθοποιός του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας - Σκηνοθέτης)
4. Μουγκολιάς Γιάννης (Δημοσιογράφος του πολιτιστικού ρεπορτάζ - Εκπρόσωπος της Ε.Σ.Η.Ε.Π.Η.Ν)
5. 8 μελής Επιτροπή του Ε. Σ. Π. «Ρεφενέ»
Πληροφορίες www.patrascity.gr

Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012

Σάλος από την αποκάλυψη για την ουσία που χρησιμοποιούσαν τα McDonald’s

Τζέιμι Όλιβερ - Mc Donald's: Σημειώσατε 1
Η αλυσίδα φαστ - φουντ εστιατορίων McDonald's άλλαξαν τη συνταγή για τα χάμπουργκέρ τους στις Ηνωμένες Πολιτείες, έπειτα από πιέσεις του τηλεοπτικού σεφ Τζέιμι Όλιβερ για αφαίρεση ενός συστατικού βιομηχανοποιημένων τροφίμων, το οποίο ο ίδιος αποκαλεί «ροζ γλίτσα».

Ο Όλιβερ προκάλεσε αναστάτωση στο τηλεοπτικό του κοινό, όταν αποκάλυψε ότι τα McDonald's χρησιμοποιούσαν υδροξείδιο του αμμωνίου (E527) προκειμένου να μετατρέψουν λιπαρά απομεινάρια βοδινού κρέατος σε κιμά για τα χάμπουργκέρ τους στις Ηνωμένες Πολιτείες.

«Γιατί ένας λογικός άνθρωπος να θέλει να δώσει στα παιδιά του κρέας γεμάτο υδροξείδιο του αμμωνίου. Το σπουδαίο κοινό των Ηνωμένων Πολιτειών πρέπει άμεσα να κατανοήσει τί κάνει η βιομηχανία τροφίμων» είπε ο σεφ. Έπειτα από μήνες εκστρατείας στη τηλεοπτική του εκπομπή «Jamie's Food Revolution», τα McDonald's αποφάσισαν να σταματήσουν τη χρήση της αποκαλούμενης από τον σεφ «ροζ γλίτσας».

Ο Τοντ Μπέικον, διευθυντής του αρμόδιου τμήματος των McDonald's στις ΗΠΑ, αρνήθηκε ωστόσο ότι η απόφαση της αλυσίδας εστιατορίων είχε σχέση με την εκστρατεία του Όλιβερ. «Η απόφαση να αφαιρέσουμε αυτό το προϊόν από το σύστημα των McDonald's δεν συνδέεται με κάποιο συγκεκριμένο γεγονός, αλλά με την απόφασή μας να υποστηρίξουμε την προσπάθεια εναρμόνισης των παγκόσμιων προτύπων στα υλικά του ωμού βοδινού. Τα McDonald's εναρμονίζονται με τα κυβερνητικά προαπαιτούμενα και κανονισμούς για την ασφάλεια των τροφίμων» είπε.

Ο μικροβιολόγος του αμερικανικού υπουργείου Γεωργίας Τζέραλ Ζίρνσταϊν υποστηρίζει ότι η χρήση του υδροξείδιου του αμμωνίου πρέπει να απαγορευθεί: «Δεν θεωρώ ότι πρόκειται για βοδινό κιμά και το να επιτρέπεται να χρησιμοποιείται σε βοδινό κιμά είναι κάποια μορφή ψευδούς επισήμανσης».
ΠΗΓΗ:http://www.tovima.gr/world/article/?aid=440611

Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

Έκθεση με τίτλο "Φυτά και Πολιτισμός" στο Μουσείο της Νικόπολης. Θα διαρκέσει μέχρι τις 22 Απριλίου.

Η ΛΓ΄ Εφορεία Προϊστορικών & Κλασικών Αρχαιοτήτων Πρέβεζας- Άρτας στο πλαίσιο συμμετοχής της στην περιοδική πανευρωπαϊκή έκθεση « Φυτά και Πολιτισμός στην ιστορία της Ευρώπης », που διοργανώθηκε από το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης , σας ενημερώνει ότι από τις 25 Ιανουαρίου έως τις 22 Απριλίου 2012, στο Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Νικόπολης στην Πρέβεζα, παρουσιάζεται η περιοδική έκθεση με τίτλο «Φυτά και Πολιτισμός στην ιστορία της Ευρώπης, μια πανευρωπαϊκή έκθεση » με στόχο να αναδείξει τη σημασία των φυτών ανά τους αιώνες, ως ορόσημο, στη συγκρότηση μιας ευρωπαϊκής ταυτότητας.
Η έκθεση βασίζεται στην έννοια της Ευρώπης, όπως αυτή παρουσιάζεται μέσω των φυτών, με την ελπίδα πως οι ρίζες του παρελθόντος μας θα γίνουν οι σπόροι του μέλλοντός μας.

Σαρδέλες: Ταπεινές αλλά πολύτιμες


Το ψάρι ήταν ανέκαθεν βασικό συστατικό της ελληνικής κουζίνας. Από τα αρχαία χρόνια, όπως μαρτυρούν τοιχογραφίες καθώς και κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, οι Έλληνες αγαπούσαν την κατανάλωση ψαριών. Την εποχή της Ιλιάδας ήταν φαγητό των φτωχών, ενώ στην κλασική εποχή μετατράπηκε σε φαγητό πολυτελείας. Η σαρδέλα, ακόμα και εκείνη την περίοδο, ανήκε στην κατηγορία των οικονομικών ψαριών. Η παραδοσιακή λοιπόν, ελληνική κουζίνα είναι γεμάτη από πιάτα και εδέσματα που ως κύριο συστατικό τους έχουν τη σαρδέλα. Τα τελευταία χρόνια φαίνεται όμως να έχει παραμεληθεί από την Ελληνίδανοικοκυρά.

Η έλλειψη χρόνου, ο σύγχρονος τρόπος ζωής και η συχνή κατανάλωση φαγητού εκτός σπιτιού, οδήγησε στην μείωση της κατανάλωσης ψαριού και αναπόφευκτα και σαρδέλας. Άλλωστε, το μαγείρεμα του ψαριού, ίσως σε πολλές νοικοκυρές φαντάζει δυσκολότερο, ενώ η γεύση του είναι αποκρουστική σε πολλούς. Η κατανάλωσή του όμως είναι απαραίτητη και ευεργετική. Εκτός από εξαιρετική πηγή πρωτεϊνών υψηλής βιολογικής αξίας, η σαρδέλα προσφέρει πολύτιμα λιπαρά οξέα και πληθώρα βιταμινών και μετάλλων. Επιπλέον, μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων και αρτηριακής πίεσης. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά εβδομαδιαία κατανάλωση λιπαρών ψαριών τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα.

Οι συστάσεις αναφέρονται ειδικά στα λιπαρά ψάρια, γιατί φαίνεται πως η πληθώρα των ευεργετικών επιδράσεών τους οφείλεται στα ω-3 λιπαρά οξέα που περιέχουν. Τα λιπαρά οξέα, αν και παράγονται και από το ανθρώπινο σώμα, η παραγόμενη ποσότητα δεν επαρκεί. Έτσι, πρέπει οπωσδήποτε να προσληφθούν μέσω της τροφής. Επιπλέον, τα ψάρια δεν περιέχουν κορεσμένα λιπαρά οξέα και χοληστερόλη, ουσίες που ευθύνονται για καρδιαγγειακά νοσήματα και υπερχοληστερολαιμίες.

Στα λιπαρά ψάρια λοιπόν, ανήκουν και οι παρεξηγημένες σαρδέλες, οι οποίες μάλιστα βρίσκονται στην εντεκάδα των ψαριών με τη μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε ω-3 λιπαρά οξέα. Στην περίπτωση λοιπόν, που ο φημισμένος σολομός σας φαίνεται ιδιαίτερα ακριβός, βρίσκετε σπάνια φρέσκο τόνο και η πέστροφα δεν είναι το αγαπημένο σας ψάρι, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να επιστρέψετε στις ρίζες σας. Μπορείτε να βρείτε σαρδέλα σε διάφορες μορφές: παστή, φρέσκια ακόμα και κονσέρβα. Καταναλώνονται με διάφορους τρόπους: ωμές (μαριναρισμένες με λεμόνι), ψητές στη σχάρα ή στο φούρνο, λαδορίγανη ή με τομάτα, τηγανητές ή στην κατσαρόλα. Ιδιαίτερα αγαπητή είναι και η συνταγή της «παντρεμένης σαρδέλας».

Επιπλέον, όταν καταναλώνεται με το κόκαλο αποτελεί εξαιρετική πηγή ασβεστίου, φωσφόρου και βιταμίνης D. Η προσφορά της σαρδέλας δε τελειώνει εδώ: περιέχει επίσης βιταμίνη Β12, σελήνιο και σίδηρο. Έρευνα που ασχολήθηκε με την κατανάλωση σαρδέλας από θηλάζουσες, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι 100γρ σαρδέλας 2-3 φορές την εβδομάδα, οδήγησαν σε αύξηση της περιεκτικότητας του μητρικού γάλατος σε ω-3 λιπαρά οξέα. Εξίσου σημαντικό είναι τέλος το γεγονός ότι η «ταπεινή» σαρδέλα, ακριβώς λόγω της ταπεινότητάς της και της χαμηλής θέσης που κατέχει στη τροφική αλυσίδα, ζει μικρότερο χρονικό διάστημα σύγκριση με τα περισσότερα ψάρια. Το μικρό διάστημα ζωής της λοιπόν, έχει σαν αποτέλεσμα να είναι πιο ασφαλής, αφού δεν προλαβαίνει να συγκεντρώσει μεγάλες ποσότητες υδραργύρου.

Η επιστροφή στην παράδοση πάντοτε έχει ένα θετικό αντίκτυπο στη ζωή του ανθρώπου. Έτσι και στην περίπτωση της σαρδέλας, που εκτός από τα μεγάλα διατροφικά οφέλη, είναι η πιο οικονομική ίσως επιλογή ψαριού.

Ακόμη κι αν η σαρδέλα σάς είναι άγνωστη, μια επίσκεψη στην Καλλονή της Λέσβου, όπου ψαρεύεται η πιο νόστιμη σαρδέλα, ίσως σας κάνει να αλλάξετε γνώμη.





Πηγή: mednutrition.gr

Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

Ο ΘΟΔΩΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2008

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος στην καταληκτική του παρέμβαση στο εβδομαδιαίο κύκλο συζητήσεων για τη "ΣΚΟΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ" στο ΤΡΙΑΝΟΝ μιλά για τα νέα "δεκεμβριανά"
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΣΤΟ http://www.youtube.com/watch?v=GmW985tG4V0.

Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012

Το αλάτι: το «ψυγείο» της αρχαιότητας

Αλάτι (χλωριούχο νάτριο, NaCl )

Η αρχαία ελληνική λέξη «ο άλς» ( γεν. του άλατος) δεν πρέπει να συγχέεται με το « η άλς», γεν. της αλός (: η θάλασσα), αν και αυτές οι δύο λέξεις ανήκουν στην ίδια οικογένεια. Από το θέμα αλ. παρήχθησαν οι λέξεις: θάλασσα, αλιεύς, Άλιμος, αλυκή, άλμη, αιγιαλός (> μεσ. : γιαλός), παραλία, Αγχίαλος, Αλόνησος και πολλές άλλες. Με την ίδια ρίζα πέρασε και στα λατ.: als, ιταλ. :sale, γαλλ. :sel, αγγλ.: salt, γερμ.:salz

Χωρίς το χλωριούχο νάτριο ο άνθρωπος δε θα μπορούσε να ζήσει. Το αλάτι μπορεί να είναι είτε ορυκτό, είτε θαλασσινό. Το θαλασσινό αντλείται, με εξάτμιση, από τις αλυκές. Γνωστές στην αρχαιότητα ήταν οι αλυκές της Αναβύσου, της Βραυρώνας, των Μεγάρων. Σήμερα, λειτουργούν και στην Καλλονή, Πολυχνίτου (Λέσβος), Κίτρους ( Πιερίας), Μεσολόγγι, Λευκάδα, Μήλο.

Oι Έλληνες και οι Ρωμαίοι προσέφεραν το αλάτι στις θυσίες προς τους θεούς. Ήταν σύμβολο λεπτότητας, χάριτος και ευθυμίας (απ΄εδώ, ίσως, η μεταγενέστερη φράση της Κ. Διαθήκης : «υμείς έστε το άλας της γης»). Στην αρχαιότητα ήταν γνωστή και η φράση το «Αττικό άλας» ( για να δηλώνει το λεπτό και ευφυές Αττικό Πνεύμα)

Τα αλίπαστα (τα ταρίχη)

Το αλάτι, αν και δεν έχει αντισηπτικές ιδιότητες έχει, όμως, ασηπτικές και γι αυτό δεν επιτρέπει την ανάπτυξη μικροργανισμών. Έτσι, από την αρχαιότητα, το χρησιμοποιούσαν για τη συντήρηση των τροφίμων. Το αλάτι ήταν το «ψυγείο» της αρχαιότητας, τα αλίπαστα (ή τα ταρίχη) ήταν για τους αρχαίους τα «κατεψυγμένα» ψάρια της εποχής μας.

Οι Αρχαίοι Αθηναίοι υπερεκτιμούσαν τα αλίπαστα ψάρια, τα οποία εισήγαγαν από την Ισπανία, τη Σικελία, του Εύξεινου Ποντου. Ο Αιλιανός (XVIII, 32) περιγράφει τη μεταφορά των οξυρύγχων της Κασπίας: «με καμήλες μέχρι τον Εκβάντα ποταμό και απ΄ εκεί με πλοία μέχρι τα λιμάνια μας». Πάστωναν, κυρίως, τον τόννο, τον οξύρυγχο, την παλαμίδα, το σκόμβρο, τη ζύγαινα, τη σφυρίδα (κεστρεύς), τον κολιό κ.α.. Το να τρως αλίπαστα μεταξύ των εδεσμάτων ήταν δείγμα ευπορίας (τα ταρίχη καλής ποιότητας ήταν πανάκριβα, ο «τάριχος αντακαίος» ήταν κάτι αντίστοιχο με το σημερινό χαβιάρι (< ταριχαβγιάριον < ταριχος + αβγό) και προερχόταν από την επεξεργασία του αντακαίου, από τον Δούναβη ή τον Δνείπερο. Η Πυθιονίκη έγινε τραγούδι (ζηλόφθονο), στην αρχαία Αθήνα, γιατί είχε εραστές τους γιούς ενός ταριχοπώλη και τις έφερναν άφθονα ταρίχη.

Αντίθετα, ήταν φτηνά τα παστά δεύτερης διαλογής: «ο ημίνηρος ή ημιτάριχος», για τον οποίο χρησιμοποιούσαν τη μισή ποσότητα αλατιού. Φτηνός, επίσης, ήταν και «ο ακρόπαστος», (δηλαδή, ο πολύ ελαφρά αλατισμένος τάριχος). Ο φτωχός λαός έτρωγε τα «ουραία ταρίχη», δηλαδή το παστό από την ουρά του ψαριού. Στον Ξενοκράτη διαβάζουμε ότι έτρωγαν τα ταρίχη ωμά (συνήθως), αφού τα βουτούσαν στο γλυκό νερό και τα συνόδευαν με ρίγανη. Τα πιο νόστιμα αλίπαστα ήταν αυτά που προέρχονταν από νεαρά, άπαχα ψάρια: «τα ωραία ταρίχη». Αυτά τα τελευταία τα τηγάνιζαν, τους έριχναν διάφορα καρυκεύματα και τα «έσβηναν» με άσπρο κρασί. Οι πολλές ποικιλίες των ταρίχων φανερώνουν την εκτίμηση που έτρεφαν σ’ αυτά οι Αρχαίοι Έλληνες : «ο λεπιδωτός τάριχος» ( με τα λέπια), «ο τιλτός τάριχος»

(χωρίς λέπια), «ο ωμοτάριχος» (το μέρος του ψαριού γύρω από τον ώμο, το κεφάλι), «το υπογάστριον».

Κυρίως, όμως, φέρνουν κοντά μας έναν λαό γεμάτο ζωή και δημιουργικότητα, την αστείρευτη δύναμη του ανθρώπου για επιβίωση και δημιουργία, μια Ελλάδα ανθρώπινη (που γλεντάει και γεύεται όλα τα καλά του κόσμου και μάλιστα χωρίς τις δικές μας τεχνολογικές ανέσεις), μια ζεστή ανάσα του παρελθόντος, διαφορετική από τον βαρύγδουπο Ακαδημαϊσμό των σχολείων μας, που οδήγησαν πολλές γενιές στα πιο βαθιά …χασμουρητά

Γιώργος Σωτ. Δαμιανός

http://www.24grammata.com/?p=263

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

Νέο πρόγραμμα 5ετιας στη Βιολογική Γεωργία με επιδότηση κάθε χρόνο έως 75,6 ευρώ/ στρέμμα ελιάς


Μετά από πολλές αναβολές και παλινωδίες “βγήκε” η αναμενόμενη προκήρυξη για νέες εντάξεις στη Βιολογική Γεωργία. Αξίζει να σημειωθεί ότι η τελευταία πρόσκληση ήταν το Μάιο του 2006. Για τους ελαιώνες μέγιστο πόσο επιδότησης 75,6 ευρώ / στρέμμα στο έτος.

καταληκτική ημερομηνία υποβολής αιτήσεων : 29/02/2012

Δικαιούχοι
Ως δικαιούχοι των ενισχύσεων της δράσης 1.1 μπορούν να κριθούν φυσικά και νομικά πρόσωπα που είναι εγγεγραμμένα στο Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων (ΜΑΑΕ) ως:
α. επαγγελματίες αγρότες
β. κάτοχοι αγροτικής εκμετάλλευσης οι οποίοι πληρούν τις παρακάτω προϋποθέσεις:
αα. Είναι φυσικά πρόσωπά που λαμβάνουν από την απασχόλησή τους σε αγροτική δραστηριότητα το 35% τουλάχιστον του συνολικού τους ετήσιου εισοδήματος, με εξαίρεση τους απασχολούμενους σε αγροτική δραστηριότητα σε νησιά με πληθυσμό μέχρι 100.000 κατοίκους για τους οποίους απαιτείται τουλάχιστον το 25% του συνολικού τους ετήσιου εισοδήματος.
ββ. Είναι νομικά πρόσωπα που λαμβάνουν από την απασχόλησή τους σε αγροτική δραστηριότητα το 50% τουλάχιστον του συνολικού τους ετήσιου εισοδήματός και τα οποία έχουν νομική προσωπικότητα, όπως η έννοια αυτή ορίζεται στο εμπορικό δίκαιο.
Ο έλεγχος των προϋποθέσεων για την εγγραφή στο ΜΑΑΕ γίνεται μηχανογραφικά.

Tο ελάχιστο μέγεθος των υπό ένταξη αγροτεμαχίων ανέρχεται σε 1 στρέμμα.

Δείτε το Πίνακας με το μέγιστο ύψος ενίσχυσης ανά καλλιέργεια σε €/Ha/έτος για τη δράση

1Ha =10 στρέμματα

(κλικ στη φώτο πίνακα για μεγέθυνση)

Κατεβάστε την πρόσκληση αρχείο pdf:
BIOLOGIKA ΝΕΑ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

http://lesvosnews.net/2012/01/16/arogi/

Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

Σύγχρονα φάρμακα από φυσικές πρώτες ύλες


Η φύση υπήρξε η κυριότερη πηγή φαρμάκων για πάρα πολλούς αιώνες. Ακόμη και σήμερα περισσότερο από το 25% των φαρμάκων που διατίθενται στην αγορά προέρχεται από τη φύση.
Όπως είναι γνωστό από τη Φαρμακολογία, τα Φάρμακα δεν επιφέρουν νέες λειτουργίες στον οργανισμό. Απλά τροποποιούν την ένταση των υπαρχουσών, μέσω επίδρασης στους βιοχημικούς μηχανισμούς που ήδη υπάρχουν στο σώμα.
Επομένως κανένα φάρμακο δεν κάνει κάτι διαφορετικό από αυτό που κάνει η φύση. Απλά το κάνει καλύτερα, ή για την ακρίβεια καταλληλότερα. Με βάση την αρχή αυτή, για να συντεθεί ένα Φάρμακο, θα πρέπει πρώτα να γίνει γνωστή η βιοχημική οδός που διαταράχθηκε, και να παρακολουθηθούν τα φυσικά μόρια του οργανισμού που προσπαθούν να επιδιορθώσουν την διαταραχή.
Τα μόρια αυτά δεν βιοσυντίθενται απαραίτητα στον οργανισμό. Κάποια από αυτά προσλαμβάνονται με την τροφή (πχ Βιταμίνες, ανόργανα άλατα). Έτσι, εύκολα βγαίνει το συμπέρασμα ότι όλα τα Φάρμακα μοιάζουν με ουσίες που ήδη υπάρχουν στη φύση. Με βάση το σκεπτικό αυτό, ακόμα και το πιο συνθετικό φάρμακο κρύβει ένα κομμάτι της φύσης μέσα του. Το Φάρμακο όμως δεν αποτελείται μόνο από την φαρμακευτική (δηλαδή την βιολογικά ενεργή) ουσία. Χωρίς τα έκδοχα, τις ουσίες δηλαδή που στην κυριολεξία «πιλοτάρουν» την πορεία του Φαρμάκου στον οργανισμό δεν θα υπήρχαν ούτε Φάρμακα, ούτε Φαρμακευτική.
Ακόμη και σήμερα τα περισσότερα έκδοχα προέρχονται από φυσικές πρώτες ύλες. Την ίδια στιγμή που από τα εργαστήρια βγαίνουν συνεχώς νέα μόρια που εξοπλίζουν τη φαρέτρα της Ιατρικής, τα παλιά γνωστά Φάρμακα φυσικής προέλευσης περνούν στην κοσμητολογία. Τα φαρμακευτικά καλλυντικά (Cosmeceuticals) είναι πλέον γεγονός και η φαρμακευτική κοσμητολογία συναγωνίζεται την κλινική φαρμακολογία για να προσδώσει επιστημονικό υπόβαθρο ως προς την
δράση των καλλυντικών (evidence based pharmaceutical cosmetology) .
Από την άλλη μεριά, πολλά γνωστά φυσικά προϊόντα καταγράφονται ως
OTC φάρμακα. Εάν προσθέσει κανείς στα παραπάνω τα επιτεύγματα της βιοτεχνολογίας, από την διάθεση των
προβιοτικών μέχρι την διάθεση θρομβολυτικών φαρμάκων καθώς και βρώσιμων εμβολίων, τότε μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι η φύση εχει κάνει ένα δυναμικό come back ως προς την επιρροή της στο σχεδιασμό μοντέρνων φαρμάκων.

Μανώλης Μιτάκης

Φαρμακοποιός

http://www.24grammata.com/?p=22183

Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012

Μέτρησα τα χρόνια μου


(Όχι ότι είμαστε μεγάλοι....)

Ο Mario de Andrade (Βραζιλιάνος ποιητής, συγγραφέας,
δοκιμιογράφος και μουσικολόγος) έγραψε...


«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται
... λιγότερος χρόνος ζωής απ' ότι έχω ζήσει έως τώρα...
Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις
πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του
απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.
Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται,
καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί,
γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.

Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη
χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.

Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.
Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.
Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.

Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους
για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα
τους.

Μισώ, να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα
μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το
περιεχόμενο... μετά βίας για την επικεφαλίδα.

Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις
επικεφαλίδες. Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται...Μου μένουν λίγες
καραμέλες στη σακούλα...

Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.
Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους
Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.
Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.
Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια
Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια
και την ειλικρίνεια.

Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.
Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά
των ανθρώπων...
Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τους δίδαξαν πως
μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.

Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η
ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.
Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου
απομένουν...Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απ'όσες
έχω ήδη φάει.

Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με
τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου..

Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

ΕΝΑ ΧΩΡΙΟ ΑΙΜΟΔΟΤΕΣ


Η ΕΚΠΟΜΠΗ "ΜΕ ΑΓΑΠΗ" ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕ ΣΗΜΕΡΑ
ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΑΙΜΟΔΟΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΧΑΤΖΗ ΤΗΣ ΑΝΘΟΥΣΑΣ

(ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΚΑΤΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ)
http://www.antenna.gr/webtv/watch?cid=_w_cn8le0_s_cs_i%3d

Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

Στον αέρα το DNA της ελληνικής φύσης


Στο σφυρί βγαίνει πολύτιμο γενετικό υλικό αφού η κυβέρνηση διαλύει την τράπεζα διατήρησης της βιοποικιλότητας με νομοθετική πρωτοβουλία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, επισημαίνουν οικολογικές ομάδες που θεωρούν λάθος τις συγχωνεύσεις οργανισμών χωρίς κριτήρια.

Αποστολή της τράπεζας γενετικού υλικού ήταν η προστασία και διάσωση των φυτών της ελληνικής βιοποικιλότητας. Από το 1981 έως σήμερα συγκέντρωσε και διατηρεί 14.500 πολύτιμους σπόρους άγριων και καλλιεργούμενων συγγενών φυτών.

Τα αγροτικά ιδρύματα που υπάγονται στο Εθνικό Ιδρυμα Αγροτικής Ερευνας βάσει του «σχεδίου» του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων συγχωνεύονται-διαλύονται και τριάντα χρόνια κόπων τινάζονται στον αέρα, τονίζουν η ΒΙΟΖΩ και το ΗΛΕΣΙΟΝ.

Ασφαλές θησαυροφυλάκιο

Για την ιστορία αναφέρουμε ότι η παγκόσμια τράπεζα σπόρων «είναι ένα ασφαλές θησαυροφυλάκιο σπόρων που βρίσκεται στο νησί Spitsbergen του νορβηγικού αρχιπελάγους Svalbard και είναι σε απόσταση 1.120 χιλιομέτρων από το Βόρειο Πόλο. Ξεκίνησε να λειτουργεί το 2008 και στόχος της είναι να συμβάλει στη συντήρηση της βιοποικιλότητας του πλανήτη και να συγκεντρωθούν εκεί σπόροι από κάθε γνωστό είδος φυτού της γης».

Το θησαυροφυλάκιο σπόρων, όπως μας ενημερώνει το «ΗΛΕΣΙΟΝ», χτίστηκε σε ένα παλιό ορυχείο, στο εσωτερικό του οποίου υπάρχουν κρυμμένα αποθέματα σπόρων απ' όλη τη διατροφική αλυσίδα. Το υψόμετρο που βρίσκεται δεν επιλέχθηκε τυχαία αφού έτσι μπορεί να αποφευχθεί το πρόβλημα ενδεχόμενης αύξησης της στάθμης της θάλασσας και είναι πολύ βαθιά στη γη ώστε να προστατεύεται ακόμη και από πυρηνική έκρηξη και ακόμα από σύγκρουση μετεωρίτη. Την κατασκευή του «θησαυροφυλακίου» χρηματοδότησαν οι ΗΠΑ και η Νορβηγία.

Στην Ελλάδα, τις τελευταίες δεκαετίες, φορείς που ξεκίνησαν από διαφορετικές αφετηρίες συνειδητοποίησαν τον κίνδυνο απώλειας των τοπικών ποικιλιών και την πολύπλευρη αξία τους.

Οι τοπικές ποικιλίες των καλλιεργούμενων ειδών είναι δημιούργημα της επιλογής των αγροτών και της προσαρμογής τους στο περιβάλλον όπου καλλιεργούνται. Ορισμένες από αυτές, που είναι και αρκετά εμπορεύσιμες, είναι τα ρόδια Ερμιόνης, η κορινθιακή σταφίδα, τα φασόλια Πρεσπών, το τοματάκι Σαντορίνης, ο ξινόμαυρος οίνος της Νάουσας, οι επιτραπέζιες ελιές Χαλκιδικής κ.λπ.

Καρποί με φυσικό τρόπο

Η ομάδα του ΗΛΕΣΙΟΝ έχει στόχο να προστατεύσει το αγαθό της διατροφής και βλέπει το περιβάλλον σαν ένα κοινωνικό και συλλογικό αγαθό προσπαθώντας να βάζει φρένο στην κερδοσκοπία, δίνοντας συνάμα εναλλακτικές λύσεις και προβάλλοντας την αξία της εμπειρίας των προγόνων μας και την αξία της ποικιλίας. Οι βασικές παραγωγικές διαδικασίες που επέλεξε η ομάδα είναι: Η πρωτογενής παραγωγή των καρπών να γίνεται με φυσικό τρόπο και χωρίς τεχνητά λιπάσματα ή φυτοφάρμακα. Το λιγότερο αποδεκτό είναι τα πιστοποιημένα βιολογικά προϊόντα.

Η συλλογή των αγαθών γίνεται αφού ωριμάσει ο σπόρος τους και η φυσική συντήρησή τους γίνεται «χωρίς ακρότητες».

Η τράπεζα διατήρησης γενετικού υλικού στη Θεσσαλονίκη μαζί με άλλα ιδρύματα του ΕΘΙΑΓ έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο διασώζοντας τα φυτά της ελληνικής βιοποικιλότητας. Ας ελπίσουμε να μη χαθούν όλοι οι κόποι με μία υπουργική απόφαση. Φ.Κ.
Από www.enet.gr | enet.gr – Δευ, 19 Δεκ 2011

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΟΥ ΑΠΟ http://www.filonoi.gr/sporoi/

Ἔχουν ἀποφασίσει μὲ κάθε δυνατὸν τρόπο νὰ ἀποκόψουν τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴν πρωτογενὴ παραγωγή καὶ ἰδίως τὸν Ἕλληνα!
Μόνον νὰ μποροῦν νὰ ὑπάρχουν οἱ πάσῃς μορφῆς μεταλλαγμενολᾶγνοι τοὺς ἐνδιαφέρει!
Ἐὰν εἶναι δυνατόν!
Τώρα κτυποῦν τὴν τράπεζα γενετικοῦ ὑλικοῦ τῆς Ἑλληνικῆς βιοποικιλότητος!
Μά δέν ὑπάρχει κανένας σκεπτόμενος μέσα σέ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τίς κυβερνήσεις;
Ὅλοι οἱ ἠλίθιοι τοῦ πλανήτου ἐδῶ μαζεύτηκαν;
Τί στά κομμάτια; Τό μόνον πού τούς ἐνδιαφέρει εἶναι νά πάρουν τά εὔσημα τῶν ἀφεντικῶν τους;
Δέν ἀντιλαμβάνονται πώς οἰ πρῶτοι πού θά πεταχτοῦν, ὡς σκουπίδια, ἀπό τά ἀφεντικά τους εἶναι αὐτοί;

Ἕλληνες, τοὺς σπόρους καὶ τὰ μάτια μας!

Δὲν μποροῦν νὰ μᾶς ἀφανίσουν! Δὲν θὰ τοὺς τὸ ἐπιτρέψουμε!

Φιλονόη.

Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012

Λαϊκές εκφράσεις για την ελιά και το ελαιόλαδο.


Καθημερινές παραβολικές φράσεις του λαού οι οποίες περιέχουν το λάδι, με αποτέλεσμα να δείχνουν με τον καλύτερο τρόπο, πόσο βαθιές είναι οι ρίζες του ευλογημένου αυτού δένδρου στους Έλληνες
και την Ελληνική γλώσσα.


Μου έβγαλαν το λάδι.
(Με ταλαιπώρησαν).
Το λάδι βγαίνει από τον καρπό με την έκθλιψη (συμπίεση) του μέχρι το σημείο να σπάσει σε πολλά μικρά κομμάτια.

Μην ρίχνεις λάδι στη φωτιά.
(Μην εξωθείς τα πράγματα στα άκρα).

Όταν ρίχνουμε λάδι στην φωτιά φουντώνει, οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν το λάδι στο λυχνάρι τους για να φωτίζουν τα σπίτια τους, έτσι χρησιμοποιούμε την έκφραση αυτή όταν θέλουμε να δείξουμε ότι ενώ τα πράγματα δεν πάνε όπως θέλουμε, με τους χειρισμούς μας τα χειροτερεύουμε.

Έκανε λαδιά.
(Έκανε κάποια βλακεία).
Το λάδι αν πέσει σε κάποιο ρούχο αλλοιώνει αμέσως την εμφάνιση και εισχωρεί άμεσα στις ίνες του ρούχου ενώ αντίστοιχα βγαίνει δύσκολα και συχνά αφήνει μόνιμα σημάδια, έτσι χρησιμοποιεί ο λαός αυτήν την έκφραση για να δείξει ότι μέσα στην καθημερινή φυσική ροή των πραγμάτων έκανε κάποιος κάτι ασυνήθιστο το οποίο θα αλλοιώσει τα πράγματα και θα αφήσει σημάδι.

Η θάλασσα είναι λάδι.
(Η θάλασσα είναι ήσυχη).
Το λάδι είναι από τα υγρά που έχουν την τάση να απορροφούν γρήγορα τους κυματισμούς και τείνουν να διατηρούν μια τέλεια ηρεμία, έτσι σε μια χώρα περιτριγυρισμένη από θάλασσα είναι λογικό να μπήκε αυτό το ευλογημένο υγρό συχνά στις εκφράσεις των ναυτικών οι οποίοι όταν θέλουν να αναφερθούν στην θάλασσα που ηρεμεί την παρομοιάζουν συχνά με το λάδι. «απόψε είναι λαδιά» λένε χαρακτηριστικά οι ψαράδες μια ήσυχη νύχτα. «είχε μια θάλασσα λάδι» λένε συχνά οι κολυμβητές κ.α.

Αυτός χάνει λάδια.
(Αυτός λέει κουταμάρες).
Το λάδι χρησιμοποιείτε επίσης για να λειτουργούν σωστά και χωρίς φθορά πολλοί μηχανισμοί, έτσι χάνοντας το πολύτιμο αυτό υγρό που όμως βοηθάει τα μέταλλα να έρχονται σε επαφή χωρίς να φθείρονται, αυτά καταστρέφονται και η συσκευή δεν λειτουργεί κανονικά, αντίστοιχα παραβολικά θεωρητικά το μυαλό μας ο θαυμαστός αυτός μηχανισμός σαν να έχασε το λάδι του και από αυτή την αιτία δεν λειτουργεί πλέον κανονικά οδηγώντας μας να λέμε και να κάνουμε κουταμάρες.

Το λάδι του τελείωσε.
(Πέθανε).
Στις παραδόσεις του λαού μας υπάρχει και το εξής εντυπωσιακό που λέει ότι για κάθε άνθρωπο υπάρχει κάπου ένας λύχνος (λυχνάρι) όπου είναι αναμμένος όσο ζει κάποιος ζωντανός οργανισμός, όταν όμως τελειώσει το λάδι του το οποίο συντηρεί την φωτιά τότε η φωτιά σβήνει και ο οργανισμός πεθαίνει, ίσως εξ’ αυτού ανάβουν ένα καντήλι οι άνθρωποι το οποίο στην συνέχεια φροντίζουν να συντηρούν άσβεστο φροντίζοντας οι ίδιοι να περνούν κατά διαστήματα και να ανανεώνουν το λάδι του ώστε να δείξουν ότι κρατούν ζωντανή την μνήμη του, πανάρχαιο έθιμο.

Τον λάδωσε.
(Τον δωροδόκησε).
Κλασικός όρος που μεταφορικά λέει ότι με την βοήθεια χρημάτων ή με κάποιο δώρο κάποιος επηρέασε την γνώμη ή την απόφαση κάποιου άλλου, χρησιμοποιείτε συχνά στις μέρες μας για να δείξει ότι με την βοήθεια χρημάτων συχνά κάποιος κινεί τον «σκουριασμένο» κρατικό μηχανισμό τα οποία στην περίπτωση αυτή παίζοντας συμβολικά τον ρόλο του λαδιού βοηθούν την «σκουριασμένη» -όπως λένε πολλοί- μηχανή να δουλέψει.

Αυτός βγήκε λάδι.
(Την γλίτωσε).
Κινδύνευε από κάτι (συνήθως από κάποια κατηγορία) και γλίτωσε.
Όταν αναμείξουμε λάδι με νερό, συνήθως το λάδι βγαίνει στην επιφάνεια (δεν πάει στον πάτο, δεν αναμιγνύεται, δεν «πνίγεται»). Έτσι αν κάποιος κατηγορείτε για κάτι και γλιτώσει, συχνά ο λαός λέει μεταφορικά «αυτός βγήκε λάδι».

Να σε κάνω λάδια-ξύδια.
Να σε μεταφέρω στον ώμο μου παίζοντας.
Την φράση αυτή χρησιμοποιούμε παίζοντας συνήθως με μικρά παιδιά.
Παλιά μεταφέρανε σε ασκούς το λάδι και το ξύδι στην πλάτη τους, τα οποία συγκρατούσαν με τα χέρια στο ύψος του ώμου, από την λαβή (συχνά το στόμιο) που έχει το ασκί. Έτσι με τον ίδιο τρόπο κρατούσαν τα μικρά παιδιά και τα μεταφέρανε μικρές αποστάσεις παίζοντας "λάδια-ξύδια το κοπέλι να το πάω όπου θέλει…"

Να λαδώσει λίγο το αντεράκι μου.
(Να φάω καλό φαγητό).
Τα παλαιά χρόνια θεωρούσαν καλό φαγητό το λαδερό φαγητό, μιας και το λαδί συμμετείχε σε όλα σχεδόν τα μαγειρεμένα φαγητά για τα οποία είναι και ξακουστή η μεσογειακή διατροφή. Έτσι όταν κάποιος έτρωγε καλό φαγητό συχνά χρησιμοποιούσε την φράση «Λάδωσε το άντερο μου».

Αυτός είναι σαν τον λαδοπόντικο.
(Είναι ατημέλητος).
Τα παλαιά χρόνια στα πιθάρια συχνά βάζανε ξύλινες τάβλες για καπάκι (γενικά ξύλινο σκέπασμα για λόγους ευκολίας ώστε να έχουν γρήγορη πρόσβαση και να μην χάνουν χρόνο στον κάθε ανεφοδιασμό). Όμως τα ποντίκια τρώγανε τις τάβλες αυτές με αποτέλεσμα να πέφτουν μέσα στο λάδι και αφού βγαίνανε -είτε από μόνα τους ή τους βγάζανε οι άνθρωποι- (το λάδι ασφαλώς το τρώγανε) η αστεία εικόνα που είχε το ποντίκι το οποίο είχε κολυμπήσει στο λάδι την παρομοιάζανε και την απευθύνανε σε άνθρωπο ατημέλητο.

http://www.elaiolado.com/

Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2012

“Ἀνήκω σὲ µία χώρα µικρή” ( Ομιλία του Γιώργου Σεφέρη)


Ομιλία του Γιώργου Σεφέρη κατά την τελετή παραλαβής του Βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας, 11 Δεκεμβρίου 1963.

Σαν να το είπε χθές!

Εδώ και μήνες η Ελλάδα είναι στο πραιτώριο. Χλευάζεται καικατασυκοφαντείται. Αναίσχυντοι αργυραμοιβοί την παίζουν στα ζάρια.Προσβάλλουν τους ανθρώπους της, αμφισβητούν την ιστορία της και τονπολιτισμό της. Όποια εφημερίδα και να ανοίξεις, μας έχουν κατατάξειστα «σκουπίδια». Μας θεωρούν ένα περιττό βάρος, από το οποίο όλοιθέλουν να απαλλαγούν, αλλά δεν ξέρουν ακόμα πώς.Ε, λοιπόν, η Ελλάδα δεν είναι για τα σκουπίδια!Δεν είμαστε οι Έλληνες διεφθαρμένοι και τεμπέληδες. Χαβαλέδες ήμαστανγια πολύ καιρό. Βάλαμε τον αυτόματο πιλότο. Ένας φτωχός λαός, πουγνώρισε την αφθονία και παρασύρθηκε γιατί νόμισε πως θα κρατήσει γιαπάντα. Πίστεψε και στα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» κάποιωναδίστακτων πολιτικάντηδων. Για την ακρίβεια ίσως στην Ελλάδα υπάρχουνλιγότεροι διεφθαρμένοι και τεμπέληδες απ’ ότι σε πολλές άλλες χώρες.Και τώρα ήρθε η ώρα του λογαριασμού.

Είναι μια δύσκολη ώρα, αλλά δεν ήρθε το τέλος.Όμως, ευτυχώς ακόμα στην Ελλάδα το 15% του πληθυσμού της δεν ζει με κουπόνια.Ευτυχώς ακόμα στην Ελλάδα, κάθε ελληνόπουλο έχει δωρεάν πρόσβαση στοΠανεπιστήμιο.Ευτυχώς ακόμα στην Ελλάδα έχουμε ένα, έστω ημιτελές, αλλά έχουμε σύστημα υγείας.Ευτυχώς ακόμα στην Ελλάδα έχουμε ένα κράτος που έχει μια μεγάληπεριουσία. Άλλα κράτη δεν έχουν τίποτα. Αυτήν βλέπουν καιξερογλύφονται.Ευτυχώς ακόμα στην Ελλάδα οι γονείς βοηθάνε τα παιδιά τους και εκείνατους γονείς τους.Ευτυχώς, η μικρή και φτωχή Ελλάδα δεν ήταν απούσα από καμιά μεγάλημάχη για την ελευθερία. Και έδινε το είναι της, όταν οι άλλοι είχανήδη παραδώσει και την ψυχή και το πνεύμα.Ευτυχώς ακόμα, η Ελλάδα έχει μέλλον.Έβλεπα εκείνα τα κορίτσια της Εθνικής Ομάδος Πόλο, να ανεβαίνουν στονΌλυμπο, μες τη «φωλιά του Δράκου», και είπα , πως δεν χάθηκε ηελπίδα.
Υπάρχει ακόμα το μέταλλο του νικητή.Η Ελλάδα έχει μέλλον, γιατί στη μακραίωνα ιστορία της κάθε μεγάλη ήττακαι καταστροφή, αντί να την αφανίσει, την ανάσταινε!Γιατί τα γράφω αυτά; Μου τηλεφώνησαν κάποιοι «φίλοι» απ’ το εξωτερικόκαι μας ….νεκρολογούσαν! Είναι απ’ τα κοράκια που έχουν στοιχηματίσειστην πτώχευσή μας και ανησυχούν μήπως και χάσουν τα λεφτά τους! Καιβιάζονται! Τόσο πολύ θύμωσα που έκλεισα το τηλέφωνο. Ύστερα τουςέστειλα το κείμενο που ακολουθεί….

“Ἀνήκω σὲ µία χώρα µικρή.

Ἕνα πέτρινο ἀκρωτήρι στὴ Μεσόγειο, ποὺ δὲν ἔχει ἄλλο ἀγαθὸ παρὰ τὸν ἀγώνα τοῦ λαοῦ, τὴ θάλασσα, καὶ τὸ φῶς τοῦ ἥλιου.Εἶναι µικρὸς ὁ τόπος µας, ἀλλὰ ἡ παράδοσή του εἶναι τεράστια καὶ τὸπράγµα ποὺ τὴ χαρακτηρίζει εἶναι ὅτι µᾶς παραδόθηκε χωρὶς διακοπή.Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα δὲν ἔπαψε ποτὲ της νὰ µιλιέται. Δέχτηκε τὶςἀλλοιώσεις ποὺ δέχεται καθετὶ ζωντανό, ἀλλὰ δὲν παρουσιάζει κανέναχάσµα.Ἄλλο χαρακτηριστικὸ αὐτῆς τῆς παράδοσης εἶναι ἡ ἀγάπη της γιὰ τὴνἀνθρωπιά, κανόνας της εἶναι ἡ δικαιοσύνη.Στὴν ἀρχαία τραγωδία, τὴν ὀργανωµένη µὲ τόση ἀκρίβεια, ὁ ἄνθρωπος ποὺξεπερνᾶ τὸ µέτρο, πρέπει νὰ τιµωρηθεῖ ἀπὸ τὶς Ἐρινύες.

Ὅσο γιὰ µένα συγκινοῦµαι παρατηρώντας πὼς ἡ συνείδηση τῆς δικαιοσύνηςεἶχε τόσο πολὺ διαποτίσει τὴν ἑλληνικὴ ψυχή, ὥστε νὰ γίνει κανόνας τοῦφυσικοῦκόσµου.Καὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς διδασκάλους µου, τῶν ἀρχῶν τοῦ περασµένου αἰώνα,γράφει: «… θὰ χαθοῦµε γιατί ἀδικήσαµε …». Αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος ἦταν ἀγράµµατος. Εἶχε µάθει νὰ γράφει στὰ τριάνταπέντε χρόνια τῆς ἡλικίας του. Ἀλλὰ στὴν Ἑλλάδα τῶν ἡµερῶν µας, ἡπροφορικὴπαράδοση πηγαίνει µακριὰ στὰ περασµένα ὅσο καὶ ἡ γραπτή. Τὸἴδιο καὶ ἡ ποίηση.Εἶναι γιὰ µένα σηµαντικὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Σουηδία θέλησε νὰ τιµήσεικαὶ τούτη τὴν ποίηση καὶ ὅλη τὴν ποίηση γενικά, ἀκόµη καὶ ὅτανἀναβρύζει ἀνάµεσα σ’ἕνα λαὸ περιορισµένο.Γιατί πιστεύω πὼς τοῦτος ὁ σύγχρονος κόσµος ὅπου ζοῦµε, ὁτυρρανισµένος ἀπὸ τὸ φόβο καὶ τὴν ἀνησυχία, τὴ χρειάζεται τὴν ποίηση.Ἡ ποίηση ἔχει τὶς ρίζες της στὴν ἀνθρώπινη ἀνάσα – καὶ τί θὰγινόµασταν ἂν ἡ πνοή µας λιγόστευε;Εἶναι µία πράξη ἐµπιστοσύνης – κι ἕνας Θεὸς τὸ ξέρει ἂν τὰ δεινά µαςδὲν τὰ χρωστᾶµε στὴ στέρηση ἐµπιστοσύνης.Παρατήρησαν, τὸν περασµένο χρόνο γύρω ἀπὸ τοῦτο τὸ τραπέζι, τὴν πολὺµεγάλη διαφορὰ ἀνάµεσα στὶς ἀνακαλύψεις τῆς σύγχρονης ἐπιστήµης καὶστὴλογοτεχνία. παρατήρησαν πὼς ἀνάµεσα σ’ ἕνα ἀρχαῖο ἑλληνικὸ δράµακαὶ ἕνα σηµερινό, ἡ διαφορὰ εἶναι λίγη. Ναί, ἡ συµπεριφορὰ τοῦἀνθρώπου δὲ µοιάζει νὰἔχει ἀλλάξει βασικά. Καὶ πρέπει νὰ προσθέσω πὼςνιώθει πάντα τὴν ἀνάγκη ν’ ἀκούσει τούτη τὴν ἀνθρώπινη φωνὴ ποὺὀνοµάζουµε ποίηση. Αὐτὴ ἡ φωνὴ ποὺκινδυνεύει νὰ σβήσει κάθε στιγµὴ ἀπὸστέρηση ἀγάπης καὶ ὁλοένα ξαναγεννιέται. Κυνηγηµένη, ξέρει ποὺ νὰ’βρει καταφύγιο, ἀπαρνηµένη, ἔχει τὸ ἔνστικτο νὰ πάει νὰ ριζώσει στοὺςπιὸ ἀπροσδόκητους τόπους. Γι’ αὐτὴ δὲν ὑπάρχουν µεγάλα καὶ µικρὰ µέρητοῦ κόσµου. Τὸ βασίλειό της εἶναι στὶς καρδιὲς ὅλων τῶν ἀνθρώπων τῆςγῆς. Ἔχει τὴ χάρη ν’ ἀποφεύγει πάντα τὴ συνήθεια, αὐτὴ τὴ βιοµηχανία.

Χρωστῶ τὴν εὐγνωµοσύνη µου στὴ Σουηδικὴ Ἀκαδηµία ποὺ ἔνιωσε αὐτὰ τὰπράγµατα, ποὺ ἔνιωσε πὼς οἱ γλῶσσες, οἱ λεγόµενες περιορισµένηςχρήσης, δὲν πρέπει νὰ καταντοῦν φράχτες ὅπου πνίγεται ὁ παλµὸς τῆςἀνθρώπινης καρδιᾶς, ποὺ ἔγινε ἕνας Ἄρειος Πάγος ἱκανός νὰ κρίνει µὲἀλήθεια ἐπίσηµη τὴν ἄδικη µοίρα τῆς ζωῆς, γιὰ νὰ θυµηθῶ τὸν Σέλλεϋ,τὸν ἐµπνευστή, καθώς µᾶς λένε, τοῦ Ἀλφρέδου Νοµπέλ, αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώπουποὺ µπόρεσε νὰ ἐξαγοράσει τὴνἀναπόφευκτη βία µὲ τὴ µεγαλοσύνη τῆςκαρδιᾶς του.Σ’ αὐτὸ τὸν κόσµο, ποὺ ὁλοένα στενεύει, ὁ καθένας µας χρειάζεται ὅλουςτούς ἄλλους. Πρέπει ν’ ἀναζητήσουµε τὸν ἄνθρωπο, ὅπου καὶ νὰβρίσκεται.Ὅταν στὸ δρόµο τῆς Θήβας, ὁ Οἰδίπους συνάντησε τὴ Σφίγγα, κι αὐτὴ τοῦἔθεσε τὸ αἴνιγµά της, ἡ ἀπόκρισή του ἦταν: ὁ ἄνθρωπος. Τούτη ἡ ἁπλὴλέξη χάλασε τὸ τέρας. Ἔχουµε πολλὰ τέρατα νὰ καταστρέψουµε. Ἂςσυλλογιστοῦµε τὴν ἀπόκριση τοῦ Οἰδίποδα.»

Ομιλία του Γιώργου Σεφέρη κατά την τελετή παραλαβής του ΒραβείουΝόμπελ Λογοτεχνίας, 11 Δεκεμβρίου 1963.

Σαν να το είπε χθές!

Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012

Πώς οι πολυεθνικές απαξιώνουν το νερό της βρύσης


Τις τελευταίες δεκαετίες το νερό, από ένα φυσικό και ευρέως διαθέσιμο αγαθό, έχει μετατραπεί σε ένα εμπορεύσιμο και συχνά ιδιαίτερα ακριβό προϊόν. Σήμερα στον πλανήτη 1,4 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε πηγές καθαρού νερού και η υπερκατανάλωση του δυτικού κόσμου οξύνει το πρόβλημα ακόμα περισσότερο. Η κρίση του νερού κι η μόλυνση του περιβάλλοντος είναι και ένας από τους λόγους που οι καταναλωτές στρέφονται όλο και περισσότερο στο εμφιαλωμένο νερό, οι πωλήσεις του οποίου έχουν τετραπλασιαστεί την τελευταία εικοσαετία.

Υπολογίζεται πως 200 δισεκατομμύρια μπουκάλια εμφιαλωμένου νερού το χρόνο πωλούνται παγκοσμίως. Τα άδεια μπουκάλια, το πλαστικό των οποίων διαθέτει μια αξιοσημείωτη μακροβιότητα, γεμίζουν ρυπαίνοντας ολόκληρο τον πλανήτη. Τα κέρδη της βιομηχανίας μεταλλικού νερού αγγίζουν τα 60 δισεκατομμύρια, ενώ τη μερίδα του λέοντος κατέχουν εταιρείες κολοσσοί, όπως η Nestlé, η Coca Cola και η Pepsi.

Το 2008 η Παγκόσμια Ομάδας Εργασίας για το Περιβάλλον ανακοίνωσε, ύστερα από πολυετή έρευνα, πως το εμφιαλωμένο νερό δεν διαφοροποιείται ως προς τη σύσταση και την καθαρότητα από το νερό της βρύσης. Και όμως, σήμερα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ καταναλώνεται 2 φορές περισσότερο εμφιαλωμένο νερό από ό,τι πριν δέκα χρόνια.

Πώς δικαιολογείται λοιπόν αυτή η αύξηση, όταν το 90% των πολιτών της ΕΕ και των ΗΠΑ έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό; Σύμφωνα με την έκθεση της οργάνωσης Corporate Accountability International, η Nestlé, η Coca Cola και η Pepsi κατάφεραν τα τελευταία 20 χρόνια να χτίσουν μια αγορά εμφιαλωμένου νερού αξίας 15 δισεκατομμυρίων, μέσω μιας μεθοδικής και πολύ αποτελεσματικής δυσφήμησης του δημόσιου συστήματος ύδρευσης. Σκορπίζοντας αμφιβολίες στους καταναλωτές για την ποιότητα του δικτύου ύδρευσης και με τη βοήθεια μιας επιθετικής διαφημιστικής εκστρατείας, έστρεψαν τους καταναλωτές προς την αγορά του εμφιαλωμένου, αυξάνοντας τα κέρδη τους κατακόρυφα.

Στις ΗΠΑ η διαφημιστική αυτή καμπάνια στόχευε αποκλειστικά τις μητέρες και τις μειονότητες. Η Nestlé North America προωθούσε το Nestlé Pure Life ως το ιδανικό νερό για έγκυες και μητέρες σε γαλουχία, λόγω της προέλευσής του από “ορεινές αγνές πηγές”. Στην πραγματικότητα το νερό προερχόταν από το δημόσιο δίκτυο ύδρευσης και είχε υποστεί περαιτέρω επεξεργασία. Στην ουσία, αγοράζοντας το μεταλλικό νερό της εταιρείας, ο καταναλωτής αγόραζε το νερό της βρύσης, που πλέον είχε υποστεί περισσότερη χημική επεξεργασία και στοίχιζε 1.900 φορές ακριβότερα από την τιμή του δικτύου.

Μπορεί η περίπτωση αυτή να είναι σχετικά ανώδυνη, η βιομηχανία όμως είναι υπόλογη για σοβαρές παραλείψεις, που θέτουν ακόμη και σε κίνδυνο την δημόσια υγεία.

Σε σειρά ελέγχων –τυχαίων ή όχι– πολλές είναι οι περιπτώσεις των εμφιαλωμένων νερών, που κρίνονται επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις εντοπισμού καρκινογόνων ουσιών (τριαλομεθάνιο, ρυπαντές, βαρέα μέταλλα, ραδιενεργά ισότοπα, βρώμιο, ακόμη και βακτήρια)· στις ΗΠΑ, στη Μεγάλη Βρετανία, στην Ινδία, στην Ιρλανδία αλλά και στη χώρα μας. Το πιο πρόσφατο και κοντινό μας κρούσμα, η περίπτωση εταιρείας στα ορεινά της Άρτας.

Η κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού κρύβει ακόμα έναν περιβαλλοντικό και κοινωνικό κίνδυνο. Η εμπορική εκμετάλλευση των πηγών και των ποταμών από τις εταιρείες στερεί πολύτιμο νερό, που θα μπορούσε να διανεμηθεί δωρεάν για ύδρευση μέσα από το δημόσιο δίκτυο ή να χρησιμοποιηθεί για άρδευση. Το νερό ιδιωτικοποιείται, γίνεται εμπορεύσιμο αγαθό και κοστολογείται, ενώ τα αποθέματα μειώνονται παγκοσμίως. Οι μόνοι κερδισμένοι είναι οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, για το κέρδος των οποίων γινόμαστε όλοι τα εξιλαστήρια θύματα.

ΔιΠ (Βασική πηγή: tvxs.gr/node/77004, 24 Νοε 2011, Φραγκίσκα Μεγαλούδη)

http://forumprevezas.wordpress.com/2012/01/01/%CF%80%CF%8E%CF%82-%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CF%8E%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C/


Δυο ηπειρώτες βραβεύθηκαν από την Ακαδημία Αθηνών

Δύο Ηπειρώτες, ο ζωγράφος Στέφανος Τσιόδουλος και ο ποιητής και στιχουργός Μιχάλης Γκανάς, βρίσκονται ανάμεσα στους φετινούς βραβευθέντες της Ακαδημίας Αθηνών. Συγκεκριμένα,ο Στέφανος Τσιόδουλος πήρε το βραβείο του Ιδρύματος Αποκαταστάσεως Ομογενών εξ Αλβανίας, το οποίο δίνεται στη μνήμη του Άγγελου Κίτσου, για τη μελέτη με θέμα την ιστορία, την αρχιτεκτονική και την ιστορία της τέχνης της Ηπείρου, στο βιβλίο του με τίτλο «Η Ζωγραφική των σπιτιών του Ζαγορίου. Τέλη 18ου – αρχές 20ού αιώνα. Ιστορική και πολιτισμική προσέγγιση» (Ριζάρειο Ίδρυμα, Αθήνα 2009).Το βραβείο ποιήσεως από το ίδρυμα Πέτρου Χάρη, έλαβε ο Μιχάλης Γκανάς για το σύνολο του έργου του.Ο Στέφανος Τσιόδουλος γεννήθηκε το 1968 στα Γιάννενα και σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών, από όπου αποφοίτησε το 1998. Ο Μιχάλης Γκανάς γεννήθηκε το 1944 στον Τσαμαντά Θεσπρωτίας.

http://epirusgate.blogspot.com/2012/01/blog-post_2293.html

Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012

Δυό καλές ειδήσεις:Τα Ελληνικά κρασιά κάνουν πάταγο στη Κίνα,αλλά και εντυπωσιακά υψηλές οι εξαγωγές ελαιόλαδου προς τη Ρωσία



Τα Ελληνικά κρασιά κάνουν πάταγο στη Κίνα
Η μεγαλύτερη συμφωνία Ελλάδας - Κίνας για εξαγωγή κρασιού, υπογράφτηκε με τη συνεταιριστική οινοποιία Νάουσας , VAENI. Οι παράγωγοι θα διαθέτουν έως και 3.600.000 φιάλες ετησίως.

Όπως αναγράφεται στην εφημερίδα "Καθημερινή", σαν πρώτη πράξη για την ευόδωση της συνεργασίας οι συνεταιριστές του VAENI, έστειλαν το καλοκαίρι την πρώτης παρτίδα κρασιών στην Κίνα, 260.000 μπουκάλια εκλεκτού Ελληνικού κρασιού. Τον Οκτώβριο υπογράφτηκε δεκαετής συμφωνία για 300 κοντέινερ τον χρόνο, αξίας αρκετών εκατομμυρίων ευρώ.

Όπως λέει ο κ Γιώργος Φουντούλης, πρόεδρος της συνεταιριστικής οινοποιίας Νάουσας, η συμφωνία αυτή ανατρέπει το status της οινοπαραγωγικής ζώνης της Νάουσας και της ευρύτερης περιοχής. "Σιγά, σιγά θα μπορούμε να απορροφήσουμε την παραγωγή της γύρω περιοχής. Ίσως και άλλων περιφερειών της Ελλάδας", είπε χαρακτηριστικά ο κ. Φουντούλης.

Μετά το κρασί σειρά για το VAENI, έχουν το λάδι και άλλα Ελληνικά προϊόντα, καθώς όπως φαίνεται η κινέζικη πλευρά δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον, τονίζει ο κ. Φουντούλης.

Εντυπωσιακά υψηλές οι εξαγωγές ελαιόλαδου προς τη Ρωσία

Οι εξαγωγές ελαιόλαδου από την Ελλάδα στη Ρωσία κατέγραψαν το 2010 εντυπωσιακή άνοδο, καθώς τόσο οι εξαγωγές όσο και το μερίδιο της χώρας μας επί του συνόλου αυξήθηκαν κατά 134,1% και 8,8% αντίστοιχα.

Αυτό προκύπτει από ενημερωτικό έγγραφο της πρεσβεία μας στο οποίο υπογραμμίζεται ότι “θέτοντας κατά μέρος την όποια ποιοτική διαφοροποίηση του προϊόντος μεταξύ των χωρών που εξάγουν προς τη Ρωσία και διαιρώντας απλά τη συνολική αξία των εξαγωγών προς ποσότητα για κάθε χώρα προκύπτει αβίαστα ότι το λάδι από τη χώρα μας είναι το ακριβότερο όλων”.

Σημειώνεται ότι και το 2010 κυριότερος προμηθευτής ελαιόλαδου στην Ρωσία παρέμεινε με διαφορά η Ισπανία, η οποία μάλιστα αύξησε κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες το μερίδιο της επί του συνόλου.

Μεγαλύτεροι εισαγωγείς συνιστούν οι εταιρείες Aceites Agro Sevilla S.A. και Aceites Borges Pont S.A οι οποίες καλύπτουν το 17% και 11% περίπου της αγοράς αντίστοιχα.

Αντίθετα συρρίκνωση εμφάνισαν οι εξαγωγές από την Ιταλία το μερίδιο της οποίας έπεσε στο 21,4%. Άλλοι σημαντικοί προμηθευτές ήταν η Τυνησία, η Τουρκία, η Ιορδανία και η Συρία.

Στο σύνολο το 2010 οι ρωσικές εισαγωγές ελαιολάδου (παρθένου και άλλου) αυξήθηκαν σημαντικά φτάνοντας στους 23,7 χιλιάδες τόνους (86,8 εκατ. δολάρια ΗΠΑ).

Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το 9μηνο του 2011 εμφανίζονται επίσης ενθαρρυντικά για το έτος. Συγκεκριμένα κατά την εν λόγω περίοδο οι εξαγωγές της χώρας μας έχουν ήδη φτάσει τα 4.047.654 ευρώ (899,614 κιλά) έναντι 3.166.351 ευρώ (704.481 κιλά) το αντίστοιχο διάστημα το 2010. Μείωση όμως εμφανίζει η κατηγορία του παρθένου ελαιόλαδου με 325.973 ευρώ (160.922 κιλά) έναντι 486.991 ευρώ (262.348 κιλά).

Προώθηση-διείσδυση στη ρωσική αγορά
Για την προώθηση ελαιολάδου στην ρωσική αγορά μετά την επιλογή ενός προϊόντος από συγκεκριμένα σούπερ-μάρκετ, σημαντικό ρόλο, κατά την εκτίμηση των στελεχών της πρεσβείας μας παίζει η διαφήμιση του προϊόντος και αυτό φαίνεται από το μερίδιο που κατέχουν στην αγορά τα προϊόντα ελαιολάδου προελεύσεως Ισπανίας και Ιταλίας.

Οι συγκεκριμένες εταιρείες έχουν επενδύσει σημαντικά κεφάλαια για διαφήμιση στην τηλεόραση (εξαγοράζοντας π.χ. ώρα σε τηλεοπτικές εκπομπές μαγειρικής), στον Τύπο ή σε δημόσιους χώρους (π.χ. αφισοκόλληση σε σημαντικές στάσεις μετρό).

Για την διείσδυση του ελληνικού ελαιολάδου στην ρωσική αγορά μεγάλο ρόλο θα παίξει μια συντονισμένη προσπάθεια προώθησης και προβολής και όχι η κατακερματισμένη προσπάθεια μικρών επιχειρήσεων, χωρίς στρατηγική.

Στο πλαίσιο αυτό ενδείκνυται η διαφήμιση μέσω εκπομπών μαγειρικής (ιδιαίτερα το Σαββατοκύριακο) με αφιερώματα στην ελληνική κουζίνα, με τις οποίες μπορεί να γίνει γνωστή στον καταναλωτή η ποιότητα του ελληνικού ελαιολάδου και η ανωτερότητά του έναντι προϊόντων άλλων χωρών προελεύσεως.

Λαμβάνοντας, επίσης, υπόψη την κοινή θρησκεία και τον ρόλο που παίζει η Ορθοδοξία, σημειώνεται ότι θα πρέπει να αναληφθούν σχετικές πρωτοβουλίες για προσέγγιση της Ορθόδοξης Ρωσικής Εκκλησίας, μέσω της οποίας θα μπορούσε να προωθηθεί η αξία του ελληνικού ελαιολάδου.

Παράλληλα, οι ελληνικές εξαγωγικές εταιρείες κρίνεται ότι θα πρέπει να είναι έτοιμες μετά την επιλογή του προϊόντος τους από τους εισαγωγείς να αναλάβουν τις κάτωθι υποχρεώσεις για την είσοδο των προϊόντων τους στις μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων:

- την διάθεση ενός κονδυλίου "εισόδου", ή του λεγόμενου "entrance fee", το οποίο εξαρτάται από τον αριθμό κωδικών προϊόντος και τoν αριθμό καταστημάτων στην αγορά του σούπερ-μάρκετ.

- την διάθεση προϋπολογισμού διαφήμισης του προϊόντος, στο πρότυπο αντίστοιχων ανταγωνιστών από την Ισπανία και την Ιταλία.

- τη δυνατότητα αποθήκευσης των προϊόντων, την οργάνωση της διανομής, τον συνεχή έλεγχο της αγοράς, τη διάθεση μεγάλων ποσοτήτων λόγω μεγέθους της αγοράς, αλλά και το κυριότερο τη σταθερότητα τιμών, διότι οι αλυσίδες καταστημάτων τροφίμων καταρτίζουν ετήσιο προγραμματισμό.
ΠΗΓΗ:http://www.24h.gr

Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2012

Ο Σαχινίδης ομολογεί ότι διαπραγματεύεται το νομικό καθεστώς του PSI

Επειδή η προσέγγιση της αγγλοσαξονικής νομολογίας διαφέρει από τα νομικά συστήματα πολλών κρατώνμελών της Ευρωζώνης, ίσως να υπάρχει πρόβλημα εάν όλο το ελληνικό δημόσιο χρέος καλύπτεται από το βρετανικό δίκαιο.

Η ομολογία Σαχινίδη χθες στη Βουλή πως «το δίκαιο που θα διέπει τα νέα ομόλογα αποτελεί μία από τις προς διαπραγμάτευση και συμφωνία παραμέτρους», επιβεβαιώνει πλήρως τις φήμες που σέρνονταν από καιρό. «H κυβέρνηση διαπραγματεύεται με τους δανειστές αν το PSI+ θα διέπεται από το ελληνικό ή από το βρετανικό δίκαιο αποκάλυψε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Φίλιππος Σαχινίδης με έγγραφό του στη Βουλή».

Δυστυχώς έτσι επιβεβαιώνονται και οι φόβοι πως «έδωσαν» στην κυβέρνηση Παπαδήμου την έκτη δόση, ώστε να συμφωνήσει στα όσα έρχονται το αμέσως επόμενο διάστημα. Η στήλη ήδη είχε μεταφέρει τους φόβους πως «η Ελλάδα έχει αποδεχθεί μεγαλύτερο “κούρεμα” του χρέους της με αντάλλαγμα τη μεταφορά των ομολόγων από το ελληνικό στο βρετανικό δίκαιο, το οποίο επιτρέπει την κατάσχεση κρατικής περιουσίας.

Εσκεμμένα, λοιπόν, η κυβέρνηση Παπαδήμου τόσο καιρό δεν ξεκαθάριζε αν μετά τη συμφωνία των Βρυξελλών τα ελληνικά ομόλογα θα υπόκειντο στο ελληνικό ή στο βρετανικό δίκαιο. Αν επικρατήσει το ελληνικό δίκαιο, οι ξένοι δανειστές, που θα είναι και μόνιμοι επιτηρητές, δεν θα μπορούν να διεκδικήσουν εμπράγματες εγγυήσεις αν πάει κάτι στραβά στο πρόγραμμα. Με το βρετανικό δίκαιο όμως, τα collateral είναι εδώ και είναι στα χέρια των δανειστών. Θα μπορούν, δηλαδή, να διεκδικήσουν ακίνητα ή κρατικές εταιρείες χωρίς να μπλέξουν στον ελληνικό δικαστικό κυκεώνα.

Ετσι, λοιπόν, και με τη... βούλα θα εκχωρήσουμε εθνική κυριαρχία ακόμη κι αν αυτό απαγορεύεται από το Σύνταγμα, αλλά και από την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Οπως έχει ήδη επισημάνει στη στήλη ο κ. Παναγιώτης Αλεβάντης «το θέμα είναι γενικότερο και αποτελεί ένα από τα εμπόδια στην έκδοση ευρωομολόγων όπως αναφέρει και η πρόσφατη σχετική πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (4.1.3 Νομικό καθεστώς που θα διέπει την έκδοση). Πρέπει να εξεταστεί και το κατάλληλο νομικό καθεστώς βάσει του οποίου θα εκδοθούν τα ομόλογα σταθερότητας».

Επίσης, στις σπουδαίες επισημάνσεις του αναφέρει: «Σήμερα τα κρατικά ομόλογα εκδίδονται βάσει του εθνικού δικαίου. Για τις εκδόσεις διεθνών ομολόγων χρησιμοποιείται συχνά το αγγλικό δίκαιο ή, εάν στόχος είναι η αγορά των ΗΠΑ το δίκαιο της Νέας Υόρκης. Δεν υφίσταται ισοδύναμο ενωσιακό δίκαιο βάσει του οποίου να μπορούν να εκδοθούν τα ομόλογα σταθερότητας. Παρόλο που αποτελεί κοινή πρακτική να χρησιμοποιείται ξένο δίκαιο για τις εκδόσεις διεθνών ομολόγων, ίσως να υπάρχει πρόβλημα εάν όλο το δημόσιο χρέος καλύπτεται από το δίκαιο του Η.Β. ή των ΗΠΑ, επειδή η προσέγγιση της αγγλοσαξονικής νομολογίας διαφέρει από τα νομικά συστήματα πολλών κρατών-μελών. Θα πρέπει επίσης να συμφωνηθεί και το αρμόδιο δικαστήριο».

Ωστόσο, σε νέο δημοσίευμά της η Wall Street Journal προειδοποιεί ότι η μη συμμετοχή ορισμένων ιδιωτών στο PSI απειλεί να οδηγήσει τη διαδικασία σε αποτυχία. Στους πιστωτές που έχουν λόγους και συμφέρον να μην συμμετάσχουν στη διαδικασία εθελοντικής αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους (PSI) αναφέρει ότι η μη συμμετοχή τους απειλεί να οδηγήσει το PSI σε αποτυχία, αφού δεν θα έχει εκπληρωθεί ο στόχος της μείωσης του χρέους κατά περίπου 100 δισεκατομμύρια ευρώ. Η συμφωνία της 26ης/27ης Οκτωβρίου προβλέπει το κούρεμα του χρέους της Ελλάδας που βρίσκεται στα χέρια ιδιωτών πιστωτών κατά 50%, άρα και τη μείωση αυτού σε 103 δισεκατομμύρια ευρώ από 206 δισεκατομμύρια στα οποία ανέρχεται σήμερα.

Ωστόσο όπως επισημαίνουν αναλυτές, τους οποίους επικαλείται η WSJ, υπάρχουν κάποιες κατηγορίες πιστωτών που έχουν συμφέρον να μη συμμετάσχουν στην αναδιάρθρωση. Ανάμεσά τους είναι οι κάτοχοι ομολόγων που λήγουν το 2012 αξίας περίπου 36 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αυτοί προφανώς περιμένουν να αποζημιωθούν στο ακέραιο φέτος και δεν έχουν λόγους να πάρουν ομόλογα που θα λήξουν σε 20 με 30 χρόνια, όπως προβλέπει το PSI. Επιπλέον τα hedge fund και άλλα κρατικά ταμεία που κατέχουν συνολικά περίπου 80 δισεκατομμύρια δολάρια δεν έχουν τους ίδιους ισχυρούς λόγους συμμετοχής που έχουν οι μεγάλοι θεσμικοί επενδυτές.

Μία άλλη κατηγορία που θα μπορούσε να απέχει από το PSI είναι όσοι κατέχουν CDS (ασφάλιστρα κινδύνου έναντι χρεοκοπίας) τους οποίους συμφέρει η αποτυχία του εθελοντικού χαρακτήρα του προγράμματος που ίσως οδηγήσει σε υποχρεωτική αναδιάρθρωση. Τέλος εκτός διαδικασίας θα επιλέξουν να μείνουν τα κερδοσκοπικά ταμεία που ειδικεύονται στις αγορές χρέους χωρών που βρίσκονται κοντά σε χρεοκοπία (vulture funds).
ΠΗΓΗ:http://kathimerini.newspaperdirect.com/epaper/viewer.aspx

Τα... λεφτά της πίσω ζητεί η Κομισιόν από αγρότες

Η Επιτροπή της ΕΕ απαιτεί επιστροφή 424,8 εκατ. ευρώ και μάλιστα με τόκο

Την επιστροφή 424,8 εκατ. ευρώ και μάλιστα εντόκως, ζητά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ποσό που αφορά, όπως αναφέρει, σε παράνομες κρατικές ενισχύσεις που δόθηκαν μέσω του ΕΛΓΑ στους αγρότες την περίοδο 2008-2009.

Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Κώστας Σκανδαλίδης, έδωσε ήδη εντολή στο Ειδικό Γραφείο Κοινοτικού Δικαίου του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους να ασκήσει προσφυγή ακύρωσης ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της ΕΕ, καθώς επίσης να καταθέσει αίτηση για την αναστολή εκτέλεσης της απόφασης.

Στις αρχές του 2009 έγιναν πληρωμές ύψους 415 εκατ. ευρώ σε αγρότες μέσω του ΕΛΓΑ, με την Κοινή Υπουργική Απόφαση των τότε υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Σ. Χατζηγάκη και υφυπουργού Οικονομικών κ. Ν. Λέγκα.

Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε σήμερα το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, «στις πληρωμές αυτές δεν έγιναν σεβαστοί οι κανόνες για τη νόμιμη χορήγηση κρατικών ενισχύσεων. Ταυτόχρονα, οι επικοινωνιακοί χειρισμοί που συνόδευσαν τις πληρωμές προκάλεσαν την άμεση αντίδραση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Κλήθηκε άμεσα στις Βρυξέλλες ο τότε υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για να αιτιολογήσει τις πληρωμές, προφανώς χωρίς να πείσει την τότε Επίτροπο Γεωργίας».

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ξεκίνησε έρευνα για να διαπιστωθεί αν οι πληρωμές συμβιβάζονται με την κοινοτική νομοθεσία. Στο πλαίσιο μάλιστα της ίδιας έρευνας, η ΕΕ εξέτασε και αντίστοιχες πληρωμές, ύψους 387 εκατ. ευρώ, που έγιναν επίσης μέσω του ΕΛΓΑ το 2008, φθάνοντας έτσι το συνολικό αντικείμενο της έρευνας στα 802 εκατ. ευρώ.

Μετά από τρία χρόνια συνεχών επαφών και διαβουλεύσεων, η Επιτροπή αποδέχθηκε τελικά τα επιχειρήματα των ελληνικών αρχών, αλλά για την αιτιολόγηση των 378 από το σύνολο των 802 εκατ. ευρώ.

Ετσι, σύμφωνα με απόφαση που θα δημοσιευθεί στην επίσημη εφημερίδα της ΕΕ, το συνολικό ύψος των παράνομων κρατικών ενισχύσεων, που κατά την Επιτροπή πρέπει να ανακτηθούν έντοκα, ανέρχεται στο ποσό των 424,8 εκατ. ευρώ.

Οπως τονίζει το υπουργείο, ποσό 500 περίπου εκατ. ευρώ θα βαρύνει τον εθνικό προϋπολογισμό και τα ελλείμματα. Και αυτό, χωρίς να συνυπολογίζονται επιπλέον πρόστιμα άνω των 220 εκατ. ευρώ το χρόνο, που παρακρατούνται από την ΕΕ για παραλείψεις και παρατυπίες των προηγούμενων χρόνων, που επίσης επιβαρύνουν τα ελλείμματα της χώρας.

Παράλληλα, με την ίδια απόφαση, η Επιτροπή θέτει προθεσμία τεσσάρων μηνών για τη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για την ανάκτηση εντόκως από τους παραγωγούς των σχετικών χρηματικών ποσών. Επίσης, ζητά πλήρη ενημέρωση σχετικά με τα μέτρα που λαμβάνονται για την ανάκτηση, μέχρι τις 8-2-2012.

Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με την απόφαση, η Επιτροπή έχει τη δυνατότητα να προσφύγει στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε βάρος της Ελλάδας, ζητώντας την επιβολή κατ' αποκοπή ποσών ή και χρηματικής ποινής. Η απόφαση μάλιστα είναι άμεσα εκτελεστή.

Οι κοινοτικές επιδοτήσεις της ελληνικής γεωργίας ξεπερνούν τα 2,5 δισ. ευρώ ετησδίως πέραν των εθνικών χρηματοδοτήσεων του κλάδου. Τα ποσά αυτά, αν διαχειριστουν ορθολογικά, αντιπροσωπεύουν το 40% του εισοδήματος των αγροτών και το 75% των γεωργικών επενδύσεων.

http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=437257