Τις τελευταίες δεκαετίες το νερό, από ένα φυσικό και ευρέως διαθέσιμο αγαθό, έχει μετατραπεί σε ένα εμπορεύσιμο και συχνά ιδιαίτερα ακριβό προϊόν. Σήμερα στον πλανήτη 1,4 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε πηγές καθαρού νερού και η υπερκατανάλωση του δυτικού κόσμου οξύνει το πρόβλημα ακόμα περισσότερο. Η κρίση του νερού κι η μόλυνση του περιβάλλοντος είναι και ένας από τους λόγους που οι καταναλωτές στρέφονται όλο και περισσότερο στο εμφιαλωμένο νερό, οι πωλήσεις του οποίου έχουν τετραπλασιαστεί την τελευταία εικοσαετία.
Υπολογίζεται πως 200 δισεκατομμύρια μπουκάλια εμφιαλωμένου νερού το χρόνο πωλούνται παγκοσμίως. Τα άδεια μπουκάλια, το πλαστικό των οποίων διαθέτει μια αξιοσημείωτη μακροβιότητα, γεμίζουν ρυπαίνοντας ολόκληρο τον πλανήτη. Τα κέρδη της βιομηχανίας μεταλλικού νερού αγγίζουν τα 60 δισεκατομμύρια, ενώ τη μερίδα του λέοντος κατέχουν εταιρείες κολοσσοί, όπως η Nestlé, η Coca Cola και η Pepsi.
Το 2008 η Παγκόσμια Ομάδας Εργασίας για το Περιβάλλον ανακοίνωσε, ύστερα από πολυετή έρευνα, πως το εμφιαλωμένο νερό δεν διαφοροποιείται ως προς τη σύσταση και την καθαρότητα από το νερό της βρύσης. Και όμως, σήμερα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ καταναλώνεται 2 φορές περισσότερο εμφιαλωμένο νερό από ό,τι πριν δέκα χρόνια.
Πώς δικαιολογείται λοιπόν αυτή η αύξηση, όταν το 90% των πολιτών της ΕΕ και των ΗΠΑ έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό; Σύμφωνα με την έκθεση της οργάνωσης Corporate Accountability International, η Nestlé, η Coca Cola και η Pepsi κατάφεραν τα τελευταία 20 χρόνια να χτίσουν μια αγορά εμφιαλωμένου νερού αξίας 15 δισεκατομμυρίων, μέσω μιας μεθοδικής και πολύ αποτελεσματικής δυσφήμησης του δημόσιου συστήματος ύδρευσης. Σκορπίζοντας αμφιβολίες στους καταναλωτές για την ποιότητα του δικτύου ύδρευσης και με τη βοήθεια μιας επιθετικής διαφημιστικής εκστρατείας, έστρεψαν τους καταναλωτές προς την αγορά του εμφιαλωμένου, αυξάνοντας τα κέρδη τους κατακόρυφα.
Στις ΗΠΑ η διαφημιστική αυτή καμπάνια στόχευε αποκλειστικά τις μητέρες και τις μειονότητες. Η Nestlé North America προωθούσε το Nestlé Pure Life ως το ιδανικό νερό για έγκυες και μητέρες σε γαλουχία, λόγω της προέλευσής του από “ορεινές αγνές πηγές”. Στην πραγματικότητα το νερό προερχόταν από το δημόσιο δίκτυο ύδρευσης και είχε υποστεί περαιτέρω επεξεργασία. Στην ουσία, αγοράζοντας το μεταλλικό νερό της εταιρείας, ο καταναλωτής αγόραζε το νερό της βρύσης, που πλέον είχε υποστεί περισσότερη χημική επεξεργασία και στοίχιζε 1.900 φορές ακριβότερα από την τιμή του δικτύου.
Μπορεί η περίπτωση αυτή να είναι σχετικά ανώδυνη, η βιομηχανία όμως είναι υπόλογη για σοβαρές παραλείψεις, που θέτουν ακόμη και σε κίνδυνο την δημόσια υγεία.
Σε σειρά ελέγχων –τυχαίων ή όχι– πολλές είναι οι περιπτώσεις των εμφιαλωμένων νερών, που κρίνονται επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις εντοπισμού καρκινογόνων ουσιών (τριαλομεθάνιο, ρυπαντές, βαρέα μέταλλα, ραδιενεργά ισότοπα, βρώμιο, ακόμη και βακτήρια)· στις ΗΠΑ, στη Μεγάλη Βρετανία, στην Ινδία, στην Ιρλανδία αλλά και στη χώρα μας. Το πιο πρόσφατο και κοντινό μας κρούσμα, η περίπτωση εταιρείας στα ορεινά της Άρτας.
Η κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού κρύβει ακόμα έναν περιβαλλοντικό και κοινωνικό κίνδυνο. Η εμπορική εκμετάλλευση των πηγών και των ποταμών από τις εταιρείες στερεί πολύτιμο νερό, που θα μπορούσε να διανεμηθεί δωρεάν για ύδρευση μέσα από το δημόσιο δίκτυο ή να χρησιμοποιηθεί για άρδευση. Το νερό ιδιωτικοποιείται, γίνεται εμπορεύσιμο αγαθό και κοστολογείται, ενώ τα αποθέματα μειώνονται παγκοσμίως. Οι μόνοι κερδισμένοι είναι οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, για το κέρδος των οποίων γινόμαστε όλοι τα εξιλαστήρια θύματα.
ΔιΠ (Βασική πηγή: tvxs.gr/node/77004, 24 Νοε 2011, Φραγκίσκα Μεγαλούδη)
Υπολογίζεται πως 200 δισεκατομμύρια μπουκάλια εμφιαλωμένου νερού το χρόνο πωλούνται παγκοσμίως. Τα άδεια μπουκάλια, το πλαστικό των οποίων διαθέτει μια αξιοσημείωτη μακροβιότητα, γεμίζουν ρυπαίνοντας ολόκληρο τον πλανήτη. Τα κέρδη της βιομηχανίας μεταλλικού νερού αγγίζουν τα 60 δισεκατομμύρια, ενώ τη μερίδα του λέοντος κατέχουν εταιρείες κολοσσοί, όπως η Nestlé, η Coca Cola και η Pepsi.
Το 2008 η Παγκόσμια Ομάδας Εργασίας για το Περιβάλλον ανακοίνωσε, ύστερα από πολυετή έρευνα, πως το εμφιαλωμένο νερό δεν διαφοροποιείται ως προς τη σύσταση και την καθαρότητα από το νερό της βρύσης. Και όμως, σήμερα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ καταναλώνεται 2 φορές περισσότερο εμφιαλωμένο νερό από ό,τι πριν δέκα χρόνια.
Πώς δικαιολογείται λοιπόν αυτή η αύξηση, όταν το 90% των πολιτών της ΕΕ και των ΗΠΑ έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό; Σύμφωνα με την έκθεση της οργάνωσης Corporate Accountability International, η Nestlé, η Coca Cola και η Pepsi κατάφεραν τα τελευταία 20 χρόνια να χτίσουν μια αγορά εμφιαλωμένου νερού αξίας 15 δισεκατομμυρίων, μέσω μιας μεθοδικής και πολύ αποτελεσματικής δυσφήμησης του δημόσιου συστήματος ύδρευσης. Σκορπίζοντας αμφιβολίες στους καταναλωτές για την ποιότητα του δικτύου ύδρευσης και με τη βοήθεια μιας επιθετικής διαφημιστικής εκστρατείας, έστρεψαν τους καταναλωτές προς την αγορά του εμφιαλωμένου, αυξάνοντας τα κέρδη τους κατακόρυφα.
Στις ΗΠΑ η διαφημιστική αυτή καμπάνια στόχευε αποκλειστικά τις μητέρες και τις μειονότητες. Η Nestlé North America προωθούσε το Nestlé Pure Life ως το ιδανικό νερό για έγκυες και μητέρες σε γαλουχία, λόγω της προέλευσής του από “ορεινές αγνές πηγές”. Στην πραγματικότητα το νερό προερχόταν από το δημόσιο δίκτυο ύδρευσης και είχε υποστεί περαιτέρω επεξεργασία. Στην ουσία, αγοράζοντας το μεταλλικό νερό της εταιρείας, ο καταναλωτής αγόραζε το νερό της βρύσης, που πλέον είχε υποστεί περισσότερη χημική επεξεργασία και στοίχιζε 1.900 φορές ακριβότερα από την τιμή του δικτύου.
Μπορεί η περίπτωση αυτή να είναι σχετικά ανώδυνη, η βιομηχανία όμως είναι υπόλογη για σοβαρές παραλείψεις, που θέτουν ακόμη και σε κίνδυνο την δημόσια υγεία.
Σε σειρά ελέγχων –τυχαίων ή όχι– πολλές είναι οι περιπτώσεις των εμφιαλωμένων νερών, που κρίνονται επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις εντοπισμού καρκινογόνων ουσιών (τριαλομεθάνιο, ρυπαντές, βαρέα μέταλλα, ραδιενεργά ισότοπα, βρώμιο, ακόμη και βακτήρια)· στις ΗΠΑ, στη Μεγάλη Βρετανία, στην Ινδία, στην Ιρλανδία αλλά και στη χώρα μας. Το πιο πρόσφατο και κοντινό μας κρούσμα, η περίπτωση εταιρείας στα ορεινά της Άρτας.
Η κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού κρύβει ακόμα έναν περιβαλλοντικό και κοινωνικό κίνδυνο. Η εμπορική εκμετάλλευση των πηγών και των ποταμών από τις εταιρείες στερεί πολύτιμο νερό, που θα μπορούσε να διανεμηθεί δωρεάν για ύδρευση μέσα από το δημόσιο δίκτυο ή να χρησιμοποιηθεί για άρδευση. Το νερό ιδιωτικοποιείται, γίνεται εμπορεύσιμο αγαθό και κοστολογείται, ενώ τα αποθέματα μειώνονται παγκοσμίως. Οι μόνοι κερδισμένοι είναι οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, για το κέρδος των οποίων γινόμαστε όλοι τα εξιλαστήρια θύματα.
ΔιΠ (Βασική πηγή: tvxs.gr/node/77004, 24 Νοε 2011, Φραγκίσκα Μεγαλούδη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου