Πάργα και περίχωρα: "Ω! Έλληνα, Νεοέλληνα…"

Αγία Κυριακή Πάργας

Η Πάργα και η ευρύτερη περιοχή της (Αγία Κυριακή, Ανθούσα, Αγιά) είναι μια από τις πιο όμορφες περιοχές όχι μόνο της Ηπείρου, αλλά κι όλης της Ελλάδας. Αυτό είναι γνωστό σ’ όλο τον κόσμο, πράγμα που επιβεβαιώνει και η τουριστική της κίνηση, που το καλοκαίρι φτάνει μέχρι και τους 20.000 επισκέπτες.

 

Όλοι αυτοί οι επισκέπτες, λοιπόν, περνούν, για να έρθουν στην περιοχή, από έναν κύριο δρόμο. Ένα δρόμο που ξεκινά με θέα τον καταπληκτικό και προστατευόμενο υδροβιότοπο του Καλοδικίου και συνεχίζει σε μια απόσταση πέντε χιλιομέτρων με θέα τη Λευκάδα, ενίοτε και την Κεφαλονιά, τους Παξούς και Αντίπαξους και γενικά μεγάλο μέρος του Ιονίου. Τελευταία, όμως, στην καταπληκτική αυτή θέα προστέθηκε και η απερίγραπτη ανθρώπινη παρέμβαση. Με γνώμονα την απόλυτη καφρίλα, την έλλειψη κοινωνικής ευθύνης και στοιχειώδους αισθητικής, με την ανοχή και την αδιαφορία που δυστυχώς εκπαιδευτήκαμε να κουβαλάμε, ο υπέροχος αυτός δρόμος μετατράπηκε σε μια χωματερή μπάζων με λογιών – λογιών υλικά.

Περνώντας ένας ολόκληρος χειμώνας και βλέποντας το πράγμα να χειροτερεύει, χωρίς κανένας από τις “αρχές του τόπου” να πολυνοιάζεται, οι κάτοικοι της περιοχής, μέσα από τους συλλόγους μας, αρχίσαμε να πιέζουμε το Δήμο. Και λέγε – λέγε, και λέγε – λέγε, ω του θαύματος, στις 3 Μαΐου κατέφθασαν και οι μπουλντόζες του (ίσως γιατί στις 5 Μαΐου θα κατέφθαναν και συνεργεία γνωστού τηλεοπτικού καναλιού, για να προβάλουν άλλη σημαντική δράση καθαρισμού, των πολιτών της Πάργας).

Έστω κι έτσι, όμως, για να μη γινόμαστε και κακοί, χαρήκαμε πολύ. Μέχρι, που είδαμε τι ακριβώς έκαναν τα συνεργεία. Έτσι μας έμεινε η χαρά στα χείλη και τα μπάζα στον από κάτω γκρεμό. Γιατί, αν δεν καταλάβατε, η όλη διαχείριση των σκουπιδιών ήταν όχι μάζεμα αλλά πέταγμα –για να μη γίνουμε και κυνικοί και πούμε “ξεπέταγμα”– ακριβώς από κάτω.

Ω! Έλληνα, Νεοέλληνα… Μα καλά, καλέ μου άνθρωπε – δήμαρχε, που μας είπατε κιόλας πως ήταν η καλύτερη διαχείριση που μπορούσε να γίνει, για πόσο κρετίνους μας περνάτε; Πρώτον, δεν γνωρίζετε ότι η ρίψη μπάζων σε τέτοιους χώρους είναι εκατό τοις εκατό παράνομη; Τώρα, και με υπόδειγμα το Δήμο, ο καθένας μπορεί να το κάνει. Δεύτερον, πήρατε το πρόβλημα και όχι μόνο δεν το κρύψατε –όπως θα θέλατε, μιας και δεν μπορέσατε να το λύσετε–, αλλά με απόλυτη απερισκεψία το πετάξατε παραπέρα ή, καλύτερα, παρακάτω, για να μη μαζεύεται πια με τίποτε, νομίζοντας ότι δεν θα φανεί· και δεν κάνατε τον κόπο να πάτε στην παρακάτω στροφή και να κοιτάξετε την αισθητική αηδία που δημιουργήσατε και μας χαρίσατε, έτσι για να έχουμε “κάτι” προκειμένου να υποδεχτούμε τόσους ανθρώπους. Και τρίτον, τα σκουπίδια αυτά πριν λίγες μέρες και ενώ ήταν στον δρόμο, πήραν φωτιά, που έκαιγε μέχρι το βράδυ. Tώρα, που είναι πεταμένα πάνω στα βάτα και τα πουρνάρια, τι θα κάνουν όλο το καλοκαίρι; ηλιοθεραπεία; 

Μια απ’ τις δικαιολογίες σας είναι η γνωστή πια καραμέλα «μα δεν υπάρχουν χρήματα». Αυτό δε, είναι μια φοβερή ατάκα, πολύ της μόδας, που κάτω από την ομπρέλα της μπορείς να κρύψεις πολλών ειδών ανικανότητες, κακοδιαχειρίσεις και αδιαφορίες. Χρήματα, λοιπόν, δεν έχετε και πραγματικά το πιστεύουμε, έχετε όμως ανθρώπους. Υπεύθυνο, δημιουργικότατο και πρόθυμο ανθρώπινο δυναμικό. Όλοι οι σύλλογοι της περιοχής έχουν δείξει εδώ και χρόνια τόσο αγάπη για τον τόπο, όσο και υπευθυνότητα και έντονη εθελοντική δράση. Γιατί δεν μας ρωτάτε; Γιατί δεν μας αξιοποιείτε;

Τελειώνοντας θέλω να επισημάνω με τρόμο το εξής: Δυστυχώς, το παράνομο, το παράλογο, το αντιαισθητικό και πολλές φορές το ανήθικο τείνουν να γίνουν καθεστώς και όχι μόνο να θεωρούνται δεδομένα, αλλά να κάνει και εντύπωση η οποιαδήποτε διαμαρτυρία!

Με την κρυφή ελπίδα και άμετρο ρομαντισμό 

ότι κάτι μπορεί και να αλλάξει,

Ελισάβετ Υφαντή 

http://forumprevezas.wordpress.com/2012/06/06/%CF%89-%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B1-%CE%BD%CE%B5%CE%BF%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B1/