Ο Όμηρος στην Ιλιάδα, τον περιέγραψε ως κάτι παγερό...
Ο Ησίοδος στην Κοσμογονία, χαρακτήρισε το φόβο ως πορθητή στη μάχη... Ο
Παυσανίας όταν τον αντίκρισε σε μια λάρνακα στην Ολυμπία, τον
περιέγραψε με κεφάλι λιονταριού πάνω στην ασπίδα του βασιλιά των Αχαιών,
αναφέροντας πως αυτός είναι ο φόβος των θνητών και τον κρατεί ο
Αγαμέμνονας... Ο Ευριπίδης έγραψε πως το μόνο που μπορεί να νικήσει το
φόβο είναι η λογική... Ο Αντισθένης πίστευε πως όποιος φοβάται τους
άλλους, τελικά υποδουλώνεται σε αυτούς... Ακόμα και οι Φαραώ της
Αιγύπτου γνώριζαν πως υποτάσσουν τα πλήθη τιμωρώντας τους αθώους και όχι
τους ένοχους... Ο Φραγκλίνος Ρούσβελτ τόνισε πως το μόνο που έχουμε να
φοβηθούμε είναι ο φόβος...
Μας έμαθαν την οσμή του φόβου...
Μας έπεισαν να φοβόμαστε να ονειρευτούμε... Μας έμαθαν να βολευόμαστε
με τα ψίχουλα... Στη ζωή μας, στη δουλειά μας, παντού γύρω μας...
Γλιστράμε συνεχώς προς τα κάτω κι εμείς προσπαθούμε να μείνουμε
γαντζωμένοι στο μικρόκοσμο μας... Μας φόβισαν στα σχολεία μας... Μας
έκαναν να πιστέψουμε πως είμαστε λίγοι... Λίγοι και ανήμποροι νʼ
αλλάξουμε τις τύχες μας... Μας φόβισαν στα πανεπιστήμια μας... Ο φόβος
πήρε τη θέση της ελπίδας και των ονείρων... Νιώσαμε το φόβο να μας
σφίγγει την καρδιά μας, να μη μας επιτρέπει νʼ ανασάνουμε... Έκαναν τα
πόδια μας να τρέμουν μπροστά στη βία της εξουσίας τους... Δηλητηρίασαν
τα αντανακλαστικά μας με τα χημικά που μας πέταξαν...
Μας έκαναν να παραχωρούμε συνέχεια όλο και περισσότερο από τον αέρα που αναπνέουμε από φόβο μην τον χάσουμε όλο...
Έστρεψαν τον ένα απέναντι στον άλλον διδάσκοντας μας πως να τον
φοβόμαστε... Σκύψαμε το κεφάλι, γονατίσαμε, υποταχθήκαμε... Βλέπεις ο
φόβος πέρασε πια στο μεδούλι μας...
Δεχτήκαμε πως είναι ανίκητος ο φόβος...
Φοβηθήκαμε να σηκώσουμε το βλέμμα μας ψηλά... Αφήσαμε από φόβο τους
άλλους να ρυθμίζουν τη ροή του ορού που μας συνέδεσαν... Επειδή
φοβηθήκαμε να ξηλώσουμε τα σωληνάκια... Αν γυρίσουμε τα μάτια μας γύρω
μας, θα τον αντικρίσουμε παντού... Φοβόμαστε να φωνάξουμε ότι μας
αδικούν... Φοβόμαστε να τολμήσουμε... Φοβόμαστε νʼαναπνεύσουμε
ελεύθεροι... Μας νοιάζει απλά και μόνο να επιβιώσουμε... Με κάθε
τίμημα... Θυσιάζοντας ακόμα και τα ίδια μας τα παιδιά... Μας χώρισαν σε
ισχυρούς και αδύναμους...
Γιγάντωσαν τους δυνατούς με κάθε λογής υπόγεια διεργασία και μας έκαναν να τους φοβόμαστε...Χρησιμοποίησαν
το φόβο για να βάλουν οροφή στα όνειρα μας... Μας έκαναν πεπερασμένους
μέσα στο άπειρο του φόβου που μας περιέβαλαν... Τακτοποίησαν τα πάντα
στην υπηρεσία του φόβου... Μην φωνάζεις, θα τιμωρηθείς... Μην
αναπνέεις,θα δηλητηριαστείς... Μην αγωνίζεσαι σήμερα, θα σε διαλύσουν
αύριο... Φτάσαμε σε σημείο να δεχόμαστε την παντοδυναμία των ισχυρών ως
κάτι το φυσιολογικό... Φοβηθήκαμε να ψάξουμε πως γιγάντωσαν... Κρύωσαν
την ψυχή μας...Πάγωσαν τις ελπίδες μας... Μαύρισαν τις ψυχές μας...
Ως εδώ όμως... Μη αφήνεις να σε φοβίζουν άλλο... Φόβισε τους εσύ... Ο φόβος δεν ανήκει σε κανέναν, γι αυτό και εύκολα αλλάζει κατεύθυνση.... Ο
φόβος δεν έχει καμία δύναμη,εκτός αν τον δυναμώσουμε εμείς υποκύπτοντας
σε αυτόν...Φτύστους λοιπόν κατάμουτρα... Πέτα το σάπιο προϊόν
τους...Μη διστάζεις να ζητήσεις πίσω ότι σου έκλεψαν... Βγες στους
δρόμους και πάλεψε για να το πάρεις... Δεν είσαι μόνος σου...
Εμείς αρνούμαστε πια το φόβο...
Αρνούμαστε την υποταγή στις ορέξεις τους... Αρνούμαστε τα ελάχιστα που
μας πετάνε κοροϊδευτικά γιατί τα θέλουμε όλα... Δεν θέλω απλά μια
δουλίτσα να κουτσοβολευτώ... Θέλω να μπορώ να επιλέγω εγώ τη δουλειά μου
και να αμείβομαι όσο αξίζω... Δε φοβάμαι πια να κυνηγήσω το ανέφικτο...
Δε θέλω να φοβάμαι άλλο... Και δε φοβάμαι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου