Δυσάρεστη έκπληξη για την Κομισιόν οι αλλοπρόσαλες συγχωνεύσεις και καταργήσεις Φορέων Διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών

Πλήρη άγνοια και έντονη ανησυχία εκφράζει η Κομισιόν για τις προγραμματιζόμενες συγχωνεύσεις και καταργήσεις Φορέων Διαχείρισης που δρομολογεί η ελληνική κυβέρνηση, όπως προκύπτει από απάντηση του Επιτρόπου Potočnik σε σχετική ερώτηση του Νίκου Χρυσόγελου, ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο. 

O Επίτροπος επιβεβαιώνει, επίσης, ότι είναι απολύτως εφικτή η οικονομική βιωσιμότητα των φορέων διαχείρισης και για την περίοδο 2014-2020.Όπως αναφέρει ο κ. Potočnik, «η Επιτροπή έχει υποστηρίξει ασμένως τη δημιουργία και τη λειτουργία των ως άνω οργάνων, μεταξύ άλλων μέσω των διαρθρωτικών ταμείων, ως βασικό μέτρο για να εξασφαλισθεί στις προστατευόμενες περιοχές του Natura 2000 ολοκληρωμένο και αποτελεσματικό καθεστώς προστασίας και διαχείρισης». 

Παρόλα αυτά, “οι ελληνικές αρχές δεν έχουν ενημερώσει την Επιτροπή για σχέδιο ή απόφαση με στόχο τη συγχώνευση των διαχειριστικών φορέων”.

Σύμφωνα με την απάντηση του Επιτρόπου, είναι απολύτως εφικτή η οικονομική βιωσιμότητα των φορέων διαχείρισης με καλύτερη χρήση των διαθέσιμων διαρθρωτικών ταμείων της ΕΕ, κάτι για το οποίο “έχει προτρέψει επανειλημμένα τις ελληνικές αρχές”.Υπενθυμίζεται ότι η λειτουργία των Φορέων χρηματοδοτείται μέχρι το 2015 από ευρωπαϊκούς πόρους (ΕΠΠΕΡΑΑ, ΠΕΠ) και αυτό μπορεί να συνεχιστεί – όπως διαβεβαιώνει η Κομισιόν - και για το διάστημα 2014 -2020. 

Η Επιτροπή Φύση, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις και υπηρεσιακοί παράγοντες έχουν κατ’ επανάληψη επιχειρηματολογήσει κατά της αλλαγής του καθεστώτος των Φορέων Διαχείρισης, τουλάχιστον μέχρι το 2015, οπότε λήγει η προγραμματική περίοδος εξασφαλισμένης χρηματοδότησης για αυτούς μέσω του ΕΠΠΕΡΑΑ, χωρίς μάλιστα να προηγηθεί ουσιαστική διαβούλευση.Μη γνωρίζοντας ούτε τις λεπτομέρειες των προβλεπόμενων διοικητικών αλλαγών, ο κ. Potočnik καταλήγει ότι δεν μπορεί να αποφανθεί κατά πόσον είναι σύμφωνες με τους στόχους και τις απαιτήσεις της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ. 

Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη τις «εκφρασθείσες σοβαρές ανησυχίες», η Επιτροπή “θα θέσει το θέμα στις ελληνικές αρχές με σκοπό να εξασφαλιστεί ότι τυχόν αλλαγές δεν θα επηρεάσουν την ορθή χρήση των διατιθέμενων κονδυλίων της ΕΕ ούτε θα θέσουν σε κίνδυνο τις προσπάθειες διαφύλαξης των συγκεκριμένων περιοχών, ιδίως όσον αφορά τις απαιτήσεις που απορρέουν από τα άρθρα 4 και 6 της οδηγίας για τα οικολογικά ενδιαιτήματα σχετικά με το χαρακτηρισμό των Ειδικών Ζωνών Διατήρησης και την εφαρμογή των δεόντων μέτρων διατήρησης”.Ο Νίκος Χρυσόγελος δήλωσε σχετικά:«Καλώ την ελληνική κυβέρνηση να λάβει σοβαρά υπόψη την απάντηση του Επιτρόπου, να αποσύρει το άρθρο 10 από το σχετικό νομοσχέδιο και να επανεξετάσει από μηδενική βάση το ζήτημα της συγχώνευσης ή/και κατάργησης των Φορέων Διαχείρισης. 

Είναι προφανές ότι πρόκειται για μια πρόχειρη κίνηση της ελληνικής κυβέρνησης στην προσπάθειά της να δείξει έργο άμεσα. Ωστόσο, αυτή ακριβώς η νοοτροπία και η προσέγγιση της προχειρότητας είναι που πρέπει να αλλάξει.Έγινε ένα σοβαρό λάθος και τέθηκε θέμα συγχώνευσης ή κατάργησης των Φορέων Διαχείρισης Φυσικών Προστατευόμενων Περιοχών χωρίς να υπάρχει μια επιστημονική και οικολογική μεθοδολογία ή έστω οικονομική και δημοσιονομική έκθεση. Δεν πρέπει να επιμείνει η κυβέρνηση και να ολοκληρώσει αυτό το τεράστιο λάθος. 

Το σύστημα προστασίας του περιβάλλοντος σίγουρα επιδέχεται βελτιώσεων. Όμως αυτές πρέπει να γίνουν με συγκεκριμένα επιστημονικά και οικολογικά κριτήρια κατόπιν αξιολόγησης του ως τώρα έργου. Κυρίως οι αλλαγές θα πρέπει να προκύψουν μετά από ουσιαστική διαβούλευση που δυστυχώς στην Ελλάδα εξακολουθεί να παραμένει άγνωστη έννοια. Η προστασία και διαχείριση του περιβάλλοντος προσφέρει σημαντικές ευκαιρίες απασχόλησης που δεν επιτρέπεται να παραμένουν ανεξερεύνητες από την πολιτεία στη σημερινή εποχή που η ανεργία έχει εκτοξευθεί στα ύψη. 

Οι φορείς διαχείρισης Φυσικών Προστατεόμενων Περιοχών θα μπορούσαν να παίξουν ουσιαστικό ρόλο και στην προσπάθεια διαμόρφωσης σχεδίων βιωσιμότητας, κοινωνικής συνοχής, απασχόλησης και προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος σε περιφερειακό και εθνικό επίπεδο, λαμβάνοντας υπόψη ότι σημαντικό μέρος του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης, του Ταμείου Συνοχής, του Ευρωπαϊκού Ταμείου γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Θάλασσας κι Αλιείας θα κατευθυνθούν σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος, αποκατάστασης της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων, προσαρμογής στα νέα κλιματικά δεδομένα με βάση την προσέγγιση του οικοσυστήματος».

ΠΗΓΗ