Πέρα από τον Προϋπολογισμό

Τώρα που ψηφίστηκαν -όπως ψηφίστηκαν- τα μέτρα, ας δούμε λίγο την πίσω όψη των πραγμάτων. Ωραία τα είπαμε και φωνάξαμε όλοι για μισθούς, συντάξεις και εφάπαξ, για φόρους, χαράτσια και έκτακτες εισφορές. Κανείς δεν θα διαφωνήσει ότι ένα σύστημα που έρχεται και επανέρχεται στην ίδια αγελάδα να την αρμέξει, στο τέλος γάλα δεν πρόκειται να πάρει – θα σου ’λεγα τι ακριβώς θα πάρει… 

Αλλά το θέμα μου δεν είναι αυτό σήμερα, το έχουμε αφομοιώσει ότι όταν μπλέξεις με τοκογλύφους δεν ξεμπερδεύεις εύκολα. Το θέμα μου είναι το άλλο μαρτύριο – της σταγόνας. Εκείνο το κινέζικο βασανιστήριο που το υπομένεις μέρα με την ημέρα, που σε υπονομεύει σιγά σιγά. Χώνουν εκ συστήματος το χέρι στην τσέπη σου. Από τη μια οι μαυραγορίτες του κράτους, με τον ΦΠΑ και τους φόρους ειδών πολυτελείας, κι από την άλλη η πιάτσα, που μπορεί να μην κάνει σεφτέ όλη μέρα αλλά επιμένει να κρατάει τις τιμές ακατέβατες λες και βρισκόμαστε ακόμα στον αστερισμό της υπερκατανάλωσης.

Να χαρώ εγώ την εσωτερική υποτίμησή σας! Υποτίμηση, εξ όσων καταλαβαίνει το φτωχό μου μυαλό (που πάντως κινδυνεύει να φυράνει απ’ τα απανωτά σοκ), δεν μπορεί παρά να σημαίνει μείωση των τιμών. Όχι μείωση των τιμών για τα ληγμένα, αλλά για όλα. Όχι σταθεροποίηση των τιμών όταν οι μισθοί πέφτουν και οι φόροι ανεβαίνουν. Όχι αύξηση των τιμών επειδή αυξήθηκαν οι πρώτες ύλες. ΜΕΙ-Ω-ΣΗ!

Ενώ λοιπόν εσύ έχεις το νου σου στα μακροοικονομικά μεγέθη, στο ΑΕΠ, στο χρέος και στο έλλειμμα, εκείνοι έρχονται, με τη «μέθοδο της απασχολήσεως», και σου ξαφρίζουν στη ζούλα το πορτοφόλι.

Δεν είναι οι συνηθισμένοι πορτοφολάδες να σου σκίσουν την τσέπη και να σου το πάρουν ολόκληρο, τον αφρό βουτάνε μόνο, με τρόπο, να μην το πολυπαίρνεις χαμπάρι. Δεν πα να ’σαι άνεργος, απλήρωτος ή επισφαλώς εργαζόμενος, μικροσυνταξιούχος; Εκείνοι σου ρουφάνε το αίμα με το καλαμάκι και όχι με το μπουρί της σόμπας, αλλά το κάνουν κάθε μέρα πολλές φορές, όλες τις μέρες της εβδομάδας. Και ως γνωστόν, το μεγάλο κόλπο είναι να παίρνεις λίγα από πολλούς και όχι πολλά από λίγους – άσε που αυτοί οι λίγοι έχουν τον τρόπο τους, κι άμα δεν θέλουν δεν τους ξεκολλάς ούτε σεντς…

Τα καζίνα πλουτίζουν από τους κουλοχέρηδες και όχι απ’ τις ρουλέτες. Οι ρουλέτες  είναι μονάχα η βιτρίνα.

Απέναντι στην οικονομία του καζίνου, πάντως, υπάρχει σήμερα μια πρώτη απάντηση: το κίνημα «Χωρίς Μεσάζοντες».

Χριστόφορος Κάσδαγλης

 http://kasdaglis.wordpress.com