Διεθνής προβληματισμός για τούς διαγωνισμούς ελαιολάδου!

Ραγδαία αυξάνονται οι διαγωνισμοί που οργανώνονται κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο απο ιδιωτικούς η και δημόσιους φορείς με στόχο να αναδείξουν τα καλύτερα έξτρα παρθένα ελαιόλαδα.

Ωστόσο τελευταία φαίνεται ότι αρχίζουν να υπάρχουν πολλές αμφιβολίες για τα πραγματικά κίνητρα μερικών διαγωνισμών και κατά συνέπεια και για την εγκυρότητα των αποτελεσμάτων τους.

Σε άρθρο που δημοσιεύει η Δ/ντρια της Ιστοσελίδας Olimerca της Ισπανίας κ. Nieves Ortega διατυπώνει παρατηρήσεις και σχολιασμούς σημαντικής βαρύτητας για τους διαγωνισμούς αυτούς. Το άρθρο αυτό, που δημοσιεύτηκε την 23-4-13, πέντε μέρες μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του διεθνούς διαγωνισμού που έγινε πρόσφατα στην Νέα Υόρκη, οπωσδήποτε δεν αναφέρεται ονομαστικά στον συγκεκριμένο διαγωνισμό. Ωστόσο, η χρονική σύμπτωση του με αυτόν και τα αποτελέσματα του με τα οποία η Ισπανία υποσκελίστηκε σημαντικά σε βραβεία απο την Ιταλία. επιτρέπει διάφορες υποθέσεις 

Βέβαια όπως σημειώνει η κ. Ortega, στην αρχή του άρθρου της, οι διαγωνισμοί για τα καλύτερα έξτρα παρθένα ελαιόλαδα είναι χρήσιμοι, γιατί φέρουν στο προσκήνιο της τις γαστρονομικές και υγιεινές ιδιότητες του έξτρα παρθένου ελαιολάδου και έτσι βοηθούν την προώθηση των σημάτων και των εταιρειών που διαθέτουν ελαιόλαδα που μπορούν να χαρακτηριστούν ως «βραβευμένα». Ωστόσο, υπογραμμίζει, οι οργανωτές των διαγωνισμών αυτών, σε αρκετές περιπτώσεις εκτός απο τον προβαλλόμενο τυπικά στόχο της προώθησης των έξτρα παρθένων , φαίνεται ότι επιδιώκουν κυρίως δικούς τους επιχειρηματικούς στόχους οι οποίοι τελικά υπονομεύουν τον κύριο στόχο της αναγνώρισης της ποιότητας.

Πρόκειται , όπως αναφέρει, για πρωτοβουλίες σκληρά επιχειρηματικές που το μόνο πράγμα που τους ενδιαφέρει είναι το κέρδος. Το τι θα εισπράξουν οι οργανωτές σε μετρητά! Έτσι, προσκαλούν παραγωγούς και εμπόρους που θέλουν να πάρουν μια αναγνώριση ποιότητας και να εμφανιστούν στα μέσα ενημέρωσης, να παρουσιάσουν απλά ένα δείγμα ελαιολάδου και βέβαια να καταβάλουν την σχετική αμοιβή, προκειμένου να επιτύχουν την πολυπόθητη βράβευση και το σήμα που θα επιτρέψει την προώθηση του προϊόντος τους.

Ωστόσο η προέλευση αλλά και η πραγματική ταυτότητα του δείγματος είναι αμφίβολη, αφού δεν υπάρχει κανένας έλεγχος ή διαδικασία που να πιστοποιεί ότι το δείγμα που εμφανίζεται στον διαγωνισμό αντιστοιχεί με τα πραγματικά αποθέματα της επιχείρησης που το παρουσιάζει. Ευτυχώς, σημειώνει στην συνέχεια η κ. Ortega, οι πρακτικές αυτές, δεν είναι ευρέως διαδεδομένες. Θα πρέπει όμως οι επιχειρήσεις να είναι προσεκτικές και να αρνούνται να συμμετάσχουν διαγωνισμούς που έχουν αλλους στόχους, γιατί με τον τρόπο αυτό απαξιώνουν τους αδιάβλητους διαγωνισμούς που αξιολογούν πραγματικά την υψηλότερη ποιότητα.
 

ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ

 

Οπωσδήποτε ορθά είναι αυτά που σημειώνει η κ. Ortega. Όμως πως εξηγείται το ότι τα αναφέρει πέντε μέρες μετά τα αποτελέσματα του διαγωνισμού της Νέας Υόρκης όπου η Ισπανία υποσκελίστηκε σημαντικά σε βραβεία απο την Ιταλία; Και πως εξηγείται γιατί δεν έκανε ανάλογο δημοσίευμα όταν ανακοινωθήκαν τα αποτελέσματα του διαγωνισμού του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιολάδου 2012 στον οποίο απο τα 9 βραβεία τα 8 πήρε η Ισπανία!

Ανάλογα όμως ερωτήματα και απορίες γεννούνται και για τους διαγωνισμούς που οργανώνονται απο Ινστιτούτα, Περιοδικά, Εκθέσεις και πολλούς αλλους με διαδικασίες που δεν έχουν πιστοποιηθεί η ελεγχθεί για το αδιάβλητο και κυρίως για την ποσοτική, γεωγραφική και χρονική εμβέλεια που αντιπροσωπεύουν τα βραβεία τους. Επομένως ο προβληματισμός για τους διαγωνισμούς είναι γενικότερος και ζητά απαντήσεις και λύσεις!