Το κάστρο ένας ξερός και απότομος βράχος, ήταν το σημείο όπου εποίκησαν
οι Παργινοί κατεβαίνοντας από την παλιά πόλη, που σήμερα λέγεται
Παλιόπαργα.
Αν δεν υπολογιστεί ο χώρος που χρησιμοποιήθηκε για αμυντικές
εγκαταστάσεις, κάστρα και αποθήκες και, επί πλέον, τα απόκρημνα
τμήματα που θαλασσώνονται τον χειμώνα, βλέπουμε με έκπληξη να μην
απομένει κατοικήσιμος χώρος - ο χώρος που σήμερα καλύπτεται από τα ερείπια
των σπιτιών - πάνω από 40-50 χιλ. τετραγωνικών.
Πως να χωρέσει ο νους του
ανθρώπου ότι εκεί ήταν χτισμένα 450 περίπου σπίτια και, κατά μεγάλα
χρονικά διαστήματα, κατοικούσαν σ’ αυτό 4-5 χιλιάδες ψυχές, χωρίς να
υπολογισθούν και όσοι κατέφευγαν καταδιωκόμενοι από τα περίχωρα.
Δρόμος δεν υπήρχε άλλος από τον κεντρικό. Για να μπει κάποιος στο σπίτι
του έπρεπε να περάσει από τις πόρτες μιας ή δυο ιδιοκτησιών!!
Την
οικοδομική αυτή κατάσταση – ή μάλλον ακαταστασία - ακολούθησαν υποχρεωτικά
και οι 9 ή 10 εκκλησίες του κάστρου. Είχαν και αυτές παράλογες θέσεις, προσανατολισμούς και άλλες παραδοξότητες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου