Γιατί η Πάργα δεν τελειώνει στα τραπεζάκια της παραλίας.
Γιατί η Πάργα δεν είναι μόνο τουριστικός προορισμός.
Γιατί η Πάργα έχει χωριά, καλλιέργειες, προϊόντα.
Γιατί η Πάργα έχει ιστορία, παράδοση και πολιτισμό.
Γιατί η Πάργα είναι σε τόπο εξαίρετου φυσικού κάλλους με πλούσια χλωρίδα και πανίδα.
Γιατί η Πάργα έχει μπροστά της τον ανοιχτό ορίζοντα …
Γιατί η Πάργα έχει ανθρώπους με ανοιχτούς ορίζοντες!

Κυριακή 15 Ιουλίου 2012

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: 'Ενα υπέροχο νέο κύμα

Κρίση όπως δημιουργικότητα, 

ανεργία όπως νέες ιδέες

 Καθώς περνάει ο καιρός κι η κρίση τρυπώνει πιο βαθιά στα σπίτια και τις ζωές μας, το βλέπουμε όλοι γύρω μας: κάτι αλλάζει. Στις συνήθειες μας, στη ματιά μας -όχι πάντα προς το αρνητικό. Όσοι δεν αφήνονται να τους πάρει από κάτω, να μιζεριάσουν, να κλαίνε τη μοίρα και τα άχρηστα πτυχία τους τώρα ενεργοποιούν τα αντανακλαστικά της επιβίωσης και της δημιουργίας. Ακομπλεξάριστα και με κέφι.
Στο Ηράκλειο, κάθε Σάββατο έχει καθιερωθεί άτυπα ένα αυτοσχέδιο παζάρι. Νέοι, άνεργοι μαζεύονται στο πάρκο της πόλης και στήνουν πάγκους όπου ο καθένας πουλάει τις χειροποίητες δημιουργίες του. Φτηνά κοσμήματα και μπιχλιμπίδια, ρούχα ραμμένα σε ερασιτεχνικές ραπτομηχανές, χειροποίητα καλλυντικά από κρητικά βότανα, φυσικά σαπούνια, φρέσκα κουλουράκια, μπισκότα, σπιτικές μαρμελάδες, χορτοφαγικά κεφτεδάκια, και πολλά άλλα -κάθε Σάββατο ανακαλύπτουμε έναν νέο πάγκο, με νέα καλούδια. Σταθερά, όλο το καλοκαίρι εξάλλου, στην είσοδο του πάρκου σε υποδέχεται ένας πάγκος με χειροποίητη κρύα λεμονάδα, προς ένα ευρώ το ποτήρι. Πίσω από τον πάγκο, ένας νεαρός εκεί κάπου στα τριάντα διαβάζει το βιβλίο του κάτω από τη σκιά των δέντρων.

Η επιστροφή στη χειρωνακτική δημιουργία, έρχεται παρέα με τη μεταποίηση, την επαναχρησιμοποίηση, την ανακύκλωση. Δεν πετάμε τίποτα. Ψαροκασέλες γίνονται καθρέπτες, η παλιά οικογενειακή τηλεόραση γίνεται pop επιπλάκι με ράφια, οι ακατέργαστες βιομηχανικές παλέτες γίνονται μικροέπιπλα, τα μισοκατεστραμμένα έπιπλα της «γιαγιάς» ξαναγεννιούνται με φαντασία και δημιουργικότητα. Γράφω μόνο αυτά που έχουν πέσει στην αντίληψη μου εδώ στη «γειτονιά» μου, σίγουρα το internet κρύβει πολλές τέτοιες μικρές και μεγάλες εμπνεύσεις. Το εύλογο ερώτημα είναι: που ήταν όλη αυτή η δημιουργικότητα «πριν»; Που την αναλώναμε όταν (θεωρητικά) είχαμε λεφτά;

Το σίγουρο είναι ότι το DIY (κάντο μόνος σου) είναι το σύνθημα της εποχής, κι η δημιουργία πιο ψυχοθεραπευτική από ποτέ.

ΣΙΣΣΥ ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗ
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου