Κρίση όπως δημιουργικότητα,
ανεργία όπως νέες ιδέες
Καθώς περνάει ο καιρός κι η κρίση τρυπώνει πιο βαθιά στα σπίτια και τις
ζωές μας, το βλέπουμε όλοι γύρω μας: κάτι αλλάζει. Στις συνήθειες μας,
στη ματιά μας -όχι πάντα προς το αρνητικό. Όσοι δεν αφήνονται να
τους πάρει από κάτω, να μιζεριάσουν, να κλαίνε τη μοίρα και τα άχρηστα
πτυχία τους τώρα ενεργοποιούν τα αντανακλαστικά της επιβίωσης και της
δημιουργίας. Ακομπλεξάριστα και με κέφι.
Η επιστροφή στη χειρωνακτική δημιουργία, έρχεται παρέα με τη
μεταποίηση, την επαναχρησιμοποίηση, την ανακύκλωση. Δεν πετάμε τίποτα.
Ψαροκασέλες γίνονται καθρέπτες, η παλιά οικογενειακή τηλεόραση γίνεται
pop επιπλάκι με ράφια, οι ακατέργαστες βιομηχανικές παλέτες γίνονται μικροέπιπλα, τα μισοκατεστραμμένα έπιπλα της «γιαγιάς»
ξαναγεννιούνται με φαντασία και δημιουργικότητα. Γράφω μόνο αυτά που
έχουν πέσει στην αντίληψη μου εδώ στη «γειτονιά» μου, σίγουρα το
internet κρύβει πολλές τέτοιες μικρές και μεγάλες εμπνεύσεις. Το εύλογο
ερώτημα είναι: που ήταν όλη αυτή η δημιουργικότητα «πριν»; Που την
αναλώναμε όταν (θεωρητικά) είχαμε λεφτά;
Το σίγουρο είναι ότι το DIY (κάντο μόνος σου) είναι το σύνθημα της εποχής, κι η δημιουργία πιο ψυχοθεραπευτική από ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου