Η καλύτερη ώρα

Κάθε απόγευμα στην παραλία, εκεί γύρω στη δύση του ήλιου, την ώρα που πέφτει ο αέρας και γαληνεύει η θάλασσα, ένας από κάθε παρέα λέει: “Τώρα είναι η καλύτερη ώρα!”. Αμέσως όλοι γνέφουν καταφατικά και μερικές φορές κάποιος το επαναλαμβάνει σε πιο χαμηλή όμως ένταση. Αυτή η φράση, με έναν ανεξήγητο τρόπο αποδεικνύεται τελικά σύνθημα για αναχώρηση· μετά από πέντε το πολύ λεπτά έχουν μαζέψει και φεύγουν.

Στην παραλία απομένουν μόνο μερικοί -ελάχιστοι είναι αλήθεια- μοναχικοί παραθεριστές. Μένουν εκεί  κοιτάζοντας τον ορίζοντα ακίνητοι μέχρι να νυχτώσει, ή και πιο πολύ ακόμα, ίσως γιατί δεν έχουν κανέναν να τους πει ή να του πουν το σύνθημα της αναχώρησης.

ΠΗΓΗ