Γιατί η Πάργα δεν τελειώνει στα τραπεζάκια της παραλίας.
Γιατί η Πάργα δεν είναι μόνο τουριστικός προορισμός.
Γιατί η Πάργα έχει χωριά, καλλιέργειες, προϊόντα.
Γιατί η Πάργα έχει ιστορία, παράδοση και πολιτισμό.
Γιατί η Πάργα είναι σε τόπο εξαίρετου φυσικού κάλλους με πλούσια χλωρίδα και πανίδα.
Γιατί η Πάργα έχει μπροστά της τον ανοιχτό ορίζοντα …
Γιατί η Πάργα έχει ανθρώπους με ανοιχτούς ορίζοντες!

Σάββατο 28 Μαΐου 2011

Δείτε σε ποιο βωμό πάνε να μας θυσιάσουν !

Δείτε γιατί η κυβέρνηση και η ΔΕΠΑ βιάζονται για την συναίνεση της κοινωνίας των ακτών της Ηπείρου για τον αγωγό και ποιο είναι το «Εθνικό Συμφέρον»….

«Στα «χέρια» του Αζερμπαϊτζάν βρίσκεται το μέλλον των ευρωπαϊκών αγωγών Nabucco, AGRI, ΤΑΡ και ITGI, οι οποίοι συνθέτουν τον λεγόμενο «Νότιο Διάδρομο», καθώς η χώρα έως τα τέλη του έτους αναμένεται να κοινοποιήσει σε ποιους, με ποιον τρόπο και σε ποιες ποσότητες θα διαθέσει τις ποσότητες φυσικού αερίου που θα παραχθούν από την ανάπτυξη της δεύτερης φάσης του σημαντικού κοιτάσματος Shah Deniz.

Η απόφαση θα ληφθεί όχι από την κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν, αλλά από την πολυεθνική κοινοπραξία που εκμεταλλεύεται το κοίτασμα Shah Deniz.

Πρόκειται για τη βρετανική ΒΡ (25,5%), τη νορβηγική Statoil (25,5%), τη γαλλική Total (10%), τη ρωσική LUKoil (10%), την αζέρικη Socar (10%), την ιρανική NaftIran ή Nico (10%) και την τουρκική ΤΡΑΟ (9%).

Ωστόσο υπήρξε αναθεώρηση παλαιότερης απόφασης που προέβλεπε την επιλογή «αγοραστών», δηλαδή διαφορετικών ανεξάρτητων εταιρειών/κοινοπραξιών που θα εξαγόραζαν τις παραγόμενες ποσότητες αερίου.

Κριτήρια

Και αυτό λόγω του κινδύνου εντέλει να μην μπορούν να καλυφθούν οι ανάγκες κανενός από τους υπό σχεδιασμό ή κατασκευή αγωγούς, εάν δηλαδή ο καθένας έπαιρνε από λίγο.

Στο πλαίσιο αυτό ελήφθη η απόφαση να επιλεγεί μόνον ένας αγωγός που θα αναλάβει τη μεταφορά του αζέρικου αερίου στην Ευρώπη.

Τα κριτήρια βάσει των οποίων θα γίνει η επιλογή είναι το κόστος μεταφοράς του φυσικού αερίου, η εμπορική προοπτική του αγωγού, ο τρόπος υπολογισμού της τιμής (σε σχέση και με την τιμή του πετρελαίου), οι τεχνικές προδιαγραφές του αγωγού, η «ευελιξία» της υποψήφιας κοινοπραξίας (η δυνατότητα δηλαδή αναβάθμισης του έργου και αύξησης της ποσότητας φυσικού αερίου που θα διοχετεύεται μέσω του αγωγού) και η στρατηγική σκοπιμότητα του έργου.

Στο μεταξύ, μόλις χθες, έγινε γνωστό, με ανακοίνωση της LUKoil, πως εξασφαλίστηκαν τα απαραίτητα κεφάλαια ώστε να χρηματοδοτηθούν οι εργασίες εκμετάλλευσης του εν λόγω κοιτάσματος.

Το τελευταίο διάστημα δημοσιεύματα στον διεθνή Τύπο ανέφεραν ότι οι επικεφαλής των δύο «ανταγωνιστικών», αλλά και ελληνικού ενδιαφέροντος αγωγών, ITGI (Interconnector Turkey Greece Italy) και ΤΑΡ εξέταζαν την πιθανότητα συγχώνευσης των δύο αγωγών, ενδεχόμενο που άφησε ανοιχτό, στο περιθώριο του συνεδρίου του Economist, και ο διευθύνων σύμβουλος του Trans Adriatic Pipeline, Κέτιλ Τούνγκλαντ.

Διαφορετική στρατηγική

Προέβαλε, ωστόσο, το ότι οι δύο κοινοπραξίες ακολουθούν διαφορετική φιλοσοφία και στρατηγική, γεγονός που δυσχεραίνει την όποια συνεργασία.

Επίσης, επισήμανε πως ο αγωγός ΤΑΡ παρουσιάζει σημαντικά πλεονεκτήματα έναντι του αγωγού ITGI, λόγω του χαμηλότερου κόστους κατασκευής, αλλά και των τεχνικών προδιαγραφών (διέρχεται την Αδριατική στο πιο ρηχό της τμήμα, γεγονός που επιτρέπει τη διέλευση μεγαλύτερων ποσοτήτων φυσικού αερίου).

Στον ITGI, προϋπολογισμού 3,4 δισ. δολαρίων, μετέχουν η ΔΕΠΑ, η ιταλική Edison και η τουρκική Botas.

Στον ΤΑΡ, εκτιμώμενου κόστους 1,5 δισ. δολαρίων, συμμετέχουν η ελβετική EGL, η γερμανική ΕΟΝ και η νορβηγική Statoil.

Εν τω μεταξύ, στο πρόσφατο παρελθόν η Ευρωπαϊκή Ενωση είχε ταχθεί υπέρ της συγχώνευσης των αγωγών ITGI και Nabucco προβάλλοντας το επιχείρημα ότι ακολουθούν παρεμφερή δρομολόγια, ενώ το κόστος του πρώτου είναι σαφώς μικρότερο, καθώς ο Nabucco εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει τα 10 δισ. ευρώ. *»

http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=277307

Την ίδια στιγμή που…

«…Οι ενεργειακές επιχειρήσεις που ελέγχονται στο σύνολο ή μερικώς από το Δημόσιο βάζουν πωλητήριο και μάλιστα η εκποίηση θα γίνει σε τιμές κάτω από το κόστος.

(…)Με άλλα λόγια, «αφήστε τώρα την κουβέντα για το εάν πουλάμε φτηνά ή ακριβά, το πιο σημαντικό είναι να πουλήσουμε γρήγορα, για να ικανοποιήσουμε τις απαιτήσεις των δανειστών μας»...

(…)Για μία ακόμη φορά η τρομοκρατία για τα δημοσιονομικά θα αποτελέσει τον δούρειο ίππο, ώστε να περάσει η πολιτική του ξεπουλήματος με τις μικρότερες δυνατές αντιδράσεις.
Ωστόσο τα πράγματα δεν θα είναι καθόλου εύκολα για την κυβέρνηση, όταν αρχίσουν να έρχονται στο φως της δημοσιότητας τα συγκεκριμένα ποσά και οι όροι με βάση τους οποίους θα αποκτηθούν οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις από ξένους (κυρίως) και Έλληνες ιδιώτες.

(…)Μόνο η ΔΕΠΑ, με τα περίπου 91 εκατ. ευρώ κέρδη και με μέρισμα που αντιστοιχεί στο Δημόσιο σε περίπου 12,6 εκατ. ευρώ, με τη συμμετοχή σε μεγάλα έργα διασυνδέσεων και με σχεδόν το σύνολο της εγχώριας αγοράς υπό τον έλεγχό της, αξίζει πολύ περισσότερο από τα 300 εκατ. ευρώ που έδιναν οι Ισπανοί της Gas Natural το 2003 για το 30% της εταιρείας.

Η προσφορά αυτή δεν περιλάμβανε τη συμμετοχή στον αγωγό ITGI (Τουρκία - Ελλάδα - Ιταλία και κυρίως στο υποθαλάσσιο τμήμα με Ιταλία) ούτε τον South Stream ούτε την εισαγωγή αερίου από το Αζερμπαϊτζάν ούτε τη διασύνδεση με τη Βουλγαρία. Όλα αυτά προέκυψαν πολύ αργότερα και προσδίδουν μεγάλες υπεραξίες στην κρατική επιχείρηση αερίου.

Αυτό σημαίνει πως λογικά το 32% των μετοχών της ΔΕΠΑ θα πρέπει να αποφέρει τουλάχιστον τα διπλάσια ποσά στο Δημόσιο, αλλά κάτι τέτοιο δεν διαφαίνεται. Άλλωστε πληροφορίες του «Π», που προέρχονται από τους άμεσα ενδιαφερόμενους επιχειρηματικούς ομίλους, με έδρα στην Κεντρική Ευρώπη, αναφέρουν πως οι εκτιμήσεις τους προσδιορίζουν το τελικό τίμημα πώλησης στα επίπεδα των 200-250 εκατ. ευρώ.

Βεβαίως, εξαρτάται κι από το πόσοι και ποιοι θα ενδιαφερθούν τελικά για να αναδειχθούν σε στρατηγικούς επενδυτές στην επιχείρηση. Όπως λένε οι ίδιοι κύκλοι, η εμφάνιση, για παράδειγμα, των Ρώσων της Gazprom θα ανεβάσει τον πήχη και η «μάχη» για τη ΔΕΠΑ θα αποκτήσει... άγρια ομορφιά!

Σε κάθε περίπτωση η παραχώρηση ποσοστού της επιχείρησης μέσα στο 2011 εκτιμάται πως είναι ιδιαίτερα φιλόδοξος στόχος, καθώς ο χρόνος πιέζει, οι σύμβουλοι ακόμη δεν έχουν διατυπώσει επίσημα τις προτάσεις τους και όλα θα πρέπει να γίνουν πολύ γρήγορα.

(…)Όλα αυτά γίνονται με έναν και μόνο στόχο: Να ξεπουληθούν τα πάντα σε εξευτελιστικές τιμές! Το χειρότερο, ωστόσο, έρχεται μετά! Όταν δεν θα υπάρχει καμία δυνατότητα κρατικής παρουσίας στις αγορές και οι ιδιώτες θα κάνουν το δικό τους πάρτι!»

http://www.topontiki.gr/article/17446

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου