Βαρύ το πένθος για όλους τους ελεύθερους ανθρώπους

(Σκίτσο του Αρκά)

Εδώ και πολλά χρόνια το Παρίσι είναι η παγκόσμια πρωτεύουσα της ελεύθερης σκέψης. 

Εκεί βρήκαν καταφύγιο όλοι πολιτικοί αυτοεξορίστοι όλων των αποχρώσεων, διαφωνούντες με τα πολιτικά καθεστώτα που επικρατούσαν στις χώρες τους. 

Στο Παρίσι περισσότερο από οπουδήποτε αλλού επετεύχθει η απόλυτη ανεξιθρησκεία. 

Στο Παρίσι λειτούργησε περισσότερο από οπουδήποτε αλλού το "κοινωνικό ασανσέρ" που νικάει κάθε ταξική διαφορά. 

Στο Παρίσι εδώ και χρόνια η διαφορετικότητα είναι τροφή για δημιουργία και πολιτιστική ανάπτυξη. 

Στο Παρίσι ο αέρας μυρίζει ελευθερία. 

Η Ευρώπη κατέρρευσε στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο όταν έπεσε το Παρίσι. Η Ευρώπη σηκώθηκε μόλις ελευθερώθηκε το Παρίσι. 

Οφείλουμε να καταννοήσουμε ότι το Παρίσι είναι κάτι παραπάνω από πρωτεύουσα της Γαλλίας. Είναι η μητρόπολη της παγκόσμιας ελεύθερης και δημιουργικής σκέψης, των μεγάλων πολιτιστικών κινημάτων, των μεγάλων πνευματικών συναντήσεων που συμβαίνουν όχι προσχεδιασμένα, όχι μέσα σε μεγάλα κλειδαμπαρωμένα σαλόνια, αλλά σε μπιστρό και λαϊκά καφέ όπου ευτυχώς για την Ευρώπη εκεί συνεχίζεται να γράφεται ιστορία. 

Ο Ντεμπυσύ, ο Ραβέλ, ο Μονέ, ο Νταλί, ο Πικάσο, ο Καμύ, ο Σάρτρ, η Σιμόν ντε Μπουβουάρ, οι δικοί μας, ο Ξενάκης, η Κάλλας, ο Καστοριάδης, ο Καραμανλής και πόσοι ακόμα, ο Χομεϊνί και πόσοι άλλοι ηγέτες μουσουλμάνοι και ηγέτες Αφρικάνοι ή πνευματικοί άνθρωποι του 3ου κόσμου, ο Άστορ Πιατσόλα και άλλοι αντιφρονούντες ΛατινοΑμερικάνοι, οι μεγάλοι Αφρο-Αμερικάνοι της τζάζ που κυνήγησε ο Μακαρθισμός στις ΗΠΑ την δεκαετία του 50, πόσοι και πόσοι αγάπησαν αυτήν την πόλη σαν να ήταν η πόλη που τους γέννησε ή ακόμα καλύτερα η πόλη που τους αναγέννησε. 

Βαρύ το πλήγμα για την ελεύθερη και δημιουργική σκέψη. 

Βαρύ το πένθος για όλους τους ελεύθερους ανθρώπους και την ιστορία της ελεύθερης ανθρωπότητας.

ΠΗΓΗ