Παραγωγική ανασυγκρότηση από τα κάτω

Όταν είναι γνωστό στους πάντες (Οικονομολόγους, Αυτοδιοικητικούς και πολιτικούς), που ζουν  την πραγματικότητα στις τοπικές κοινωνίες (στις κοινότητες που έγιναν δήμοι με τα τερατουργήματα των  αυτοδιοικητικών νόμων με τις ονομασίες «Καποδίστριας» και « Καλλικράτης»), γιατί άραγε δεν κάνουν κάτι, δεν ξεκινούν κάτι για να σταματήσουν  την φθίνουσα πορεία του πρωτογενούς τομέα παραγωγής της χώρας μας, που άρχισε από το 1990, με την εμφάνιση και εφαρμογή σιγά - σιγά της παγκοσμιοποίησης; Είναι απορίας άξιον, να μη μπορούμε ούτε τα απλά πράγματα να κάνουμε.

Όλες οι εξουσίες (κυβέρνηση, τοπική αυτοδιοίκηση, πολιτικά κόμματα και φορείς) έχουν υποταχθεί πλήρως στην υπερεξουσία των αόρατων αγορών και των τραπεζών. Σε όλα τα επίπεδα εξουσίας, αυτό που συνέχεια γίνεται, είναι η απλή διαχείριση της εξουσίας προς όφελος πάντα, και δη από το 2010 και μετά, των ολίγων, των πλουσίων. Η περίφημη μεσαία τάξη της χώρας μας, φτωχοποιήθηκε και αυτή. Γιατί δεν ανατρέχουμε στην ιστορία μας, στο παρελθόν, το δικό μας αλλά και άλλων χωρών, να διδαχτούμε και να μάθουμε ή να θυμηθούμε οι παλαιότεροι, για το πώς και με τι είδους παραγωγή και προϊόντα επιβίωσαν οι παππούδες και πατεράδες μας;

Το παράδειγμα των χωρών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης

Τρανταχτό τελευταίο παράδειγμα, που γνωρίζω καλά, είναι η επιβίωση των λαών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης (ΕΣΣΔ), όπου από το 1990 μέχρι το 2000, το κράτος παρότρυνε τους κατοίκους των πόλεων κυρίως, να καλλιεργήσουν ένα χωράφι (π.χ. πατάτες, ζαρζαβατικά, καλαμπόκι κλπ) και αν δεν είχαν, τους παραχωρούσαν καλλιεργήσιμη γη.

Για τους κατοίκους της περιφέρειας, των χωριών, τα πράγματα ήταν καλύτερα γιατί είχαν και καλλιεργήσιμη γη και μικρούς στάβλους για μία αγελάδα και λίγα πρόβατα. Σήμερα όλοι σχεδόν, και κυρίως οι «μεγάλοι» οικονομολόγοι και τηλεαστέρες ελπίζουν ακόμη, στις μεγάλες επενδύσεις,  που για σαράντα και πλέον χρόνια δεν έρχονται στην Ελλάδα και ειδικά τώρα - στη χειρότερη οικονομική κρίση που σαρώνει τη χώρα, ή στη σωτηρία μας από το ΕΣΠΑ.

Το μοντέλο αυτό κύριοι είναι τελείως αποτυχημένο και ξεπερασμένο. Η φτωχοποίηση θα συνεχίζεται και ανάπτυξη προς όφελος του λαού δεν πρόκειται να έλθει.

Καιρός είναι να καταλάβουν ή μάλλον να πουν την αλήθεια οι κύριοι καθηγητές, οι  φωστήρες και πολιτικοί από τα «Χάρβαντ» στον Ελληνικό λαό,  αλλά και στους άλλους λαούς που υποφέρουν. Εάν δεν στηριχτούμε στην  παραγωγή μας και τοπικά δεν αναπτύξουμε τα πολύ καλά και ποιοτικά προϊόντα -λόγω του εδάφους μας, του κλίματος και του περιβάλλοντος - που παρήγαμε και εγκαταλείψαμε μετά, η χώρα μας δεν σώζεται όσοι τουρίστες παραπάνω και αν έλθουν για διακοπές.

Το κράτος, η κυβέρνηση, η αυτοδιοίκηση, οι περιφέρειες και οι δήμοι, πρέπει να πρωτοστατήσουν και να επαναφέρουν στην  παραγωγική διαδικασία, τις παλιές καλές ποικιλίες προϊόντων, βοηθώντας με τα μέσα που διαθέτουν, και γνωρίζουμε ότι διαθέτουν, π.χ. μηχανήματα για την προετοιμασία των εδαφών, που από καλλιεργήσιμες εκτάσεις που ήταν, σήμερα έχουν γίνει δάση, και όχι δασικές εκτάσεις που πολλοί επικαλούνται. Οι επιστήμονες, γεωπόνοι και κτηνίατροι, που δυστυχώς έχουν γίνει γραφιάδες, να ενημερώσουν και να πείσουν τους νέους, τους ανέργους των πόλεων, να επιχειρήσουν, δημιουργώντας συνεταιρισμούς, Ε.Ε. και συλλογικά και όχι μεμονωμένα στον τόπο τους που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα, ώστε και εργασία να αποκτήσουν, αλλά και μόνοι τους να μπορέσουν να επιβιώσουν. Που είναι όμως οι φορείς, τα κόμματα, οι επιστήμονες και τοπικές εξουσίες; Ασχολούνται μόνο με τη διαχείριση και τα τρέχοντα; Τι περιμένουν; Σωτηρία άνωθεν δυστυχώς δεν έρχεται.

Καιρός για αποφάσεις

Είναι καιρός να παρθούν μεγάλες και σοβαρές αποφάσεις για το παρόν και το μέλλον της χώρας μας. Είναι άμεση ανάγκη να ενημερωθούν πλήρως και αναλυτικά, οι άνεργοι μέσω τοπικών γενικών συνελεύσεων των κατοίκων και κυρίως της πρόσκλησης των ανέργων των πόλεων, για ένα  μεγάλο πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας με ορίζοντα δεκαετίας, που θα σχεδιαστεί και θα μελετηθεί καλά από τους από κάτω που γνωρίζουν καλύτερα τα του τόπου τους, αλλά και σε συνεργασία με τους από πάνω που έχουν την εξουσία, για τους όρους και τις προϋποθέσεις, τα κίνητρα, φορολογικά που πρέπει να είναι πολύ δελεαστικά και μακρόχρονα, αλλά και  τα χρηματοδοτικά εργαλεία. Πιστεύω ότι με μια καλή ενημέρωση μέσω της τηλεόρασης και των ΜΜΕ γενικά, που σήμερα δυστυχώς μας βομβαρδίζουν όλο το 24ωρο για το star system και όχι για την επιβίωση του λαού μας, για την παραγωγή και τον τουρισμό μας και την άμεση σύνδεση μεταξύ τους (π.χ. σε όλα τα ξενοδοχεία να παρέχονται πρωινά ή λοιπά γεύματα με τα πολύ καλά μας τοπικά προϊόντα).

Ελπίζουμε, εάν το αποφασίσουμε και εκτελέσουμε έστω και τώρα, ένα όπως παραπάνω αναφέραμε οικονομικό πρόγραμμα, να πετύχουμε την αύξηση της παραγωγής του πρωτογενή τομέα, τη μείωση της ανεργίας των νέων μας, την μείωση των εισαγωγών, αλλά και κυρίως να σταματήσουμε την συνέχεια της φτωχοποίησης της χώρας μας. Ας τολμήσουμε λοιπόν  όλοι και να δράσουμε,  διότι με την αδράνεια δεν επετεύχθη ποτέ τίποτα.

Γράφει  Ο Άγγελος Κολέμπας, οικονομολόγος

ΠΗΓΗ