Η κοινωνική ανυπακοή για το φυσικό αέριο σε Πέρδικα - Πάργα είναι πολιτική στάση

Το νέο τοπίο που διαμορφώνεται ένεκα της παγκόσμιας ενεργειακής κρίσης (έλλειψη πετρελαίου) που οδηγεί τη Δύση σ’ έναν ακόμη πόλεμο τον τέταρτο μέσα σε δώδεκα χρόνια με την επέμβαση στη Λιβύη καθώς και ο πυρηνικός όλεθρος κρίνοντας από τη στάση της Γερμανίας και της Γαλλίας φαίνεται ότι η Ε.Ε. θα επανεξετάσει τη συνολικότερη ενεργειακή πολιτική της και τα επενδυτικά της σχέδια σε άλλες μορφές παραγωγής ενέργειας.Οι διεθνείς εξελίξεις θεωρητικά θέτουν την χώρα μας (γεωστρατηγικά) στο επίκεντρο της γεωπολιτικής σκακιέρας. Η Ελλάδα σε βαθιά κρίση χρέους όπως και άλλες στις Περιφέρειες της Ευρωζώνης με κάθε τίμημα, με την ενεργοποίηση του Fast Track θα προσπαθήσουν να πρωταγωνιστήσουν αλλάζοντας το σκηνικό στον ενεργειακό τομέα ανοίγοντας το δρόμο για επενδύσεις σε πράσινες τεχνολογίες, την γνωστή προεκλογική ρητορεία, και στους αγωγούς φυσικού αερίου με τις ιταλο-ελληνικές και Ελληνο-Ρωσικές συνεργασίες.Ωστόσο μας λυπεί η άλωση του τοπικού τύπου ο οποίος ομιλεί για παραπληροφόρηση και επιζητά επίσπευση διαδικασιών και διεργασιών που σχετίζονται με την προώθηση του φυσικού αερίου. Οι βραχυπρόθεσμες τουριστικές και οικονομικές επιπτώσεις μπορεί να έχουν αντίκτυπο σ’ όλο το παραλιακό τόξο των ακτών του Ιονίου και κύρια στην Πέρδικα - Σύβοτα - Πάργα - από την βιομηχανοποιημένη εικόνα, (απαραίτητο συμπλήρωμα στον Ορεινό όγκο της Πίνδου) και στο Ηπειρωτικό Τουριστικό προϊόν.Τη στιγμή που η τοπική κοινωνία με κριτική σκέψη, ωριμότητα, με γρήγορα αντανακλαστικά εγκαίρως με δημοψήφισμα (πριν 3 χρόνια) με ποσοστό 99,7% απάντησε αφοπλιστικά στη διγλωσσία της ΔΕΠΑ θα πρέπει οι ταγοί της πολιτικής να αποδεχθούν την “ανυπακοή” ή άλλως μη κοινωνική συναίνεση, η κοινωνική ανυπακοή είναι πολιτική στάση.Όσοι μιλούν εξ’ ονόματος της κοινωνικής βούλησης αυτάρεσκα και δογματικά εν είδει διατεταγμένης υπηρεσίας είτε επειδή ο λαός τους έχει παραχωρήσει αναγνώριση δια της ψήφου τους είτε οι δημοσιογράφοι που ακολούθησαν το “πουλμανάκι” στο εργοστάσιο μέτρησης φυσικού αερίου στο Σιδηρόκαστρο να μην βιάζονται να θέτουν την διαφορετική άποψη σε κοινωνική απομόνωση καταρρακώνοντας την αξιοπρέπεια συμπολιτών μας. Δεν είναι όλοι εθελόδουλοι και με ταυτόσημη κοινωνική και περιβαλλοντική συνείδηση.Ειδικά τώρα μετά το πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα καθίσταται επιτακτική η ανάγκη να στραφεί η κοινωνία στον περιορισμό κατανάλωσης ενέργειας και στις εναλλακτικές μορφές ενέργειας. Το φυσικό αέριο δεν περιλαμβάνεται όπως θέλουν να διαφημίζουν σ’ αυτές τις μορφές ενέργειας (εδώ βάφτισαν “πράσινη” την πυρηνική ενέργεια!).Για εκείνους που απεχθάνονται την τυφλή υποταγή από τα λόμπυ εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου (πετρέλαιο – φυσικό αέριο) οφείλετε κ.κ. δημοσιογράφοι (για όσους ενδιαφέρει ακόμη ο δημοκρατικός διάλογος) να παρέχετε ισηγορία, ισονομία στην άνιση και άδικη ισοπέδωση του ζητήματος. Το όχι σε εγκαταστάσεις που ενέχουν τον κίνδυνο μεγάλου ατυχήματος λόγω και της σεισμικότητας της περιοχής είναι επιβεβλημένο δικαίωμα. Το δε κύτταρο της Δημοκρατίας η Τοπική δηλαδή Αυτοδιοίκηση (Δήμαρχος Ηγουμενίτσας και Τοπικός Σύμβουλος Πέρδικας) οφείλουν σεβασμό στην ατομική ευθύνη των αντιδρούντων και όταν αυτές μάλιστα εξυπηρετούν σκοπιμότητες και προστατεύουν τις διαχρονικές τους αξίες για να μην απομονωθούν από τα περιφερειακά τουριστικά μονοπώλια των Tour Operators. Δεν είναι εκείνοι οι οποίοι έχουν ψυχολογικά προβλήματα και κρίση ταυτότητας, αυτά θα εμφανιστούν όταν η κυβέρνηση και οι εντολοδόχοι της θα έχουν αποφασίσει ερήμην των πολιτών της όταν θα τους έχουν καταστήσει υποτελείς υπήκοους.
Γράφει ο Μίλτος Μπούκας, μέλος των Οικολόγων Πράσινων