Πάργα: 3 χρόνια χωρίς τον Άλκη Αλκαίο

Σαν σήμερα το 2012 έφευγε ο Άλκης, το εύθραυστο και πονεμένο κορμί του άφηνε για πάντα αυτό τον κόσμο. 

Δεν τον βλέπουμε πια τα ζεστά βράδια του Παργινού καλοκαιριού να κάθεται με την "παλιοπαρέα" σ' ένα τραπεζάκι στο Ιsland, δεν ακούμε πια τη μπάσα φωνή του και το γέλιο του. Δεν μπορούμε πια να συζητάμε μαζί του για τους ποιητές, την πολιτική και τη ζωή.

Η μορφή του, όμως, έχει μείνει χαραγμένη στη μνήμη μας και ο λόγος του μας συνοδεύει παντού.

Τραγουδάμε τα τραγούδια του, τα λόγια του έχουν γίνει δικά μας λογία και οι στίχοι του συνθήματα.

Πόσα από τα πάρα κάτω έχουμε κάνει δικό μας λόγο; (Και πόσα ακόμα...)

Αυτός είναι ο τρόπος μας να τον τιμάμε... υπάρχει καλύτερος;

"Τα μάτια σου έκλεισες και μ’ άφησες απ’ έξω"

"Μην πεις ποτέ ποτέ πως όλα ήτανε μια πλάνη
περιπλανήθηκα μαζί σου και μου φτάνει.
Βάλε σημάδια μες στη νύχτα μη χαθείς
είναι πιο εύκολο να κλαις παρά να ζεις."

"Πού ξυπνάς και πού κοιμάσαι
όλα ζουν αν τα θυμάσαι
στο γιαλό είναι το ταξίδι
στην εξέδρα το παιχνίδι."



"Δεν ξέρω τρόπο, 
ο μόνος δρόμος ειν’ ο δρόμος."

"Δεν είναι εδώ Βαλκάνια, σου το `πα
εδώ είναι παίξε γέλασε και σώπα"

"Πάμε στον κόσμο υπέροχα μονάχοι, 
μ’ ένα παλιό τραγούδι χαρωπό.
Το τραγουδάνε οι θαλασσομάχοι
και λέει στο γλυκό του τον σκοπό, 
πως μάταιο ταξίδι δεν υπάρχει."

"Αντί να βρίζεις το σκοτάδι 
άναψε φίλε ένα κερί"

"Δε φταίω εγώ για τα όνειρά σου
για ότι ζω δε φταις εσύ
φταίνε τα κέρινα φτερά σου
φταίει η αλήθεια μου η μισή"

"Δεν μπορεί δε γίνεται κάτι θα συμβεί 
όταν όλα μοιάζουν να `χουν τελειώσει 
κάτι σαν καταιγίδα ξαφνική 
που το σάπιο σκηνικό τους θα σαρώσει"

"Έτσι ήταν πάντα ουρανέ μου κι έτσι θα `ναι
στο χώμα οι ρίζες στα τυφλά θα προχωράνε
ότι δε λέγεται το νου θα βασανίζει
και όποιος καίγεται τη νύχτα θα φωτίζει

...ζωγράφισε στον τοίχο του κελιού σου
ένα καράβι κι άνοιξε πανιά"

"Στον ώμο το δισάκι μου σε σας ξαναγυρνώ
φωτιά νερό αέρα μου και χώμα
δε βγαίνουνε τα όνειρα σε πλειστηριασμό
δεν παίχτηκε η παρτίδα μας ακόμα"

"Είναι σκληρό να προσπαθείς
απ’ τη σκιά σου να ξεφύγεις
ήσουνα εδώ προτού να `ρθεις
θα είσ’ εδώ κι αφού θα φύγεις

Τώρα στου δρόμου το σχολείο
δίνω διαρκώς κόλλα λευκή
ήταν φανταστικό το πλοίο
μα οι ναυαγοί πραγματικοί"

"Zωή σε σπούδασα και ξέχασα να ζήσω
ποιος το χαμένο μου καιρό θα φέρει πίσω"

"Τέρμα τα όνειρα και πάμε γι άλλα
πιο δυνατά και πιο μεγάλα"

"Ποιος κριτής τους παραβάτες
στήνει στο εδώλιο
ποιος το δίκιο την αλήθεια
έχει μονοπώλιο"

"Άλλος γυρεύει βάλσαμο κι άλλος πληγή, 
ειν’ οι αλήθειες όσοι οι άνθρωποι στη γη."

"Πάψε να κλαις για ό,τι πέρασε σωστά 
κλείσε τα μάτια σου και κοίταξε μπροστά, 
πάμε μαζί και με βοριά και με νοτιά, 
εδώ αρχίζει και τελειώνει η φωτιά."

"...αν όπως πήγες γύρισες δεν πήγες
στου κόσμου το πολύχρωμο χαρμάνι"

"Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι
με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη
στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι
πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί
πάντα γελαστοί και γελασμένοι"

"Σε μια οθόνη οι τίτλοι πέφτουνε του τέλους, 
στο δρόμο βγαίνουνε οι τελευταίοι πελάτες.
Η νύχτα ενώνει λωποδύτες και αγγέλους, 
στο τοίχο γράφει "είμαστε όλοι μετανάστες"."

"Σαλπάρισε μια νύχτα με πανσέληνο
και στο στερνό του γράμμα μου `χε γράψει:
«Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο
και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει»"

"Πάρε τη ζωή στα δυο σου χέρια
τις γροθιές σου χτύπα στα μαχαίρια
θα `φευγαν τα σύννεφα φαντάσου
αν κουνούσες λίγο τα φτερά σου"

"Άσε άλυτο το γρίφο
και μην το παιδεύεις φως μου.
Πως θα αντέξεις δίχως μύθο
την αλήθεια αυτού του κόσμου;"

"Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία
πώς η ιστορία γίνεται σιωπή"


"Κι αν χαμηλά πετάμε
και με μισά φτερά
αντέχουμε ακόμα
κι αυτό είναι που μετρά

...το θαύμα είναι να ζεις, 
καρδιά μου, 
όλες σου τις στιγμές
...φυσάει αδιαφορία
να ντύνεσαι καλά"

"Μας κλέψαν τ’ αύριο, μας κλέβουν και το βλέμμα"

"Κι αν σ’ έπιασε το βράδυ
κι ο έρωτας αργεί
το πιο βαθύ σκοτάδι
είναι πριν την αυγή."