Τα νήματά σου

Ως πότε τα νήματα σου θα κινούνται από δυνάμεις που σε βλέπουν για παιχνίδι....

Ως πότε θα αφήνεσαι στα χέρια τους, καμωμένος από κούραση και απελπισία...

Υπάρχει μια στιγμή, μια καίρια στιγμή που τα ξύλινα σώματα πρέπει να ανθίσουν...

Να κινηθούν προς την ελευθερία. 

Ο φόβος για ατοπήματα πρέπει να ξεπεραστεί. 

Γιατί το ατόπημα μιας κοινωνίας που λειτουργεί προς χάριν της δημοκρατίας δεν είναι ελάττωμα βαρύ, ούτε και πρόβλημα άλυτο. 

Τα λάθη ακολουθούσαν πάντα τους ανθρώπους με βούληση αλλά δεν τους στιγμάτισαν ποτέ  με το αρνητικό πρόσημο της αφαίρεσης.

http://wchimes.blogspot.gr/2014/05/blog-post_28.html