Γιατί η Πάργα δεν τελειώνει στα τραπεζάκια της παραλίας.
Γιατί η Πάργα δεν είναι μόνο τουριστικός προορισμός.
Γιατί η Πάργα έχει χωριά, καλλιέργειες, προϊόντα.
Γιατί η Πάργα έχει ιστορία, παράδοση και πολιτισμό.
Γιατί η Πάργα είναι σε τόπο εξαίρετου φυσικού κάλλους με πλούσια χλωρίδα και πανίδα.
Γιατί η Πάργα έχει μπροστά της τον ανοιχτό ορίζοντα …
Γιατί η Πάργα έχει ανθρώπους με ανοιχτούς ορίζοντες!

Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010

Γιορτή λαδιού την Κυριακή στην Πάργα και ένα σχόλιο...

To σήμα κατατεθέν της περιοχής τους που δεν είναι άλλο από το εκλεκτό λάδι θα παρουσιάσουν στους επισκέπτες οι φορείς του Δήμου Πάργας.Η γιορτή Λαδιού θα πραγματοποιηθεί αυτή την Κυριακή 22 Αυγούστου στην παραλία της Πάργας με την συμμετοχή του Αγροτικού Συλλόγου Αγιάς και την στήριξη της Ενωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Πρέβεζας, της Δημοτικής Αρχής, του Λιμενικού Ταμείου κα άλλων Συλλόγων.Στόχος είναι οι εκατοντάδες ελληνες και ξένοι τουρίστες που αυτή την εποχή παραθερίζουν στην Πάργα να γνωρίσουν το εκλεκτό προιόν και θα έχουν μάλιστα την ευκαιρία να το γευτούν αφού η ΕΑΣ Πρέβεζας θα διαθέσει δωρεάν μπουκάλια με λάδι.Την εκδήλωση , η οποία θα ξεκινήσει με τη δύση του ήλιου, θα πλαισιώσει μουσικά η Ορχήστρα Ακριόνιοι των Βασίλη Δόση και Βαγγέλη Σκάρπου η οποία αφιλοκερδώς προσφέρθηκε να συνδράμει την γιορτή.Στόχος των διοργανωτών είναι η πρώτη αυτή γιορτή να αποτελέσει θεσμό και να πραγματοποιείται κάθε καλοκαίρι στην Πάργα.

http://epirusgate.blogspot.com/2010/08/blog-post_6801.html

Ωραία όλα αυτά, αλλά πρέπει να υπογραμμίζουμε ότι οι ελαιοπαραγωγοί της περιοχής αντιμετωπίζουμε σοβαρά προβλήματα δεδομένου του υψηλού κόστου παράγωγης και της χαμηλής τιμής διάθεσης του προϊόντος. Οι ελαιοπαραγωγοί είναι στην ουσία δούλοι των λαθεμπόρων και αυτό το πολύτιμο αγαθό που είναι το λάδι ελιάς απαξιώνεται εντελώς.
Γι' αυτή την κατάσταση ευθύνονται, πέρα από το σύστημα της ελεύθερης αγοράς και τις πολιτικές της Ε.Ε. που εύκολα με λόγια κατακρίνουμε, και οι δικές μας πρακτικές στον τρόπο καλλιέργειας και διαχείρισης του προϊόντος.

Το πρόβλημα δεν λύνεται με γιορτές και πανηγύρια, χρειάζονται πιο ουσιαστικές δράσεις. Ο καθ' ένας μας από μόνος του, όμως, δεν μπορεί να κάνει και πολλά, χρειάζεται συλλογική προσπάθεια με στόχο την βελτίωση της ποιότητας του προϊόντος, και ενδεχομένως την επεξεργασία του σε άλλα παράγοντα και εντέλει την αυτοδιαχείριση του μέσω οργανώσεων παραγωγών ή εταιρικών μοντέλων.

Σίγουρα δεν είναι απλό να επιτευχτεί ένα τέτοιο εγχείρημα, δεδομένου της πείρας προηγούμενων προσπαθειών που ναυάγησαν λόγο διαπλοκών και αυθαιρεσιών αλλά είναι πλέων απαραίτητο να προσπεράσουμε νοοτροπίες του παρελθόντος και να μάθουμε να συνεργαζόμαστε για να μπορέσουμε να διαφυλάξουμε και να αναδείξουμε τον πλούτο που έχουμε κληρονομήσει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου