Ο Τρελός του Κώστα Βάρναλη

Μπροστά πολύ πολύ από το τρομαγμένο πλήθος προχωρεί  χορεύοντας και τραγουδώντας ένας που τρελάθηκε.

Είχα γυναίκα, είχα και ζα, είχα μια Βάσω με βυζά, μα προκοπή δεν είχα. Σε ποιό χαρέμι να παχαίνει στα μαξιλάρια ξαπλωμένη μασώντας τη μαστίχα. Μ’ αν κυλίσει μια ο τροχός και στην Πόλη μπούμε, σκλάβες χανουμόπουλα  πὄχει να τραβούμε. Άι! με το γύφτικο ζουρνά, με νταγερέ, που κουδουνά, σύρε σκοπόν αντάμικο. Εστράβωσα τη φέσα μου,  έρωτας που ’ναι μέσα μου για να χορέψω τσάμικο. Κάνε θάμα, πλόσκα μου, ξύλο τσιμισίρι, γίνε βρύση γάργαρη  με χιλιάδες πείροι. Να ’στε γεροί, να ’στε καλά με τα τσαπράζια τα πολλά και τα μεγάλα ονόματα, κοτζαμπάσηδες όλοι πρώτης και με τους διάκους ο δεσπότης — τζιλβέδες και καμώματα!

Ξερολιθιές (φωλιά) - Ανέκδοτο τραγούδι του Μάριου Τόκα και Άλκη Αλκαίου

(Ανέκδοτο....)
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Mουσική: Μάριος Τόκας

Κάποια Κυριακή του Μάρτη
στις ξερολιθιές
Ρώτησα ένα λουλούδι 
και μου 'πε πως με θες
Ρώτησα ένα λουλούδι
και μου πως με θες.

Μη ρωτάς που ξημερώνω γιατί 
στο 'χω πει
Ποτέ φωλιά δεν φτιάχνει
το μοναχό πουλί
Ποτέ φωλιά δεν φτιάχνει, καλέ μου
το μοναχό πουλί.

Δέξου της βροχής τα δώρα
και της μοναξιάς
Για να 'ρχεσαι τα κρύα βράδια 
και να μ' αγαπάς
Για να 'ρχεσαι τα κρύα βράδια
και να μ' αγαπάς.

Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όλες!

Για τη «Ρόζα»

 

(ΕΙΚΟΝΑ)

Έξι χρόνια πριν -ήμουν στην α’ λυκείου θυμάμαι- είχαμε πάει για φαγητό σε μια ψαροταβέρνα στον Μακρύγιαλο Πιερίας. Κάποια στιγμή στο μαγαζί άρχισε να παίζει η «Ρόζα». Δεν ήταν η πρώτη φορά που άκουγα το τραγούδι αλλά εκείνη τη μέρα πρόσεξα τους στίχους. Όταν τελείωσε είπα στον μπαμπά μου: «Καταλαβαίνω ότι λέει κάτι πολύ σημαντικό, όμως δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι αυτό.» Ούτε εκείνος ήξερε να μου πει.

Τρεισήμισι χρόνια πριν, τον Ιούνιο του 2011, έδιναν συναυλία στη Θεσσαλονίκη ο Μητροπάνος, ο Κότσιρας κι ο Μπάσης. Μόλις είχα τελειώσει με τις πανελλήνιες και δεν είχα μετακομίσει ακόμη. Μάθαμε για τη συναυλία με μια φίλη μου και ενώ θέλαμε πολύ να πάμε, αμφιταλαντευόμασταν γιατί ξέραμε ότι θα ταλαιπωρηθούμε με τις μετακινήσεις και τη διαμονή. Τελικά αποφασίσαμε να πάμε. Από το άγχος μας μη χαθούμε στην πόλη, ξεκινήσαμε αρκετές ώρες νωρίτερα, φτάσαμε από τους πρώτους στο Θέατρο Γης και καταφέραμε να πιάσουμε θέση στην πρώτη σειρά. Το ζεϊμπέκικο του Μητροπάνου στη «Ρόζα» είναι από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές της ζωής μου. Το Θέατρο Γης σειόταν ολόκληρο. Ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που άκουσα τον Μητροπάνο από κοντά. Εκείνη η συναυλία ήταν η τελευταία του στη Θεσσαλονίκη.

Σήμερα, παλεύοντας -με ελαφρώς περισσότερα εφόδια- να «ξεκλειδώσω» τους στίχους του ίδιου τραγουδιού, αυτή τη φορά στα πλαίσια της διπλωματικής μου, νιώθω δέος για τη ζωή και το τι μπορεί να μου επιφυλάσσει στην επόμενη γωνία. 

ΠΗΓΗ

Το νερό είναι στοιχείο και στοιχειό...

https://www.youtube.com/watch?v=8zZRP4kjw6A

Στίχοι/Μουσική: Χρήστος Θηβαίος

Είναι στο σύννεφο, είναι μέσα στο πηγάδι
είναι στο χιόνι και στα φρούτα του Μαγιού
είναι στα μάτια,είναι στο ουράνιο τόξο
είναι στον πάγο,στον ατμό του τηγανιού.

Είναι στη λίμνη, είναι στη γη,είναι στο στόμα.
Ο άνθρωπος είναι νερό που περπατάει
και προχωράει απ`του πλακούντα τα νερά
κι ως τα νερά του τελευταίου ιδρώτα πάει...

Αϊέ,το νερό είναι στοιχείο και στοιχειό...

Είδα πόλεις να βαδίζουν στο σκοτάδι
για να γεμίσουν τους κουβάδες τους με φως
είδα το Μόσταρ, είδα το Βελιγράδι
είδα τον Δούναβη να γέρνει τυφλός.

Ο Αξιός, ο Αχελώος και η Κερκίνη
είναι αιχμάλωτοι πολέμου στις τιμές
του χρηματιστηρίου και της βιομηχανίας
και θα ξερνάνε ομολογίες φριχτές.

Αϊέ, το νερό είναι στοιχείο και στοιχειό...

Μα όταν κάποτε θα υψωθεί η ευχή τους
θα πλημμυρίσουν τα νερά,να εκραγούν
θα πάρουν από`κει ψηλά όσα ζητήσαν
όσο νερό θα χρειαστεί να ξεπλυθούν.

Όποιος βρομίζει το νερό βρομίζει ο ίδιος
και λένε πως το παρατσούκλι του Θεού
κάποια μεγάλη φασαρία είναι εκεί πάνω
η ΄΄φασαρία των νερών στους ουρανούς΄΄.

Αϊέ,το νερό είναι στοιχείο και στοιχειό...

Δίκαια θα ξαφνιαστεί εκείνος που θ`ακούσει
δυνατά στου κάτω κόσμου τις οθόνες
την πρώτη ερώτηση ΄΄ποιον έχεις ξεδιψάσει ? ΄΄
Καθένας μας θα ζυγιστεί με σταγόνες

Μια μικρή μελωδική ιστορία για τον πέρασμα στον Άδη...

Το φίλεμα - Νέο τραγούδι του Θανάση Παπακωνσταντίνου. 

Το καραβάνι των νεκρών στον Άδη κατεβαίνει.
Οι γέροντες τραβούν μπροστά, ξοπίσω τους οι άλλοι
και πίσω-πίσω μια μικρή ομορφοπλουμισμένη.
Χρυσό φλουρί στα δόντια τους για τον περαματάρη,
να τους περάσει αντίπερα στου Άδη τα σκοτάδια.

Κι έρχεται νιος από μακριά, στα κοντινά ζυγώνει:
-Που πάτε σεις ωρέ νεκροί, που πάτε αποθαμένοι;
-Για το μεγάλο το γκρεμό, για τη μεγάλη πόρτα.
-Που πας και συ μωρέ μικρή, ομορφοπλουμισμένη;
-Εγώ δεν είμαι δα νεκρή, δεν είμ' αποθαμένη.

-Ανάμεσα στα χείλη σου τι το 'χεις το χρυσάφι;
-Αυτό δεν είναι δα φλουρί, μόνο χρυσό δοντάκι.
Και σκύβει ο νιος και τη φιλά στο παγωμένο στόμα
κι αυτή του μπήγει το φλουρί ανάμεσα στα δόντια.

Στίχοι: Σταμάτης Δαγδελένης
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου 

Θαλασσινός – Νέος δίσκος σε στίχους Αλκαίου με τραγούδια για τον Μητροπάνο!

 

 

(ΔΗΛΩΣΕΙΣ)

 «Την ημέρα που πέθανε ο Δημήτρης Μητροπάνος με παίρνει τηλέφωνο η Λιζέτα Καλημέρη και μου ζητεί να συναντηθούμε για να μου δώσει κάτι το οποίο είχε ήδη στα χέρια της τρεις ημέρες. Μου φέρνει ένα γράμμα από τον Άλκη Αλκαίο το οποίο ξεκινούσε ως εξής: Παντελή πόσο καιρό…

 

 Στη συνέχεια μου έλεγε για τα τραγούδια που είχε γράψει και τα είχε υποσχεθεί στο Δημήτρη Μητροπάνο. Μου ζητούσε να μελοποιήσω όποια ήθελα, ακόμη και όλα. Αυτά τα τραγούδια θα περιέχει ο επόμενος δίσκος μου και δυστυχώς δεν βρίσκεται κανείς πια στη ζωή».

Αυτά δηλώνει, μεταξύ άλλων, σε συνέντευξή του στη Ζωή Λιάκα ο Παντελής Θαλασσινός που δημοσιεύεται στην εφημερίδα Τα Νέα. (Δείτε επίσης σχετικές δηλώσεις του στο ogdoo.gr εδώ) Αφορμή η συναυλία του στο Βύρωνα το Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου παρέα με αγαπημένους τους φίλους, καταξιωμένους καλλιτέχνες αλλά και νέα παιδιά που αφήνουν υποσχέσεις και ελπίδες για το «μετά» όπως ο Αλέξανδρος Μπελές και ο «δικός» μας Πάνος Παπαϊωάννου.

Σταχυολογήσαμε μερικές ακόμη χαρακτηριστικές «στιγμές» του:

Να γίνεις τοπίο, στην Πάργα ένα πλοίο... Από το νέο cd του Βασίλη Παπακωνσταντίνου

"Αχ Μαργαρίτα, σου κλέβω τη ρίτα
σε γράφω με Πι
να γίνεις τοπίο, στην Πάργα ένα πλοίο
κι αυτό μου αρκεί"

https://www.youtube.com/watch?v=cxPqQ-loesw

Στίχοι, Μουσική: Απόστολου Μπουλασίκη
Δίσκος: Δραπέτης

 Πριν ξημερώσει μάτια μου
τα μάτια μου θα πάρω
χρόνια ο δρόμος με καλεί
μου βάζει νότες φάρο.
Σαράντα χρόνια εξόριστος
στην τρύπα μιας κιθάρας
στων ποιητών τα στέφανα
στη ράχη μιας μπαλάντας

Αααααχ Ευρώπη, εσύ μας μάρανες

...Κι όμως επιβάλλεται να χορέψουμε!

 Δηλαδή να ψηφίσουμε.

Γιατί η μοίρα μας είναι στα χέρια της.

https://www.youtube.com/watch?v=qhHdGlsnU6Y

Στίχοι / Μουσική:  

Τζίμης Πανούσης

Αχ Ευρώπη, αχ Ευρώπη
εσύ μας μάρανες, εσύ μας μάρανες
Μας τη φέραν οι βάρβαροι
Μας θαμπώσαν με δώρα
Με χαντρούλες πολύχρωμες
και κουτιά κόκα κόλα

Μας τη φέραν οι βάρβαροι
μας φλομώσαν στο ψέμα
μας τρελάναν στα πέναλτι
και δεν έχουμε τέρμα

Δεν μπορώ δεν μπορώ δεν μπορώ να τη βρω
με κομπιούτερ και με κουμπάκια
New Wave, Jazz, Rοck, Sex, Drugs, Rοck `n’ Rοll
με τζατζίκι και με σουβλάκια

Αχ Ευρώπη, Αχ Ευρώπη
εσύ μας μάρανες, εσύ μας μάρανες
Γερμανίδες τουρίστριες
που διψάνε για σπέρμα
Γιαπωνέζοι βρικόλακες
με καλώδια στο αίμα
Ξεχυθήκαν στο Σύνταγμα
από Δούρειο Ίππο
με καπνούς και με λέιζερ
και μας πιάσαν στον ύπνο

Δεν μπορώ δεν μπορώ δεν μπορώ να τη βρω
με κομπιούτερ και με κουμπάκια
New Wave, Jazz, Rοck, Sex, Drugs, Rοck `n’ Rοll
με τζατζίκι και με σουβλάκια

Θανάση μαλάκα, Βαγγέλη μαλάκα
Μήτσο μαλάκα, Τάκη μαλάκα
Νικόλα μαλάκα, μαλάκα, μαλάκα
Μαλάκα, μαλάκα, μαλάκα, μαλάκα
Τζιμάκο μαλάκα, Τζιμάκο μαλάκα

5 τραγούδια για τις εκλογές

  

Παρακάτω μια επιλογή από τα τραγούδια που έχουν γραφτεί για τις εκλογές που έχουν υπάρξει πηγή έμπνευσης για πολλούς καλλιτέχνες στο πέρασμα του χρόνου από το ρεμπέτικο τραγούδι ακόμα... Απολαύστε τα και διαλέξτε αυτό που σας ταιριάζει καλύτερα για σάουντρακ σε αυτές εδώ τις εκλογές:

 

 

musicpaper.gr

Ο «Αχέροντας» του Νίκου Παππά και του Δημήτρη Αχνούλα | Προακρόαση

 

«Αχέροντα που κουβαλάς τα δάκρυα στον Άδη…». Η λέξη «Αχέρων» ετυμολογικά προέρχεται από την ομηρική λέξη «Άχος», (Άχος (το) = πόνος, θλίψη, δάκρυ). Σύμφωνα με μία μυθική παραλλαγή τα δάκρυα των ζωντανών, για τους νεκρούς συγκεντρωνόταν από όλη τη γη και σχημάτιζαν ένα ολόκληρο ποτάμι. Ο Αχέροντας μετέφερε όλα αυτά τα «Άχη» (δάκρυα) στον Άδη, γι’αυτό και ονομάστηκε «Αχέρων».

Η επιβλητική ιστορία του ποταμού που εκτός από δάκρυα, κουβαλάει στα νερά και τις όχθες του χιλιάδες χρόνια ιστορικής μνήμης και μυθολογίας στάθηκε η αφορμή για τον εκπαιδευτικό, Νίκο Παππά, από την Πλακωτή Ιωαννίνων, να γράψει ένα ηπειρώτικο μοιρολόι, που διατηρεί ατόφια τα στοιχεία της πολύ παλιάς δημιουργίας αυτού του τόπου, τότε που τα φυσικά στοιχεία έπαιρναν λόγο και μορφή για να συνομιλήσουν με τους ανθρώπους.

  

 https://www.youtube.com/watch?v=ttuNa-k2V-Q 

Πρόκειται για το μοιρολόι με τον τίτλο «Αχέροντας», ένα συνταρακτικό, ένα συγκλονιστικό τραγούδι, που ανέβηκε πολύ πρόσφατα στο youtube και που πρόκειται να κυκλοφορήσει (πολύ σύντομα από την εταιρεία General Music και σε στίχους εξολοκλήρου του Νίκου Παππά) σε cd μαζί με άλλα 13 τραγούδια, σε ερμηνεία του Ηπειρώτη τραγουδιστή (από το χωριό Ηλιοβούνι Πρεβέζης), Δημήτρη Αχνούλα. 

Άνοιξη

 Στίχοι - Μουσική: Θοδωρής Κοτονιάς

Κόκκινο τριαντάφυλλο
Είσαι μεσ'την καρδιά μου
Την νύχτα γίνεσαι πληγή
Που τρώει τα σωθικά μου

Έρχεσαι πάντα πιο νωρίς
Κανείς δε σε γνωρίζει
Άλλον τον κάνεις ν' αγαπά
Κι άλλον να μη γυρίζει

Και δε σου φτάνουν όλ' αυτά
Φεύγεις και δε θυμάσαι
Ωραία είσαι άνοιξη
Γιατί δεν μας λυπάσαι

Έρχεσαι λίγο κάθεσαι
Στον κήπο μας κι ανθίζεις
Το αίμα μας επότισε
Κι ανάσταση μυρίζεις

Κι όταν θα φύγεις τίποτα
Δεν θα ΄ναι όπως πρώτα
Άσε για λίγο ανοιχτή
Του ουρανού την πόρτα

Ἡ πώλησις τῆς Πάργας

 Μοιρολόϊ ποὺ ἀναφέρεται στὸν ξεριζωμὸ τῶν Παργινῶν ἀπὸ τὴν πατρίδα τους τὸ 1819 ὅταν αὐτὴ πουλήθηκε ἀπὸ τοὺς Ἄγγλους στοὺς Τούρκους.

Τραγουδᾶ ὁ Τάσος Ἀλούπης μὲ συνοδεία παραδοσιακῶν ὀργάνων.

«Μαῦρο πουλάκι πώρχεσαι ἀπ'τῆς στεριᾶς τὰ μέρη
πὲς μας τὶ κλάψες θλιβερές, τὶ μαῦρα μοιρολόγια;
ποὺ ἀπ' τὴν Πάργα βγαίνουνε ποὺ τὰ βουνὰ ραγίζουν;
Μήνα τὴν ἔζωσε ἡ Τουρκιά, μήνα φωτιὰ τὴν καίει;
Οὔτε φωτιὰ τὴν ἔζωσε οὔτε φωτιὰ τὴν καίει
Τοὺς Παργινοὺς πουλήσανε σὰ πρόβατα σὰ γίδια...
καὶ φεύγουν γιὰ τὴν ξενητειά, ἐκεῖ νὰ ζήσουν πᾶνε
γκρεμίζουνε τὶς ἐκκλησιὲς μὴν ταῖς πατήσουν Τοῦρκοι.
Κλάψατ'ὅσοι εἶστε Χριστιανοί, μὲ λάδι βαφτισμένοι
τοὺς Παργινοὺς π'ἀφήνουνε τὴ δόλια τους πατρίδα».

ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ

 Μουσική: Μίλτος Πασχαλίδης - Στίχοι: Άλκης Αλκαίος

Τι παραμύθι να σου πω ποια ιστορία

 να κοιμηθείς και να έχεις όνειρα γλυκά

 όλη η ζωή μου μια μεγάλη απορία

 που θα λυθεί όταν θα φύγω μακριά

Σε αυτό το κόσμο όλα έχουν παλιώσει

και αυτό το σπίτι οχυρό χωρίς κλειδιά

παγωνιά στήσαν στο μπαλκονι τους λημέρι

και μια τσιγγάνα στην αυλή τους τραγουδά

Πάψε να κλαις για ότι πέρασε σωστά

κλείσε τα ματια σου και κοίταξε μπροστά

πάμε μαζί και με βοριά και με νοτιά

εδώ αρχίζει και τελειώνει η φωτιά

Τι παραμύθι να σου πω, ποια ιστορία

Άγγελοι καινε τα φτερά τους στις γωνίες

και 'γω το θαύμα περιμένω μες στα κρύα

απ τους αγγέλους τα παιδιά, τους ποιητές

Βρε δεν βαριέσαι αδελφέ.

Kάποιο παράθυρο έχει φως, κάποιον τον τρώει ο πυρετός
μας φεύγει βήμα-βήμα.
Κάποιο καράβι στ' ανοιχτά, με χίλια βάσανα βαστά
να μην το πιει το κύμα.

Kι εμείς οι τρεις στον καφενέ, τσιγάρο πρέφα και καφέ
βρε δεν βαριέσαι, βρε δεν βαριέσαι αδελφέ
κι εμείς οι τρεις στον καφενέ, τσιγάρο πρέφα και καφέ
βρε δεν βαριέσαι, βρε δεν βαριέσαι αδελφέ.

Kάποιος στην άκρη του γκρεμού, κοιτάει το τέλος του ουρανού
μονάχος του πεθαίνει.
Κάποιος στην μάχη πολεμά, η σφαίρα δίπλα μας περνά
στα στήθη του πηγαίνει.

Κι εμείς οι άλλοι μα το ναι, κάνουμε πάρτυ ρεφενέ
βρε δεν βαριέσαι, βρε δεν βαριέσαι αδελφέ
κι εμείς οι άλλοι μα το ναι, κάνουμε πάρτυ ρεφενέ
βρε δεν βαριέσαι, βρε δεν βαριέσαι αδελφέ

Έξω αστράφτει και βροντά, κάποιος διαβάτης περπατά
χαμένος μες τη μπόρα.
Κάπου δεν θα 'χουνε ψωμί, κάπου πεινάει ένα παιδί
και κλαίει αυτή την ώρα.

Κι εμείς χορτάτοι μα το ναι, κάνουμε γλέντια ρεφενέ
βρε δεν βαριέσαι, βρε δεν βαριέσαι αδελφέ
κι εμείς χορτάτοι μα το ναι, κάνουμε γλέντια ρεφενέ
βρε δεν βαριέσαι, βρε δεν βαριέσαι αδελφέ.

Πόσοι απόψε ξαγρυπνούν, σαν κολασμένοι τριγυρνούν
και κλαίνε και πονάνε.
Στάσου και σκέψου μια στιγμή, πόσοι σκοτώνονται στη γη
την ώρα που γλεντάμε.

Kι εμείς οι τρεις στον καφενέ, τσιγάρο πρέφα και καφέ
βρε δεν βαριέσαι, βρε δεν βαριέσαι αδελφέ
κι εμείς οι τρεις στον καφενέ, τσιγάρο πρέφα και καφέ
βρε δεν βαριέσαι, βρε δεν βαριέσαι αδελφέ.

ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΚΑΡΣΙΛΑΜΑ

Σωκράτης Μάλαμας - Άλκης Αλκαίος : Μονοπώλειο

"...Στάζει η μέρα τις φωτιές της
κι ένας άγγελος δραπέτης
ψάχνει να βρει ένα ζύγι
στης ανάγκης το παιχνίδι.
Δυο παιδιά τον δασκαλεύουν
πως οι μέλισσες χορεύουν
πριν να βγουν στο πανηγύρι
να τρυγήσουν τη γύρη

Ποιος κριτής τους παραβάτες στήνει στο εδώλιο

Ποιος το δίκιο, την αλήθεια έχει μονοπώλιο"

http://www.youtube.com/watch?v=M3cpyBbmync