Η χλωρίδα και η πανίδα του ποταμού Αχέροντα.

Τα τρεχούμενα και στάσιμα νερά του ποταμού και των γύρω ελών, οι πηγές, οι θίνες, τα υγρά λιβάδια, οι καλαμώνες, οι θαμνώνες με αρμυρίκια και η παραποτάμια βλάστηση συνθέτουν την ιδιαίτερη οικολογική αξία της περιοχής Είκοσι τύποι φυσικών οικοτόπων έχουν καταγραφεί στον ποταμό Αχέροντα και οι επιμέρους τύποι βλάστησης του ποταμού είναι, η αμμόφιλη, η αλοφυτική και η βραχόφιλη, , οι θαμνώνες με αρμυρίκια, η βλάστηση τελείως βυθισμένων υδρόβιων φυτών ή φυτών ριζομένων ή μη στον πυθμένα με επιπλέοντα άνθη και φύλλα (όπως τα νούφαρα), η ελοφυτική βλάστηση, η μακκία καθώς και η φρυγανική. Η βλάστηση στα στενά του Αχέροντα χαρακτηρίζεται από μικρή σχετικά ποικιλότητα και συγκροτείται κυρίως από θαμνώνες αειφύλλων πλατυφύλλων όπως το πουρνάρι και το φιλίκι καθώς και από συστάδες με αριές, κουμαριές, φράξους κ.α. Συναντιούνται επίσης αραιά δάση πλατύφυλλης δρυός ενώ κατά μήκος του ποταμού απαντούν συστάδες ιτιάς, σκλήθρου και ανατολικής πλατάνου. Η χλωρίδα της δελταϊκης περιοχής του Αχέροντα αποτελείτε από 415 φυτικά είδη μεταξύ των οποίων υπάρχουν είδη με σπάνιες ή περιορισμένες εμφανίσεις στην Ελλάδα Ο συνολικός αριθμός φυτικών ειδών στην περιόχη ανέρχεται σε 509 και θα πρέπει να τονιστεί η παρουσία στα στενά του Αχέροντα δύο αξιόλογων βαλκανικών ειδών με περιορισμένη εξάπλωση στην Ελλάδα.

Στην αμμώδη ακτή της περιοχής αλλά και στα υφάλμυρα έλη παρατηρούνταιείδη όπως η Αλκυόνη, ο Θαλασσοσφυριχτής, η Γερακίνα ενώ αξιοσημείωτη είναι η παρουσία του Αργυροπελεκάνου στο θαλάσσιο χώρο της εκβολής του ποταμού, ένα είδος παγκοσμίως απειλούμενο. Στα υπολείματα των ελών, στις υγρές εκτάσεις με καλαμώνες και στις συστάδες αρμυρικιών απαντάται η μεγαλύτερη ποικιλία ειδών όπως η Λαγγόνα, ο Ήταυρος, ο Νυκτοκόρακας, ο Κρυπτοτσικνιάς, ο Λευκοτσικνυιάς, ο Πελαργός, ο Μοχητής, η Βαλτόπαπια, η Χαμοκελάδα, ο Μαυροκέφαλος γλάρος κ.α. Στα παραποτάμια δάση και στα δάση αριάς απαντώνται είδη όπως η Στικτοπουλάδα, ο Λασπότριγγάς, η Μεσοτσικλιτόρα, το Σαϊνι και ο Φιδαετός. Στα βραχώδη στενά του Αχέροντα τα χαρακτηριστικά είδη είναι ο Ασπροπάρης, ο Χρυσαετός, ο Σπιζαετός, ο Πετρίτης και επίσης συχνή είναι και η παρουσία του Όρνιου. Η παρουσία ωστόσο, ενός μεγάλου αριθμού ειδών πουλιών, σημαντικό ποσοστό των οποίων προστατεύεται αυστηρά από διεθνείς συμβάσεις και την εθνική νομοθεσία, παρά το γεγονός των έντονων ανθρωπογενών επιδράσεων που συνεχίζει να δέχεται το δέλτα του Αχέροντα δηλώνει σαφώς τη μεγάλη σημασία του συγκεκριμένου υγροτόπου ως σταθμού κατά μήκος του δυτικού μεταναστευτικού διαδρόμου για τα πουλιά. Η λοιπή πανίδα σπονδυλωτών αποτελείται από 8 είδη ιχθύων (Πέστροφα, Ντάσκα, Μπριάνα κλπ), 8 είδηαμφιβίων (Χωματόφρυνος, Πρασινόφρυνος, Δενδροβάτραχος, Κιτρινομπομπίνα κλπ), 16 είδη ερπετών (Βαλτοχελώνα, Ποταμοχελώνα, Κρασπεδοχελώνα, Τρανόσαυρα, Σαπίτης, Οχιά, κ.α.) και 17 είδη θηλαστικών (Βίδρα, Λύκος, Μυοκάστορας, Τσακάλι, Βαλτομυγαλίδα κ.α.). Η πανίδα των ασπόνδυλων είναι πολύ πιο πλούσια, παραμένει όμως λιγότερο γνωστή από αυτή των σπονδυλωτών. Ιδιαιτέρως πρέπει να σημειωθεί η παρουσία της θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta, η οποία χρησιμοποιεί σποραδικά τις αμμώδεις παραλίες της περιοχής ως τόπο ωοτοκίας.

http://www.europe-greece.com/wildlife.php?diam=&limit=5&page=1