Να γίνεις τοπίο, στην Πάργα ένα πλοίο... Από το νέο cd του Βασίλη Παπακωνσταντίνου

"Αχ Μαργαρίτα, σου κλέβω τη ρίτα
σε γράφω με Πι
να γίνεις τοπίο, στην Πάργα ένα πλοίο
κι αυτό μου αρκεί"

https://www.youtube.com/watch?v=cxPqQ-loesw

Στίχοι, Μουσική: Απόστολου Μπουλασίκη
Δίσκος: Δραπέτης

 Πριν ξημερώσει μάτια μου
τα μάτια μου θα πάρω
χρόνια ο δρόμος με καλεί
μου βάζει νότες φάρο.
Σαράντα χρόνια εξόριστος
στην τρύπα μιας κιθάρας
στων ποιητών τα στέφανα
στη ράχη μιας μπαλάντας

Μαργαρίτα θηλυκό
παραμύθι δανεικό
τραγουδάκι μου ρετρό
σε μαδάω και δε μετρώ
Αχ Μαργαρίτα, τα πέταλα ρίχτα
σε τσέπες παιδιών
φιλιά ν' αρμενίσουν, σημάδια ν΄ αφήσουν
στο δικό τους παρόν.

Με παιδικά μου όνειρα
τους ώμους μου βαραίνω
μελαγχολώ τις Κυριακές
τις λέξεις παγιδεύω
Κι είν΄ ο Πινόκιο εκεί
Ξεπλένοντας τους στίχους
Κρατάει νυστέρι και μετράει
Σα μετρονόμος χτύπους

Μαργαρίτα θηλυκό
κλάμα μ΄ αναφιλητό
τραγουδάκι μου ρετρό
σε μαδάω και δε μετρώ
Αχ Μαργαρίτα, σου κλέβω τη ρίτα
σε γράφω με Πι
να γίνεις τοπίο, στην Πάργα ένα πλοίο
κι αυτό μου αρκεί

Κλείνομαι στα τετράστιχα
τα ξένα συλλαβίζω
μέσα σε τζάμια σκοτεινά
το κλέφτη καθρεφτίζω
Μα η Μαργαρίτα με ρωτάει
αν ζει και βασιλεύει
κλείνει το μάτι πονηρά
τις ρίμες κοροϊδεύει

Μαργαρίτα θηλυκό
παραμύθι δανεικό
τραγουδάκι μου ρετρό
σε μαδάω μα δε μετρώ
Αχ Μαργαρίτα, τα πέταλα ρίχτα
σε τσέπες παιδιών
φιλιά ν΄ αρμενίζουν, σημάδια ν΄αφήνουν
στο δικό τους παρόν
Αχ Μαργαρίτα, τα πέταλα ρίχτα
σε τσέπες παιδιών
φιλιά ν' αρμενίσουν, σημάδια ν΄αφήσουν
στο δικό τους παρόν