Γιατί η Πάργα δεν τελειώνει στα τραπεζάκια της παραλίας.
Γιατί η Πάργα δεν είναι μόνο τουριστικός προορισμός.
Γιατί η Πάργα έχει χωριά, καλλιέργειες, προϊόντα.
Γιατί η Πάργα έχει ιστορία, παράδοση και πολιτισμό.
Γιατί η Πάργα είναι σε τόπο εξαίρετου φυσικού κάλλους με πλούσια χλωρίδα και πανίδα.
Γιατί η Πάργα έχει μπροστά της τον ανοιχτό ορίζοντα …
Γιατί η Πάργα έχει ανθρώπους με ανοιχτούς ορίζοντες!

Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013

14 Σεπτεμβρίου 1943.Ο βομβαρδισμός της Κέρκυρας από τους Γερμανούς.


14 Σεπτεμβρίου 1943.Ο βομβαρδισμός της Κέρκυρας από τους Γερμανούς.

………..Θυμάμαι που φώναζα , από το μπαλκόνι του σπιτιού μας στον Ποταμό σε απόσταση 3 χιλιομέτρων από την  πόλη  «….Μαμά-Μαμά καίγεται η χώρα μας….» έβλεπα την νύχτα να πέφτουν από τον ουρανό φωτιές και  ο λυσσαλέος   θόρυβος των αεροπλάνων είναι ακόμα στ αυτιά μου.
Το να ρίχνεις φωτιά πάνω σε κεραμοσκεπή κτήρια με ξύλινες σκεπές σε μία ΑΝΩΧΕΙΡΩΤΗ πόλη με χιλιάδες αμάχους γέρους νέους ,παιδιά, αρρώστους , να σκοτώνεις και να αφήνεις εκατοντάδες ανάπηρους …πως λέγεται αυτό??? Αυτό δεν είναι έγκλημα????? Αυτό δεν είναι παρόμοιο  με τα χημικά όπλα?????? 
Ελπίζω να γίνουν πάλι στην Κέρκυρα κάποιες εκδηλώσεις μνήμης……... 


14  Σεπτεμβρίου 1943.Ο βομβαρδισμός της Κέρκυρας από τους Γερμανούς.
.... Οι νεκροί ήταν δεκάδες... ο τρόμος, η οδύνη και  απόλυτη καταστροφή 
Η νύχτα αυτή μπορεί να χαρακτηριστεί ως η χειρότερη νύχτα στην ιστορία της Κέρκυρας... Τα γερμανικά βομβαρδιστικά μεσα σε λίγες ώρες σκόρπισαν τον τρόμο και το θάνατο... Τα αεροπλάνα δεν έριχναν βόμβες, αλλά εμπρηστικά φύλλα, τα οποία έβαζαν απευθείας φωτιά σε ότι ερχόταν σε επαφή μαζί τους.. . Ο κόσμος έντρομος εγκατέλειπε τα φλεγόμενα σπίτια του κατευθυνόμενος προς την ύπαιθρο, ενώ ολόκληρη η πόλη καιγόταν... Άλλοι έτρεχαν κλαίγοντας προς το Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος, με παιδάκια και εικόνες στις αγκαλιές τους... "Σώσε μας Άγιε' μου Σπυρίδωνα... Σταμάτα αυτό το κακό..
Οι Κερκυραίοι παρακολουθούσαν με συντριβή ψυχής την ιστορική πόλη τους να καίγεται, θα έλεγε κανείς πως θρηνούσαν και θλίβονταν περισσότερο για τα μνημεία και τα καμένα δημόσια κτήρια παρά για τα ίδια τους τα σπίτια.- 
Λυπητερό θέαμα ήταν επίσης οι ανήμποροι θαμώνες του Γηροκομείου και του Ψυχιατρείου, ενώ τα παιδάκια του Ορφανοτροφείου μπόρεσαν και οδηγήθηκαν στα γύρο χωριά 
Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε ίσως όταν το ομορφότερο κτήριο της πόλης, το περίφημο Δημοτικό Θέατρο, τυλίχτηκε στις φλόγες.. Το Θέατρο, που υπήρξε μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου, που αντικατόπτριζε τον πολιτισμό της Κέρκυρας και των κατοίκων της και θεωρούταν ενα από τα καλύτερα θέατρα της Ευρώπης, καιγόταν μπροστά στα μάτια των Κερκυραίων.. Τα βελούδινα καθίσματα, οι βαριοί κρυστάλλινοι πολυέλαιοι, τα κομψά αγαλματίδια και τα περίφημο φουαγιέ, στο οποίο γιορταζόταν το βενετσιάνικο καρναβάλι, είχαν παραδοθεί στις φλόγες.. Και μαζί με αυτά και όλο το αρχείο του Θεάτρου, με τις σπάνιες παρτιτούρες από τα κονσέρτα και τις Όπε-ρες που είχαν δοθεί σε αυτό.( Πριν την καταστροφή ,τις ημέρες της Ιταλικής κατοχής , θυμάμαι  βλέπαμε σινεμά  ) 
 
Το θέατρο όμως δεν υπήρξε το μοναδικό θύμα της βαρβαρότητας των κατακτητών. Την ίδια μοίρα είχαν και η περίφημη Annunciata, η επιβλητικότερη καθολική εκκλησία της Κερκυρας, στον περίβολο της οποίας βρίσκονταν θαμμένοι οι νεκροί της Ναυμαχίας της Ναυπάκτου (1571
 Επίσης ο Ναός του Σωτήρος(Αγίων Πατέρων) πίσω από την Εθνική Τράπεζα και άλλες εκκλησίες μας.

Η Εβραϊκή Συνοικία καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς, ενώ η μία από τις δυο Συναγωγές κάηκε ολο-κληρωτικώς. 

Η πλατεία Λεμονιάς στο Καμπιέλο βομβαρδίστηκε ανελέητα. 

Την ‘ιδια μοίρα είχε και το κτήριο του πρώτου Ελληνικού Πανεπιστημίου, της Ιονίου Ακαδημίας που τότε στέγαζε τη Δημόσια Βιβλιοθήκη Κερκύρας.

Το αρχείο της Ακαδημίας, καθώς επίσης και σπάνιες εκδόσεις της Βιβλιοθήκης καταστράφηκαν και χάθηκαν για πάντα.

 Η Ιόνιος Βουλή υπήρξε άλλο ενα θύμα της φρικαλεότητας των βομβαρδισμών, ανοικοδομήθηκε όμως  και σήμερα αποτελεί μουσείο
 
Ένα άλλο ιστορικό κτήριο για την Κέρκυρα που χάθηκε για παντα ήταν ο περίφημος Μάρκας, η αγορά της Κέρκυρας. 
Από τη λαίλαπα αυτή δε γλίτωσε ούτε άλλο ένα στολίδι της παλαιάς Κέρκυρας, το περίφημο και πολυτελέςξενοδοχείο Βella Venezia..
Επίσης καταστράφηκαν πολλά  κτήρια  της Ευγενίου Βουλγάρεως από το ύψος της Εθνικής Τράπεζας μέχρι την Πόρτα Ριάλα (Βασιλική Πύλη)

Μέσα σ ένα βράδυ, το σίδερο και η φωτιά κατέστρεψαν τα περισσότερα από τα στολίδια της πόλης μας.  
………..Θυμάμαι που φώναζα , από το μπαλκόνι του σπιτιού μας στον Ποταμό σε απόσταση 3 χιλιομέτρων από την πόλη «….Μαμά-Μαμά καίγεται η χώρα μας….» έβλεπα την νύχτα να πέφτουν από τον ουρανό φωτιές και ο λυσσαλέος θόρυβος των αεροπλάνων είναι ακόμα στ αυτιά μου.

Το να ρίχνεις φωτιά πάνω σε κεραμοσκεπή κτήρια με ξύλινες σκεπές σε μία ΑΝΩΧΕΙΡΩΤΗ πόλη με χιλιάδες αμάχους γέρους νέους ,παιδιά, αρρώστους , να σκοτώνεις και να αφήνεις εκατοντάδες ανάπηρους …πως λέγεται αυτό??? Αυτό δεν είναι έγκλημα????? Αυτό δεν είναι παρόμοιο με τα χημικά όπλα??????
Ελπίζω να γίνουν πάλι στην Κέρκυρα κάποιες εκδηλώσεις μνήμης……...

14 Σεπτεμβρίου 1943.Ο βομβαρδισμός της Κέρκυρας από τους Γερμανούς.

.... Οι νεκροί ήταν δεκάδες... ο τρόμος, η οδύνη και απόλυτη καταστροφή.

Η νύχτα αυτή μπορεί να χαρακτηριστεί ως η χειρότερη νύχτα στην ιστορία της Κέρκυρας... Τα γερμανικά βομβαρδιστικά μεσα σε λίγες ώρες σκόρπισαν τον τρόμο και το θάνατο... Τα αεροπλάνα δεν έριχναν βόμβες, αλλά εμπρηστικά φύλλα, τα οποία έβαζαν απευθείας φωτιά σε ότι ερχόταν σε επαφή μαζί τους.. . Ο κόσμος έντρομος εγκατέλειπε τα φλεγόμενα σπίτια του κατευθυνόμενος προς την ύπαιθρο, ενώ ολόκληρη η πόλη καιγόταν... Άλλοι έτρεχαν κλαίγοντας προς το Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος, με παιδάκια και εικόνες στις αγκαλιές τους... "Σώσε μας Άγιε' μου Σπυρίδωνα... Σταμάτα αυτό το κακό..
Οι Κερκυραίοι παρακολουθούσαν με συντριβή ψυχής την ιστορική πόλη τους να καίγεται, θα έλεγε κανείς πως θρηνούσαν και θλίβονταν περισσότερο για τα μνημεία και τα καμένα δημόσια κτήρια παρά για τα ίδια τους τα σπίτια.

Λυπητερό θέαμα ήταν επίσης οι ανήμποροι θαμώνες του Γηροκομείου και του Ψυχιατρείου, ενώ τα παιδάκια του Ορφανοτροφείου μπόρεσαν και οδηγήθηκαν στα γύρο χωριά

Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε ίσως όταν το ομορφότερο κτήριο της πόλης, το περίφημο Δημοτικό Θέατρο, τυλίχτηκε στις φλόγες.. Το Θέατρο, που υπήρξε μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου, που αντικατόπτριζε τον πολιτισμό της Κέρκυρας και των κατοίκων της και θεωρούταν ενα από τα καλύτερα θέατρα της Ευρώπης, καιγόταν μπροστά στα μάτια των Κερκυραίων.. Τα βελούδινα καθίσματα, οι βαριοί κρυστάλλινοι πολυέλαιοι, τα κομψά αγαλματίδια και τα περίφημο φουαγιέ, στο οποίο γιορταζόταν το βενετσιάνικο καρναβάλι, είχαν παραδοθεί στις φλόγες.. Και μαζί με αυτά και όλο το αρχείο του Θεάτρου, με τις σπάνιες παρτιτούρες από τα κονσέρτα και τις Όπε-ρες που είχαν δοθεί σε αυτό.( Πριν την καταστροφή ,τις ημέρες της Ιταλικής κατοχής , θυμάμαι βλέπαμε σινεμά )

Το θέατρο όμως δεν υπήρξε το μοναδικό θύμα της βαρβαρότητας των κατακτητών. Την ίδια μοίρα είχαν και η περίφημη Annunciata, η επιβλητικότερη καθολική εκκλησία της Κερκυρας, στον περίβολο της οποίας βρίσκονταν θαμμένοι οι νεκροί της Ναυμαχίας της Ναυπάκτου (1571)

Επίσης ο Ναός του Σωτήρος(Αγίων Πατέρων) πίσω από την Εθνική Τράπεζα και άλλες εκκλησίες μας.

Η Εβραϊκή Συνοικία καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς, ενώ η μία από τις δυο Συναγωγές κάηκε ολο-κληρωτικώς.

Η πλατεία Λεμονιάς στο Καμπιέλο βομβαρδίστηκε ανελέητα.

Την ‘ιδια μοίρα είχε και το κτήριο του πρώτου Ελληνικού Πανεπιστημίου, της Ιονίου Ακαδημίας που τότε στέγαζε τη Δημόσια Βιβλιοθήκη Κερκύρας.

Το αρχείο της Ακαδημίας, καθώς επίσης και σπάνιες εκδόσεις της Βιβλιοθήκης καταστράφηκαν και χάθηκαν για πάντα.

Η Ιόνιος Βουλή υπήρξε άλλο ενα θύμα της φρικαλεότητας των βομβαρδισμών, ανοικοδομήθηκε όμως και σήμερα αποτελεί μουσείο

Ένα άλλο ιστορικό κτήριο για την Κέρκυρα που χάθηκε για παντα ήταν ο περίφημος Μάρκας, η αγορά της Κέρκυρας.

Από τη λαίλαπα αυτή δε γλίτωσε ούτε άλλο ένα στολίδι της παλαιάς Κέρκυρας, το περίφημο και πολυτελέςξενοδοχείο Βella Venezia..

Επίσης καταστράφηκαν πολλά κτήρια της Ευγενίου Βουλγάρεως από το ύψος της Εθνικής Τράπεζας μέχρι την Πόρτα Ριάλα (Βασιλική Πύλη)

Μέσα σ ένα βράδυ, το σίδερο και η φωτιά κατέστρεψαν τα περισσότερα από τα στολίδια της πόλης μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου