Ακονιζέα, Διττριχία η ιξώδης, Dittrichia viscosa, η Inula viscosa

Στολίζει τον τόπο μας αυτές τις μέρες με τα κίτρινά της άνθη.

Στα χωριά μας την λένε Γρούζα και την χρησιμοποιούσαν κοπανισμένη σε κατάπλασμα πάνω από τραύματα ως αιμοστατικό και απολυμαντικό

Η Ακονιζέα είναι ένα κατεξοχήν φαρμακευτικό φυτό,το οποίο ήταν γνωστό και στους αρχαίους Έλληνες

Αρχές του φθινοπώρου αρχίζει να αναπτύσσεται έντονα, σε ύψος μπορεί να φθάσει και το 1,00μ, με πράσινους ανθεκτικούς βλαστούς και φύλλα λογχοειδή τα οποία φύονται άνα κόμβο, άνα 3 εκατοστά.

Τα φύλλα αυτά και ο κορμός παράγουν μία κολλώδη ουσία, και εκκρίνουν μία πολύ έντονη βαριά μεθυστική μυρουδιά. Τα άνθη είναι κίτρινα με πολλά πέταλα, τα οποία βγαίνουν άνα κόμπο δύο με τρία μαζί. Η βαριά, έντονη μεθυστική μυρουδιά πάντα συνδυάζεται με τον τρύγο των αμπελώνων, και με την μυρουδιά του μούστου.

Το φυτό αυτό συνεισφέρει πάρα πολλά αυτή την εποχή και στην μελισσοκομία, διότι δεν υπάρχουν άλλα λουλούδια με γύρη. Επίσης οι μελισσουργοί το χρησιμοποιούν για να καταπολεμούν τα παράσιτα των μελισσών. Θεωρείται πολύ εντομοκτόνο φυτό και για τα κουνούπια.

Σαν φαρμακευτικό φυτό είναι το καλύτερο για την απολύμανση και τη γρήγορη επούλωση πληγών . Επίσης είναι διουρητικό, εμμηναγωγό και αποχρεμπτικό Είναι πολύ καλή πρώτη ύλη για παραγωγή πράσινου χρώματος στις βαφές των ρούχων. Φύεται συνήθως σε δροσερά μέρη στις πλαγιές των βουνών και στις άκρες των δρόμων. Το όνομά του το πήρε από τον Γερμανό βοτανολόγο Manfred Dittrich.